Του Νίκου Κουρουπάκη:
Η παγκόσμια ημέρα υγείας συμπίπτει με την ημέρα «γέννησης» του παγκόσμιου οργανισμού υγείας στις 07.04.1948
Οι ανισότητες στην υγεία απειλούν την πρόοδο που έχει σημειωθεί μέχρι σήμερα και θέτουν υπό αμφισβήτηση τις αξίες της ισότητας, της αλληλεγγύης και της δικαιοσύνης. Στην πορεία της παγκόσμιας ανάκαμψης από τον κορωνοϊό, είναι σημαντικό να ληφθούν μέτρα προκειμένου να διασφαλιστεί ότι η καλή υγεία δεν είναι προνόμιο των λίγων, αλλά αποτελεί θεμελιώδες, αδιαπραγμάτευτο και αναφαίρετο δικαίωμα κάθε ανθρώπου.
Φέτος είναι η δεύτερη χρονιά που η ημέρα συμπίπτει με μία πρωτόγνωρη εδώ και 100 χρόνια υγειονομική κρίση, για την οποία θυμόμαστε πολύ καλά πότε εισήλθαμε, δεν γνωρίζουμε ωστόσο ούτε μπορούμε να προβλέψουμε με ακρίβεια, πότε θα απελευθερωθούμε. Μία κρίση δημόσιας υγείας, η οποία άλλαξε τον κόσμο μας, τις οικονομίες, τις επιχειρήσεις, τις εργασιακές συνθήκες και τις κοινωνικές συμπεριφορές. Μία πανδημία, η οποία επέβαλλε τους δικούς της όρους και κανόνες, δυστυχώς ενίσχυσε τις ανισότητες και εδραίωσε για τα καλά την πεποίθηση, ότι τελικά η υγεία και η διατήρησή της, κάνει κουμάντο και αποτελεί αναμφισβήτητα το ύψιστο αγαθό. Μόνο εάν υπάρχει υγεία υπάρχει και οικονομία, και θέσεις εργασίας και επενδύσεις και επιχειρήσεις. Μόνο εάν υπάρχει καλή υγεία, ο κόσμος μπορεί να ταξιδεύει απρόσκοπτα, να δημιουργεί, να απολαμβάνει το δώρο της ζωής και να προσφέρει κοινωνικά. Έτσι, το φετινό σύνθημα του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας είναι περισσότερο από ποτέ επίκαιρο και έχει τον δικό του συμβολισμό για την αναγκαιότητα του εμβολιασμού: «Χτίζοντας έναν πιο δίκαιο και υγιή κόσμο για τον κάθε ένα και για κάθε χώρα». Αυτό δεν είναι το ζητούμενο άλλωστε των εκάστοτε πολιτικών υγείας; Να δημιουργήσουν υγειονομικά συστήματα, τα οποία είναι αποδοτικά, αποτελεσματικά και δίκαια για όλους τους πολίτες; Αυτό δεν χρειαζόμαστε στο τέλος της ημέρας; ένα βιώσιμο σύστημα το οποίο να λειτουργεί χωρίς ανισότητες απέναντι σε πλούσιους, φτωχούς, μορφωμένους και αναλφάβητους; Πόσο δίκαιος όμως είναι ο κόσμος μας όταν τα εμβόλια κατά της COVID 19 δεν μπορούν να φθάσουν σε όλες τις χώρες και να απολαύσουν το δημόσιο αυτό αγαθό οι πολίτες των φτωχών χωρών;
Πόσο δίκαιος είναι ο κόσμος και η δημόσια υγεία, όταν διασωληνώνονται καθημερινά ασθενείς εκτός ΜΕΘ; Όταν μετά το πέρας της πανδημίας θα μετράμε εκατομμύρια ανέργων και ένα νέο κύμα νοσηρότητας από σοβαρές και δυσίατες ασθένειες, που σήμερα λόγω του φόβου να επισκεφθεί κάποιος το ΕΣΥ, καλύπτονται και υποεκτιμώνται;
Τι είδους δικαιοσύνη κρύβεται πίσω από τις αυτοκτονίες των τελευταίων ημερών (ιδιαίτερα στην Κρήτη) από ανθρώπους που επέλεξαν ένα πρώιμο δραματικό φινάλε για την ζωή τους; Γιατί δεν μπορέσαμε να προλάβουμε το απονενοημένο βήμα των ανθρώπων αυτών; Χρειαζόμαστε ψυχολόγους και κοινωνικούς λειτουργούς.
«Χτίζοντας έναν πιο δίκαιο και υγιή κόσμο για τον κάθε ένα και για κάθε χώρα». Πράγματι! Γιατί «η φιλανθρωπία χαρίζει ψίχουλα από το τραπέζι, ενώ η δικαιοσύνη προσφέρει θέση στο τραπέζι», όπως συνηθίζει να λέει ο Αμερικανός δημοσιογράφος και πολιτικός σχολιαστής Bill Moyers. Αυτήν την θέση στο τραπέζι των εμβολίων κατά της COVID -19, και όχι τα ψίχουλα, δικαιούνται όλοι οι πολίτες του κόσμου.
Είμαστε λοιπόν στον αγώνα για αναβάθμιση των νοσοκομείων ιδιαίτερα του νοσοκομείου Σητείας σε ένα νοσηλευτικό ίδρυμα κύρους και ποιότητας και όχι σε ένα υπερεξοπλισμένο κέντρο υγείας. Δεν μπορεί τη στιγμή που χρηματοδοτούμε τη δημιουργία δημοσίων νοσοκομείων στην Ουκρανία να κλείνουν δικά μας νοσηλευτικά ιδρύματα με τη δικαιολογία ότι δεν χρειάζονται. Κανένα νοσοκομείο δεν περισσεύει.
Δημιουργία πρωτοβάθμιας περίθαλψης στις απομακρυσμένες περιοχές του δήμου μας με τη δημιουργία σταθμών Ά βοηθειών με εξειδικευμένο προσωπικό στις έκτακτες περιπτώσεις. Πιστεύουμε και ελπίζουμε σε μια Δωρεάν και πρωτίστως δημόσια υγεία για όλους.
Νίκος Κουρουπάκης
Δημ. Σύμβουλος.
