Διαβάσαμε πρόσφατα στον τοπικό τύπο συνέντευξη των μελών της διαχειριστικής επιτροπής της εταιρείας, μη κερδοσκοπικού χαραχτήρα Στέγη «Βιτσέντζου Κορνάρου».
Αισθάνομαι την ανάγκη να συγχαρώ τον συμπολίτη μας επιχειρηματία Γεώργιο Κ. Γαλανάκη, που πήρε την τόσο σοβαρή απόφαση να ιδρύσει την εταιρεία και να εξασφαλίσει την στέγασή της.
Συγχαίρω και όλους εκείνους που πλαισίωσαν τον κ. Γαλανάκη και μετέχουν στην Διαχειριστική Επιτροπή.
Από τις σκέψεις και τις προτάσεις των που διατυπώνονταν στην συνέντευξη, έλαβα το ερέθισμα να επαναλάβω μια παλαιότερη πρόταση μου στο Δημοτικό Συμβούλιο αφού πρώτα περιγράψω το ιστορικό της προτομής.
Όπως ενθυμούνται οι μεγαλύτεροι, οι παππούδες μας ανέθεσαν σε ειδικό καλλιτέχνη τον Θωμά Θωμόπουλο και φιλοτέχνησε την ΣΤΗΛΗ του Βιτσέντζου Κορνάρου. Την κατασκευή της βάσεως με λαξευμένο πωρόλιθο, σε τέσσερα επίπεδα, τα σφυρήλατα κάγκελα της περίφραξης και την διαμόρφωση της περιμετρικής πρασιάς ανέθεσαν στον αρχιτέκτονα Μιχάλη Δερμιτζάκη εικόνα 1.
Τα αποκαλυπτήρια έγιναν την 3η Νοεμβρίου 1930 στον περίβολο της Αγίας Αικατερίνης – Ά Δημοτικού Σχολείου.
Την δεκαετία του 1960 η ΣΤΗΛΗ με την πέτρινη βάση της μεταφέρθηκαν, χωρίς το κάγκελο, και τοποθετήθηκαν, χωρίς καμία αλλοίωση ή προσθήκη, στον Δημοτικό κήπο στην κεντρική πλατεία εικόνα 2.
Το 2000, επί δημαρχίας του κ. Ν. Κουρουπάκη χωρίς καμία διαβούλευση , ούτε γνωμοδότηση του δημοτικού συμβουλίου (ήμουν κι εγώ δημοτικός σύμβουλος τότε) ανατέθηκε η μεταφορά της ΣΤΗΛΗΣ στον παραθαλάσσιο χώρο περιπάτου που είναι σήμερα. Η δαπάνη της μεταφοράς τότε ήταν 24,5 εκατομμύρια δραχμές.
Τα σχόλια πολλά, το σοβαρότερο από τον συντοπίτη μας Γεωλόγο καθηγητή Νικόλαο Φυτρολάκη , ο οποίος δημοσίευσε την αντίθετη άποψή του με τον σοβαρότερο λόγο ότι η φθορά του καλλιτεχνήματος θα είναι βραδεία μεν αλλά συνεχής, λόγω της μικρής απόστασης από την θάλασσα.
Μετά τα παραπάνω και επειδή, όπως πολλοί σχολιάζουν την προσθήκη άσχετων εξαρτημάτων γύρω από την ΣΤΗΛΗ και από όσα βλέπουμε κάθε μέρα δικαιώνονται αυτοί που είπαν ότι έγινε όργανο παιδικής χαράς.
Επανέρχομαι σήμερα και επαναλαμβάνω την πρόταση μου η οποία προβλέπει την επαναφορά της ΣΤΗΛΗΣ στον Δημοτικό κήπο εκεί που την είχαν τοποθετήσει τότε πάνω στην πέτρινη βάση και με σφυρήλατο κάγκελο.
Στον χώρο μέσα από το κάγκελο να τοποθετηθούν όρθιες μαρμάρινες πλάκες με ανάγλυφες παραστάσεις σχετικές με την ζωή και τον έρωτα… και σχετικά αποσπάσματα από το ποίημα.
Στον ίδιο χώρο να τοποθετηθεί ανάλογο κάθισμα και μια ηλεκτρονική συσκευή η οποία με ένα τηλεκοντρόλ θα ενεργοποιείται και θα ακούγονται στίχοι από το ποίημα… καλό θα ήταν να επιλέγονται και μεταφρασμένοι.
Να καθιερωθεί τα υποψήφια ζευγάρια πριν τον γάμο στην Εκκλησία ή το Δημαρχείο, να περνούν από τον παραπάνω διαμορφωμένο χώρο, θα καθίζουν, θα ακούν τα αποσπάσματα του ποιήματος από το μεγάφωνο στη γλώσσα που θα επιλέξουν, θα δώσουν τον όρκο αγάπης και αφού θα έχουν σβήσει τα φλας θα μεταβούν στην Εκκλησία ή το Δημαρχείο για τα υπόλοιπα.
Νομίζω ότι η καθιέρωση αυτής της μικρής τελετής δεν θέλει μεγάλη προσπάθεια. Αφού θα διαμορφωθεί ο χώρος, ένα φυλλάδιο με ωραίες φωτογραφίες και προσεγμένο κείμενο ίσως καθιερωθεί όχι μόνο τοπικά αλλά και πανελλαδικά και όχι μόνο, εκμεταλλευόμενοι τα ηλεκτρονικά μέσα.
Γι’ αυτά και τα όσα πρέπει να γίνουν αρμοδιότεροι είναι να προτείνουν τα μέλη της Στέγης «Βιτσέντζος Κορνάρος» και άλλοι συμπολίτες μας οι οποίοι έχουν ασχοληθεί πολύ με το θέμα. Φυσικά οι τελικές προτάσεις θα τεθούν σε διαβούλευση με το Δημοτικό Συμβούλιο.
Με τιμή
Παντελής Πετυχάκης
Πηγή : Style 100Fm
