ΠΟΛΛΑ ακούγονται στα καφενεία της Ιεράπετρας περί κινητοποιήσεων, αλλά και για συλλαλητήριο στις 15 Σεπτεμβρίου, απευθύνοντας παράλληλα και ανοικτή πρόσκληση προς την κ. Υπουργό Υγείας, όσον αφορά το επίπεδο υγειονομικής περίθαλψης της περιοχής, για να δει και συμπεράνει τις καθημερινές ταλαιπωρίες των κατοίκων του νομού μας, αφού οι κλινικές της Ιεράπετρας είναι κλειστές.
Επιβεβαιώνοντας περιστατικό, μεταφέροντάς τον, από τον Γούδουρα αρχικά στην Ιεράπετρα και κατόπιν στον Άγιο Νικόλαο, με ποικίλα συναισθήματα, επιβεβαιώνω την αίσθηση, όπως και σε πολλούς άλλους συμβαίνει, ότι το Νοσοκομείο της Ιεράπετρας αποτελεί στόχο να κλείσει ή τελείως να υποβαθμιστεί, αδιαφορώντας το Υπουργείο για την γεωγραφική ιδιομορφία, την πληθυσμιακή κατανομή, αλλά και το γεγονός ότι η Ιεράπετρα είναι μια αγροτική περιοχή, που τα προϊόντα της ευρίσκονται «στο ράφι πολλών κρατών». Μόνο «όλοι μαζί μπορούμε να νικήσουμε αυτό τον αγώνα», λένε οι κάτοικοι εκφράζοντας την ανησυχία τους, μήπως πράγματι υπάρχει κάποιος σχεδιασμός, όπως προπαγανδιστικά ΜΜΕ διακηρύσσουν και γι' αυτό υπάρχουν τόσες κωλυσιεργίες σε θέματα του Νοσοκομείου.
Κανείς δεν γνωρίζει στον νομό τι έχει γίνει επακριβώς περί προτάσεων, αλλά και τις προϋποθέσεις εφαρμογής, της Διεύθυνσης Υγείας της Νομαρχίας, για τον υγειονομικό χάρτη του Νομού. Η όλη κατάσταση θυμίζει διαπραγματεύσεις του μνημονίου της τρόικας που στο τέλος υπογράφουμε εν λευκώ. Προφορικά μηνύματα, αλλά και σε κινητά τηλέφωνα από πολιτικά γραφεία αναδεικνύουν ρουσφετολογικά, πελατειακά και γραφειοκρατικά προβλήματα άλλων εποχών που μόνο αρνητικά αποτελέσματα έχουν. Ποία όμως είναι η θέση της Νομαρχίας; Ας κατανοήσουν λοιπόν ότι το ΔΝΤ μιλάει στη γλώσσα των αριθμών, οδηγώντας μας στην ύφεση αλλά ας γνωρίσουν οι κατέχοντες, ότι υπάρχει και η γλώσσα της προσέγγισης του οδικού δικτύου και του κινδύνου της υγείας. Ανάπτυξη χωρίς κοινωνική συνοχή και αλληλεγγύη δεν υπάρχει.
Η σημερινή όμως σοσιαλιστική κυβέρνηση, αποδόμησε την έννοια του κοινωνικού κράτους με την πολιτική της αμφισβητώντας την κορυφαία λαϊκή κατάκτηση του εικοστού αιώνα, την κοινωνική ασφάλιση.
Γενικότερα όμως το νομοσχέδιο περί ολοήμερης λειτουργίας των νοσοκομείων είναι εκτός τόπου και χρόνου, αλλά και το αποκορύφωμα μιας ανερμάτιστης πολιτικής στο χώρο της υγείας, που όχι μόνο δεν αντιμετωπίζει χρόνιες παθογένειες, αλλά αντίθετα τις πολλαπλασιάζει. Ενώ τα ασφαλιστικά ταμεία αιμορραγούν, ενώ ο ΟΑΕΕ προχωρά αυθαίρετα στη μείωση των θεραπευτών ιατρών του, ενώ ο ΟΠΑΔ καθυστερεί πάνω από ένα χρόνο την καταβολή των δεδουλευμένων στους ιδιώτες ιατρούς, οι υποσχέσεις για προσλήψεις του απαραίτητου ιατρονοσηλευτικού προσωπικού παραπέμπονται στις ρουσφετολογικές καλένδες, υπουργών.
Πολλά προβλήματα ακούμε και από τους Διοικητές των Νοσοκομείων Σητείας και Αγίου Νικολάου, αλλά και άλλων που αποδεικνύουν το γενικότερο κοινό αίσθημα ότι η μπάλα έχει χαθεί.
Η αδιαφάνεια επίσης στο σύστημα προμηθειών των νοσοκομείων καλά κρατεί, ενώ τίποτα ουσιαστικά δεν έχει βελτιωθεί.
Μακριά από οποιαδήποτε δε αντιπολιτευτική διάθεση, πρόκειται για ασκήσεις επί χάρτου που υποδηλώνουν ερασιτεχνισμό, έλλειψη ρεαλισμού και μακρόπνοου σχεδιασμού, οι οποίες όχι μόνο δεν κινούνται προς την σωστή κατεύθυνση της αναβάθμισης, αλλά αντίθετα πολλαπλασιάζουν τις προϋποθέσεις για την περαιτέρω υποβάθμιση του συστήματος.
Αναφορικά με τις εφημερίες οι προβλεπόμενες, διαιωνίζουν τη δυσλειτουργία του συστήματος, καθιστώντας το σύστημα εφημέρευσης, επισφαλές τόσο για τους πολίτες όσο και για το ιατρονοσηλευτικό προσωπικό, ενώ είναι ηθικά και πολιτικά απαράδεκτη η εξάρτηση της αμοιβής του προσωπικού απογευματινής λειτουργίας των νοσοκομείων από τα έσοδα των νοσοκομείων. Η υπερωριακή εργασία οφείλει να αμείβεται ως υπερωριακή με βάση τις συλλογικές συμβάσεις. Με το νέο νόμο περί υγείας ο κάθε γιατρός δικαιούται μόνο εφτά εφημερίες, τέσσερις ενεργές και τρεις ετοιμότητας, που σημαίνει ότι σε πολύ λίγο διάστημα θα υπάρχει πρόβλημα σε όλες τις κλινικές.
Το να αφήσει κανείς κενά και αδιευκρίνιστα σημεία που παραπέμπουν σε μελλοντικές νομοθεσίες, αποτελεί μεγάλη απογοήτευση για όλους μας.
Ζητήματα όπως η θεσμοθέτηση της πρωτοβάθμιας φροντίδας υγείας που θα αποσυμφορήσει τη λειτουργία των νοσοκομείων και θα συμβάλλει ουσιαστικά στην πρόληψη των νοσημάτων και στην ποιοτική βελτίωση της υγείας του πληθυσμού, η αναβάθμιση της ιατρικής εκπαίδευσης που σήμερα βρίσκεται στα χέρια των φαρμακευτικών εταιρειών, φαίνεται ότι δεν αποτελούν προτεραιότητες στην ιεράρχηση της παρούσας πολιτικής ηγεσίας, που το μόνο που έχει να επιδείξει είναι η συσσώρευση νέων χρεών στα νοσοκομεία της χώρας.
«Νους υγιής εν σώματι υγιεί».
ΜΗΝΑΣ ΡΑΣΟΥΛΗΣ
Πολιτευτής Ν.Δ.
Πηγή : Ανατολή
