Πέμπτη 1 Αυγούστου 2024

Γ. Αλεβίζος :Η Λασιθιώτισσα Βιργινία Σταύρου Γαλανουδάκη 1909-1980

 https://style100fm.gr/wp-content/uploads/2024/08/%CE%A7%CF%89%CF%81%CE%AF%CF%82-%CF%84%CE%AF%CF%84%CE%BB%CE%BF.png

Μια ιδιαιτέρου ενδιαφέροντος ιστορική προσωπικότητα. Αγνοημένη από την ντόπια Πολιτεία, το σημερινό παράπονο των παιδιών της Αριστοτέλη και Αθανασίας (θυγατέρα της) Ράπτη.

Ο κ. Αριστοτέλης Ράπτης καθηγητής στο ΕΚΠΑ, με υψηλή ακαδημαϊκή γνώση σε θέμα Πληροφορικής. Το βιβλίο του «Μάθηση και Διδασκαλία στην Εποχή της Πληροφορίας» απευθύνεται στον εκπαιδευτικό κόσμο, στους εκπαιδευόμενους και στους εν ενεργεία εκπαιδευτικούς. Στους φοιτητές και στα στελέχη της εκπαίδευσης.

Επίσης εξαιρετικά ευαίσθητος με την παράδοση και ιστορία της ιδιαίτερης πατρίδας του (Μερίτσας Στ. Ελλάδας).

Το ζεύγος Ράπτη έχοντες προ καιρού απευθυνθεί στη Δημοτική Αρχή Αγ. Νικολάου με αίτημα τη διάσωση της μνήμης της Βιργινίας Γαλανουδάκη. Απάντηση δεν έχουν λάβει. Προσφερθήκαμε μήπως κατά κάποιο τρόπο, επιτευχθεί η επιθυμία τους.

Καθότι θεωρούμε ότι η επέτειος γέννησης ή θανάτου κάθε σημαντικού ανθρώπου καταξιώνεται μόνο όταν συνεκτιμάται με ότι πρόσφερε στην εποχή του.

Από το σύντομο, ανά χείρας, βιογραφικό συμπεραίνουμε ότι η Βιργινία Γαλανουδάκη υπήρξε ένα εξαιρετικά φιλάλληλο πρόσωπο. Με συνεχή προσφορά προς τους συνανθρώπους της εποχής της.

Χρόνια (22) ως νοσηλεύτρια στο Λεπροκομείο της Σπιναλόγκα. Αν ζούσε σήμερα, καθισμένη με τη σεναριογράφο Βικτώρια Χίσλοπ, τηλεοπτικά θα εξιστορούνταν πολλά ακόμη επεισόδια στο «Νησί».

Ποτέ όμως δεν είναι αργά. Όχι μόνο η Βικτωρία, αλλά και άλλοι συνάδελφοί της, με κεντρική ηρωίδα την Βιργινία Γαλανουδάκη, θα μπορούσαν μέσα από τον τηλεοπτικό αργαλειό, να υφάνουν το χαλί της τοπικής μας ιστορίας της Ανατολικής Κρήτης. Της τελευταίας 100ρίδας.

Μέσω των φιλόξενων σελίδων του νομαρχιακού μας Τύπου, καλούμε όσους γνωρίζουν, έστω και λεπτομέρεια, περί Βιργινίας Γαλανουδάκη, να μας το πουν ή να γράψουν. Με σκοπό το συγκεντρούμενο υλικό να εκδοθεί σε βιβλίο.

Πιάνουμε λοιπόν δουλειά από σήμερα.

Γιώργος Αλεβίζος, τηλ. 6944697151 και email: alevigeo@yahoo.gr

 

Εμείς οι νεκροί θέλουμε να μας θυμάστε, να μας αγαπάτε και να μας τιμάτε για το έργο που έχουμε κάνει όταν ήμασταν εν ζωή.

