και που δεν αφήνουν φυσικά ανεπηρέαστη και την αγορά στο Λασίθι.
Σύμφωνα και με τα τελευταία στοιχεία που έχουν δοθεί στη δημοσιότητα από τον Εθνικό Οργανισμό Φαρμάκων, 110 φαρμακευτικά σκευάσματα, πολλά από τα οποία μάλιστα πρώτης γραμμής, βρίσκονται σε έλλειψη.
Οι περισσότερες από τις ελλείψεις αφορούν σε εξωνοσοκομειακά σκευάσματα, με τους ασθενείς να μπαίνουν σε λίστα προτεραιότητας από τους φαρμακοποιούς οι οποίοι και τα αναζητούν στις φαρμακαποθήκες, ενώ σε κάποιες περιπτώσεις καταφεύγουν και στις φαρμακευτικές εταιρείες.
Όπως
τονίζει ο κ. Καλδής, όσο ο καιρός περνά τα πράγματα γίνονται όλο και
πιο δύσκολα, με τις ελλείψεις να αφορούν σε όλων των ειδών τα φάρμακα,
από ενέσιμη μορφή μέχρι και χάπια τα οποία αφορούν πολλές παθήσεις (π.χ.
καρδιακές, αναπνευστικού, υπέρτασης, επιληψίας, θυρεοειδούς, κ.ά.). Σε
πολλά από αυτά οι ελλείψεις είναι πιο έντονες, ενώ σε άλλα μετά από
διάστημα ενός – δύο μηνών η κυκλοφορία σταδιακά αποκαθίσταται.Υπάρχουν, ωστόσο, όπως λέει, περιπτώσεις που φάρμακα παραμένουν ελλειπτικά επί μήνες ή ακόμη και χρόνια και των οποίων η κυκλοφορία αποκαθίσταται μετά από άγνωστο χρονικό διάστημα. Σε τέτοιες περιπτώσεις «οι φαρμακοποιοί συμπάσχουμε με τους ασθενείς, δεν μπορούμε να τους βρούμε εμείς το φάρμακο».
Όπως σημειώνει ο κ. Καλδής, η προβληματική αυτή διαδικασία δεν θα σταματήσει ποτέ καθώς «τα φάρμακα έρχονται και επανεξάγονται στο εξωτερικό με απολύτως νόμιμο μεν τρόπο, μην τηρώντας όμως τον κανόνα σύμφωνα με τον οποίο πρέπει πρώτα να εξασφαλίζεται η εγχώρια αγορά και μετά κι εάν περισσεύει κάτι ως πλεόνασμα να γίνει εξαγωγή. Και η διαδικασία αυτή της εξαγωγής στο εξωτερικό αποφέρει κέρδη, καθώς στην χώρα μας οι τιμές είναι τρομερά συμπιεσμένες λόγω των μνημονίων σε πολύ χαμηλές τιμές, ενώ στις βόρειες χώρες τα φάρμακα κοστίζουν συγκριτικά 5 με 10 φορές πάνω».
Αναφορικά με την ηλεκτρονική πλατφόρμα του Ε.Ο.Φ. στην οποία οι φαρμακοποιοί καταγράφουν τις ελλείψεις, ο κ. Καλδής τονίζει πως υπάρχει πρόβλημα διασταύρωσης σχετικά με το εάν όντως ένα φάρμακο είναι ελλειπτικό. «Σε περίπτωση που κάποιος φαρμακοποιός έχει πρόβλημα σε μια αποθήκη με ένα φάρμακο, χωρίς να έχει προσπαθήσει να το βρει από άλλες πηγές, όπως μια άλλη φαρμακαποθήκη ή κάποια εταιρία, θεωρεί λανθασμένα ότι αυτό είναι ελλειπτικό». Πράγματι, ωστόσο, όπως λέει, υπάρχουν μερικά φάρμακα που διασταυρωμένα από πολλές πηγές είναι ελλειπτικά.
Η κατάσταση σύμφωνα με τον κ. Καλδή «κρατάει χρόνια και δεν περιμένουμε να αλλάξει», καθώς το κράτος ουσιαστικά δεν μπορεί να παρέμβει στον ισχύοντα Νόμο των παράλληλων νόμιμων εξαγωγών, παρά μόνο να επεμβαίνει και να απαγορεύει τις εξαγωγές σε συγκεκριμένα σκευάσματα – κάτι που, όπως λέει, δίνει εν μέρει λύση, μόνο όμως σε περιπτώσεις που αυτό γίνεται για χρονικό διάστημα ικανό – για έξι μήνες για παράδειγμα – ώστε να τους επιτρέψει να διοχετευτούν στην αγορά.
Εφιαλτικό δεκαήμερο 18 – 28 Αυγούστου
Η διαμορφωθείσα όλα τα τελευταία χρόνια αυτή κατάσταση, σύμφωνα με τον πρόεδρο του Φαρμακευτικού Συλλόγου Λασιθίου «ολοένα και χειροτερεύει» και ειδικά τον Αύγουστο οπότε λόγω και του κλεισίματος όλων των εταιριών λόγω των καλοκαιρινών διακοπών «το πρόβλημα γιγαντώνεται». Όπως εξηγεί, κλείνοντας οι εταιρίες στέλνουν μία παραγγελία κλεισίματος στις αποθήκες και με τον σχετικό φόρτο που υπάρχει στην Κρήτη η ζήτηση μεγαλώνει, την ώρα που τα φάρμακα είναι συγκεκριμένα και τα αποθέματα τελειώνουν μετά τον Δεκαπενταύγουστο.
«Υπάρχει ένα εφιαλτικό για εμάς δεκαήμερο από τις 18 μέχρι τις 28 Αυγούστου που δεν υπάρχουν καθόλου φάρμακα».
Υπάρχουν δε, όπως σημειώνει, και περιπτώσεις μεγάλων Συλλόγων που έχουν προβεί σε μηνύσεις σε εταιρίες σχετικά με τις ελλείψεις και την μη αποστολή της αντίστοιχης ποσότητας φαρμάκων στις φαρμακαποθήκες και στους συνεταιρισμούς επειδή αντίστοιχα την ίδια ώρα προβαίνουν σε εξαγωγές.
«Δεν μπορούμε να το διαχειριστούμε»
Ερωτώμενος για το πώς ο κλάδος διαχειρίζεται την αγωνία και τις αντιδράσεις των ασθενών όταν παρατηρούνται ελλείψεις στα σκευάσματα που αναζητούν, ο κ. Καλδής απαντά πως οι φαρμακοποιοί «αντί να κάνουν τη δουλειά τους ως επιστήμονες, από το πρωί ως το βράδυ είναι στα τηλέφωνα για να βρουν το φάρμακο και να εξυπηρετήσουν τον ασθενή τους».
Όπως χαρακτηριστικά υπογραμμίζει, όλη αυτή την διαδικασία με την οποία οι φαρμακοποιοί καλούνται να διαχειριστούν τα προβλήματα της πελατείας «δεν μπορούμε να τη διαχειριστούμε ψυχολογικά, είμαστε στο κατώφλι να πίνουμε χάπια». Με τον τρόπο αυτό, όπως λέει, χάνονται και πελάτες από φαρμακεία, σε περίπτωση, που ένας ασθενής βρει, π.χ. τυχαία, το φάρμακο στο Β και όχι στο Α φαρμακείο.
ΝΙΚΟΣ ΣΓΟΥΡΟΣ
Πηγή : Ανατολή
