Πριν από λίγες ημέρες βρεθήκαμε στην φιλόξενη μάντρα του Θοδωρή
και της Ευγενίας στην Ζάκανθο, στην καρδιά του Γεωπάρκου και
συμμετείχαμε σε μια ξεχωριστή «γιορτή». Στις κουρές των προβάτων. Μια
διαδικασία που γίνεται για να αφαιρεθεί το πολύ μαλλί από τα ζώα και να
μην υποφέρουν από την ζέστη του καλοκαιριού.
Κάθε χρόνο στις αρχές Ιουνίου οι κτηνοτρόφοι έχουν την δικιά τους
γιορτή με αφορμή την κουρά των προβάτων. Ένα στοιχείο της άυλης
πολιτιστικής μας κληρονομιάς που θα πρέπει να μείνει αυθεντικό, μακριά
από εθιμοτυπικές εκδηλώσεις και στημένα πανηγύρια.
Η μάντρα, το ορεινό περιβάλλον και οι άνθρωποι που ζουν και μοχθούν σε αυτό ,είναι οι πρωταγωνιστές σε αυτή την αρχέγονη παράσταση που παραμένει ζωντανή και αναλλοίωτη στο χρόνο.
Οι ρόλοι συγκεκριμένοι και μοιρασμένοι ανάλογα με την δυναμική και την δεξιότητα του κάθε συμμετέχοντα. Δηλαδή των φίλων , των συναδέλφων του βοσκού που σε αυτή την μοναδική ημέρα δεν είναι μόνος του.
Ο συνεργατισμός, ή οι «δανικοί» που λέμε στο τόπο μας, είναι το θεμέλιο μιας σχέσης που δένει τους κτηνοτρόφους μεταξύ τους . Αρκεί να οριστεί η ημερομηνία και η μάνταρα γεμίζει με αυτούς που επιδέξια θα κουρέψουν τα πρόβατα, τα « οζά», με αυτούς που θα πρέπει να τα οδηγήσου στη μάντρα και στο σημείο της “κουράς”, σε αυτούς που έχουν αναλάβει ένα ετοιμάσουν τους μεζέδες και να ευχαριστήσουν όλους τους προσκεκλημένους.
Το εδεσματολόγιο πλούσιο και στενά συνδεδεμένο με τις διατροφικές συνήθεις των βοσκών. Τυρί, γλυκιά ή ξινή μυζήθρα, το ξύγαλο και φυσικά το κρέας, βραστό και αντικριστό.
Σε άλλες εποχές, όχι πολύ μακρινές, το μαλλί θα μαζευόταν και θα χρησιμοποιούνταν στην ύφανση διαφόρων ενδυμάτων και υφαντών ή θα πουλιόταν στην αγορά. Σήμερα δεν υπάρχει αγορά αλλά και ούτε τοπικές βιοτεχνίες που θα μπορούσαν να το επεξεργαστούν με αποτέλεσμα να καταλήγει στις χωματερές.
Η παραδοσιακή κτηνοτροφία όταν αυτή γίνεται με όρους αειφορίας, συμβάλει ουσιαστικά στην διατήρηση της βιοποικιλότητας μιας περιοχής. Οι νέοι κτηνοτρόφοι έχουν την διάθεση της συνεργασίας και σίγουρα χρειάζονται στήριξη για να παραμείνουν σε ένα τόπο που κάποιοι έχουν βαλθεί να τον «αναπτύξουν» βάρβαρα και καταστροφικά.
Sitia UNESCO Global Geopark
Πηγή : Ανατολή
Η μάντρα, το ορεινό περιβάλλον και οι άνθρωποι που ζουν και μοχθούν σε αυτό ,είναι οι πρωταγωνιστές σε αυτή την αρχέγονη παράσταση που παραμένει ζωντανή και αναλλοίωτη στο χρόνο.
Οι ρόλοι συγκεκριμένοι και μοιρασμένοι ανάλογα με την δυναμική και την δεξιότητα του κάθε συμμετέχοντα. Δηλαδή των φίλων , των συναδέλφων του βοσκού που σε αυτή την μοναδική ημέρα δεν είναι μόνος του.
Ο συνεργατισμός, ή οι «δανικοί» που λέμε στο τόπο μας, είναι το θεμέλιο μιας σχέσης που δένει τους κτηνοτρόφους μεταξύ τους . Αρκεί να οριστεί η ημερομηνία και η μάνταρα γεμίζει με αυτούς που επιδέξια θα κουρέψουν τα πρόβατα, τα « οζά», με αυτούς που θα πρέπει να τα οδηγήσου στη μάντρα και στο σημείο της “κουράς”, σε αυτούς που έχουν αναλάβει ένα ετοιμάσουν τους μεζέδες και να ευχαριστήσουν όλους τους προσκεκλημένους.
Το εδεσματολόγιο πλούσιο και στενά συνδεδεμένο με τις διατροφικές συνήθεις των βοσκών. Τυρί, γλυκιά ή ξινή μυζήθρα, το ξύγαλο και φυσικά το κρέας, βραστό και αντικριστό.
Σε άλλες εποχές, όχι πολύ μακρινές, το μαλλί θα μαζευόταν και θα χρησιμοποιούνταν στην ύφανση διαφόρων ενδυμάτων και υφαντών ή θα πουλιόταν στην αγορά. Σήμερα δεν υπάρχει αγορά αλλά και ούτε τοπικές βιοτεχνίες που θα μπορούσαν να το επεξεργαστούν με αποτέλεσμα να καταλήγει στις χωματερές.
Η παραδοσιακή κτηνοτροφία όταν αυτή γίνεται με όρους αειφορίας, συμβάλει ουσιαστικά στην διατήρηση της βιοποικιλότητας μιας περιοχής. Οι νέοι κτηνοτρόφοι έχουν την διάθεση της συνεργασίας και σίγουρα χρειάζονται στήριξη για να παραμείνουν σε ένα τόπο που κάποιοι έχουν βαλθεί να τον «αναπτύξουν» βάρβαρα και καταστροφικά.
Sitia UNESCO Global Geopark
Πηγή : Ανατολή