Πιραντέλο (Από το έργο των αδερφών Ταβιάνι το “Chaos”, 3ο επεισόδιο).

 

Σύντομο Βιογραφικό Βιργινίας Γαλανουδάκη

Η Βιργινία γεννήθηκε το 1909 εις τον νομό Λασιθίου Κρήτης. Πατέρας της ήταν ο Σταύρος Γαλανουδάκης γιος του Ιωάννη Γαλανουδάκη και η μητέρα της η Αθανασία Κοζιμοπούλου. Ο πατέρας της Αθανασίας ήταν ο Δημοσθένης Κομιζόπουλος και ήταν Σφακιανός.

Η Βιργινία είχε έναν αδερφό τον Δημοσθένη ο οποίος παντρεύτηκε τη Σοφία της Οικογένειας Μανδρουραράκη της Ιεράπετρας. Με τη Σοφία απέκτησε τρία παιδιά.

Η μητέρα της Αθανασία πέθανε λίγα χρόνια μετά τη γέννηση του γιου της και η Βιργινία μαζί με τον αδερφό της μεγάλωσαν με την αδερφή της μητέρας τους. Δυστυχώς και ο αδερφός της Δημοσθένης πέθανε σε ηλικία 45 χρονών.

Από τότε που ήταν μαθήτρια Γυμνασίου δραστηριοποιήθηκε ενεργά στην προσφορά κοινωνικού έργου στην πόλη του Αγίου Νικολάου.

Όπως αναφέρεται σε σχετική δημοσίευση: «Μαθήτρια ούσα, ακόμη ίδρυσε το Παράρτημα ΠΙΚΠΑ εις Άγιον Νικόλαον και τον φιλανθρωπικόν Σύλλογον «Στοργή». Προήδρευσε της Χριστιανικής αδελφότητος Ενώσεως Νεανίδων.

Οργάνωσε τον προσκοπισμό το 1932. Διοργάνωνε εράνους προκειμένου να κτιστεί σχολείο Δημοτικής Εκπαίδευσης.

Ήδη από την εφηβική ηλικία της διακρίνονται τα πρώτα δείγματα της ενσυναίσθησης και της αγάπης που έχει προς τον συνάνθρωπό της που υποφέρει.

Στην ηλικία των 7 χρονών είχε κρεμάσει στο λαιμό της ένα δοχειάκι και έτρεχε στις γειτονιές προκειμένου να συγκεντρώσει χρήματα για έναν φτωχό που ήταν άρρωστος. Ήδη από την ηλικία αυτή εκδηλώνονται και αναπτύσσονται τα συναισθήματα φιλανθρωπίας και της ενσυναίσθησης. Βέβαια αυτού του είδους οι ενέργειες δεν είναι ξεκομμένες από το οικογενειακό περιβάλλον.

Σε αυτή την ηλικία επίσης συμμετείχε στη διαδικασία αποστολής δεμάτων με τρόφιμα και ρουχισμό  στους μαχόμενους στη Μικρά Ασία.

Επί 22 συναπτά έτη υπηρετούσε ως νοσοκόμα στο Λεπροκομείο της Σπιναλόγγας. Στήριζε τους ασθενείς  ψυχολογικά, συμαπραστέκονταν στις οικογένειές τους και ιδιαίτερα στα παιδιά τους. Αυτή η ηρωίδα γυναίκα αδιαφόρησε μπρος τα φιλάνθρωπα και αλτρουιστικά συναισθήματά της τον φόβο μην μολυνθεί από μια ανίατη και θανατηφόρο αρρώστια. Η ετεροσυναίσθηση αυτή η ύψιστη χριστιανική αρετή την υιοθέτησε και ξεπέρασε τον φόβο της.

