Τρίτη 2 Φεβρουαρίου 2016

Ομιλία Γιώργου Καρχιμάκη Αναπληρωτή Γενικού Γραμματέα του Παγκόσμιου μαθητικού Συνεδρίου Μοντέλου Ηνωμένων Εθνών στην Χάγη.

karxim_juniorΑξιότιμο Προεδρείο,
Κυρίες και Κύριοι,
Αρχικά θα ήθελα να ευχαριστήσω όλους εκείνους οι οποίοι δούλεψαν για να πετύχει αυτό το Συνέδριο. Τους αφανείς πρωταγωνιστές. Το βοηθητικό προσωπικό, την δημοσιογραφική ομάδα και βεβαίως το προσωπικό του World Forum.

Το πιο καλό χαρακτηριστικό του μέλλοντος είναι ότι έρχεται λίγο λίγο, στιγμή με την στιγμή.
Εσείς είστε το μέλλον, οι επόμενοι ηγέτες.
Αδραξτε την μέρα για να βελτιώσετε τον κόσμο μας!
Πιστεύουμε σε έναν κόσμο δημοκρατικό.
Όλοι μας βρισκόμαστε εδώ για να υπερασπισθούμε τις δημοκρατικές αρχές και την δικαιοσύνη.
Δεν είναι σίγουρο ότι θα κερδίσουμε, αλλά είναι σίγουρο ότι θα αγωνιστούμε με τιμιότητα.
Δεν είναι σίγουρο ότι θα επιτύχουμε σε όλα, αλλά είναι σίγουρο πως σε ότι κάνουμε προμετωπίδα θα είναι οι αξίες του καθενός μας.
Να θυμάστε αγαπητοί εκπρόσωποι, ότι το ψήφισμα σας είναι εξαιρετικά σημαντικό να υπερψηφιστεί.
Να λειτουργείται ως ηγέτες, μην κοιτάζετε αμήχανα την πραγματικότητα να περνάει και σας διαβεβαιώ ότι θα είμαι μαζί σας ο πρώτος που θα πολεμήσει για να φυσήξει άνεμος αλλαγής!
Για αυτό τολμώ! Τολμώ να ονειρεύομαι, και είμαι σίγουρος ότι όλα θα είναι καλύτερα μετά από τις συλλογικές μας προσπάθειες.
Οι άνθρωποι στην Ελλάδα, στην Ιταλία δίνουν καθημερινά το δικό τους αγώνα, και μας δίδαξαν ότι το πρόσωπο της πραγματικότητας είναι ανθρώπινο
. Αυτοί οι άνθρωποι βιώνουν μία από τις μεγαλύτερες κρίσεις παρόλα αυτά βουτάνε στα παγωμένα νερά για να σώσουν τους πρόσφυγες.
Οι δυσκολίες λυγίζουν μερικούς ανθρώπους αλλά αναδεικνύουν κάποιους άλλους.
Συμπερασματικά αγαπητοί εκπρόσωποι,
Θα πρέπει να ρισκάρετε περισσότερο από όσο οι άλλοι θεωρούν ασφαλές.
Θα πρέπει να νοιάζεστε περισσότερο από όσο,οι άλλοι θεωρούν σοφό.
Θα πρέπει να ονειρεύεστε περισσότερο από όσο οι άλλοι θεωρούν πρακτικό.
Θα πρέπει να καρτερείτε περισσότερα από όσα οι άλλοι θεωρούν δυνατά.
Ίσως να υπάρξει μια ημέρα, που το θάρρος όλων των ανθρώπων θα εξανεμισθεί και το χάος θα κυριαρχήσει... Αλλά δεν είναι η σημερινή!
Σήμερα μαχόμαστε!
Θα παραιτηθούμε κάτω από το βάρος των προκλήσεων αυτής της πολλαπλής κρίσης ;
Δεν ξέρω..
Αλλά εγώ δεν το βάζω κάτω,
Εμείς δεν το βάζουμε κάτω,
Θέλω να δώσω τον λόγο στον Πρόεδρο και να κλείσω λέγοντας, ότι αφήνω αυτή την αίθουσα με μια ελπίδα στην καρδιά μου και ένα όνειρο στο μυαλό ότι ο κόσμος θα είναι καλύτερος από σήμερα ...

Συνολικες προβολες σελιδας