Σε δημοσιευμένο άρθρο της εποχής: «Εξεδήλωσε πρώτη εκ των γυναικών της Ανατολικής Κρήτης και η μόνη στην Ελλάδα, το θερμό ενδιαφέρον της και τη στοργή της δια τους αποκλήρους της Σπίνα Λόγγας. Επισκέπτετο από νεαρωτάτης ηλικίας τους ασθενείς, ενδιαφέρετο δια κάθε τους πόνο, ήτο η ασυναγώνιστος ψυχίατρος των τότε χιλίων αποκλήρων της ζωής. Ωμίλησε από ραδιοφώνου, έκανε δημοσιογραφικό αγώνα εις το εξωτερικό, στάθηκε αφορμή να επισκεφθούν την Σπίνα-Λόγγα άνθρωποι αξίας και διασημότητες του ιατρικού κόσμου. Λόγω λοιπόν των πολλαπλών αλτρουιστικών εξυπηρετήσεών της ανεκηρύχθη επίτιμος Πρόεδρος των Συλλόγων Σπίνα Λόγκας «εφέδρων πολεμιστών» και «ο Άγιος Παντελεήμων».,

Συμμετείχε ενεργά στην Εθνική Αντίσταση ενάντια στον κατακτητή, όπως στη Μάχη της Κρήτης και σε διάφορες άλλες αντιστασιακές ενέργειες διακινδυνεύοντας τη ζωή της.

Αναφέρεται και το εξής περιστατικό που από μόνο του δείχνει το κρητικό της ταπεραμέντο. Οι Ιταλοί συγκέντρωσαν τους κατοίκους προκειμένου να τους κατηχήσουν για τη να τάξη πραγμάτων. Και για να δείξουν τη σκληράδα τους και την παληκαριά τους ένας αξιωματικός ποδοπατούσε την ελληνική σημαία. Η κρητική καρδιά της Βιργινίας δεν το άντεξε αυτό. Όρμησε και σπρώχνει τον αξιωματικό και τον ρίχνει κάτω και αρπάζει την ελληνική σημαία, την αγκαλιάζει και την ασπάζεται. Σηκώνεται ο αξιωματικός και παίρνει το περίστροφό του και τη χτυπάει στο δεξιό κρόταφο και την πλήγωσε. Από τότε η ακοή του δεξιού αυτιού της ελαττώθηκε κατά πολύ γιατί αιμορράγησε το τύμπανο.

Το 1966 παντρεύτηκε τον διεθνούς φήμης χορευτή Βάσσο Κανέλλου.

Πέθανε αρχές δεκαετίας του 80 πριν την αναγνώριση της Εθνικής Αντίστασης.

ΣΤΗΝ ΒΙΡΓΙΝΑ ΓΑΛΑΝΟΥΔΑΚΗ – ΚΑΝΕΛΛΟΥ

Σε σένα την τότε

όμορφη Κρήσσα κόρη

Σε σένα την τώρα

Σεβαστή και γλυκειά δέσποινα

Σου πρέπουν τόσα

Που ούτε τη δύναμη

Ούτε τον τρόπο έχω.

Της στοργή σου το χάδι

της καλωσύνης σου η δροσιά,

θεία δώρα

από χέρια αγγελικά,

έχουν να τα ομολογούν

τόσα στόματα.

Στην αρρώστια, στον πόνο

Μητέρα, αδελφή,

Στην πατρίδα ηρωίδα,

Τιμή, χαρά και δόξα

στην οικογένεια

όμορφη γέννα της Κρήτης.

Η λαμπρή μορφή σου

Στη γεννιά σου, στη γεννιά μας,

Στην κάθε ελληνική γεννιά

Προς μίμηση παράδειγμα.

Βιργινία Γαλανουδάκη-Κανέλλου

Σου πρέπουν τόσα

Μα, ούτε τη δύναμη

Ούτε τον τρόπο έχω

Παρά μονάχα

Τούτα τα λόγια μου

Που σου προσφέρω.

Αλέκα Μαλάτου-Βαλάση

 

Πηγή : Style 100Fm

Συνολικες προβολες σελιδας