Στην προσπάθειά τους τα πολιτικά κόμματα
να "ελαφρύνουν" τους αγρότες από την υψηλή φορολόγηση, προσπαθούν να
βρουν
«ισοδύναμα μέτρα» και αναπτύσσουν διάφορες πολιτικές που
βασίζονται στην έννοια του «κατά κύριο επάγγελμα αγρότη».
Όμως η έννοια «κατά κύριο επάγγελμα αγρότης» δε
βοήθησε να αναπτυχθεί το αγροτικό εισόδημα της χώρας μας, αλλά αντίθετα
σε πολλές περιπτώσεις έβαλε φραγμούς σε ανθρώπους, που ήθελαν να
ασχοληθούν με την παραγωγή αγροτικών προϊόντων.
«Οι επιδοτήσεις της ΚΑΠ, που είναι τα πολλά
λεφτά, δεν έλαβαν υπόψη αυτό το "καινοτόμο κριτήριο" της χώρας μας και
τις ανάγκες της γεωργικής παραγωγής. Ο κάτοικος της ελληνικής υπαίθρου,
για να μπορέσει σήμερα να τα βγάλει πέρα, έχει αναπτύξει πολλές
παράλληλες επαγγελματικές δραστηριότητες. Εάν ζει σε μια τουριστική
περιοχή όπως π.χ. στην Κρήτη, μπορεί να νοικιάζει κάποια δωμάτια το
καλοκαίρι ή να έχει μία ταβέρνα, και το χειμώνα να μαζεύει τις ελιές του
ή να καλλιεργεί κηπευτικά στο θερμοκήπιό του. Ακόμα μπορεί να δουλεύει
στον ιδιωτικό ή δημόσιο τομέα και παράλληλα να καλλιεργεί τα κτήματά
του. Γιατί θα πρέπει όλοι αυτοί οι άνθρωποι που κάνουν δύο δουλειές να
πληρώνουν παραπάνω φόρους από έναν παραγωγό ο οποίος παράγει π.χ. 300 ή
500 τόνους πορτοκάλια, ακτινίδια και ο οποίος δεν έχει άλλη
επαγγελματική ασχολία γιατί δεν το έχει ανάγκη;», θέτει το καίριο
ερώτημα στην Πολιτεία ο πρόεδρος της ΕΑΣ Ιεράπετρας κ. Νίκος Δασκαλάκης.
«Εκτιμώ ότι ιδιαίτερα αρνητικές θα είναι οι
συνέπειες για τις παραδοσιακές μόνιμες δεντρώδεις καλλιέργειες όπως
είναι η ελιά. Θα οδηγήσει σε σημαντική μείωση της παραγωγής, καθώς ο
κύριος όγκος του ελαιόλαδου παράγεται από "μη κατά κύριο επάγγελμα
αγρότες" με συνέπεια την ερήμωση της υπαίθρου, και με ό,τι αυτό
συνεπάγεται για το περιβάλλον. Εάν η χώρα μας έχει ως στόχο την παραγωγή
και την αγροτική ανάπτυξη, τότε η έννοια "κατά κύριο επάγγελμα αγρότης"
δεν έχει να προσφέρει τίποτα, τόσο στον αγροτικό τομέα όσο και στους
παραγωγούς.
Η ανάγκη πλέον όλων των κλάδων της οικονομίας και
ιδιαίτερα του γεωργικού είναι να δημιουργηθούν συνθήκες και όροι
παραγωγής στα πλαίσια ενός ευρύτερου εθνικού, χωροταξικού και κλαδικού
σχεδιασμού», προσθέτει ο κ. Δασκαλάκης.
Τα πράγματα σε αυτήν την περίπτωση είναι πολύ
απλά. «Χρειάζεται να επιβληθεί και στον αγρότη "άδεια ασκήσεως
επαγγέλματος", όπως πρέπει να έχει πλέον άδεια ασκήσεως επαγγέλματος ο
κάθε ένας που ασκεί ένα επάγγελμα στη χώρα μας.
Αυτό συμβαίνει στις περισσότερες χώρες της
Ευρώπης και αυτό πρέπει να γίνει και εδώ. Μπορεί να την αποκτήσει
κάποιος εάν παρακολουθήσει ένα κύκλο μαθημάτων από εγκεκριμένα Κέντρα
Κατάρτισης», προσθέτει ο κ. Νίκος Δασκαλάκης, εντεταλμένος περιφερειακός
σύμβουλος Πρωτογενούς Τομέα στο νομό Λασιθίου.
Ο κ. Νίκος Δασκαλάκης
Ο ΕΛΓΟ "ΔΗΜΗΤΡΑ", π.χ., διαθέτει σοβαρή
υλικοτεχνική υποδομή και ανθρώπινο δυναμικό, ενώ ενεργό ρόλο μπορούν να
διαδραματίσουν και τα ΤΕΙ που βρίσκονται διασκορπισμένα σε όλη τη χώρα.
Στην κατεύθυνση αυτή σημαντικό ρόλο μπορούν να
διαδραματίσουν οι Γεωργικές Σχολές που θα λειτουργούν με την ευθύνη
συνεταιριστικών και παραγωγικών σχημάτων.
«Τα οφέλη από την άδεια ασκήσεως επαγγέλματος του
παραγωγού είναι πολλά. Έτσι θα μπορέσουμε να αποκτήσουμε σε σύντομο
διάστημα καλά εκπαιδευμένους αγρότες, οι οποίοι θα μπαίνουν στο
επάγγελμα με αγάπη και από επιλογή, ενώ παράλληλα το σύστημα αυτό θα
απορρίπτει τους ευκαιριακούς αγρότες. Μέσω των Κέντρων Κατάρτισης θα
μπορεί επίσης να εφαρμόζεται εύκολα η εκάστοτε εθνική αγροτική παραγωγή
και έννοιες όπως συνεργασία, συνεταιριστική ιδέα, καινοτομία,
εξωστρέφεια, έρευνα, φιλικές δράσεις προς το περιβάλλον και άλλα πολλά
θα γίνουν εύκολα κτήμα των νέων παραγωγών και προπάντων θα τα μάθουν όλα
αυτά σωστά.
Ο συμβουλευτικός ρόλος των υπηρεσιών του
υπουργείου Γεωργίας καθώς και των τοπικών Ερευνητικών Κέντρων που πρέπει
να δημιουργηθούν είναι σημαντικός.
Ακόμα, με την "άδεια ασκήσεως επαγγέλματος
παραγωγού τροφίμων" ολοκληρώνεται με τον καλύτερο τρόπο ο σχεδιασμός του
αγροδιατροφικού μοντέλου που υπάρχει ανάγκη να αναπτύξει η χώρα μας».
Η Πολιτεία οφείλει να κατανοήσει ότι πρέπει να
φορολογεί το εισόδημα και όχι το επάγγελμα. Δηλαδή να υπάρχει "αγροτικό
εισόδημα" το οποίο να φορολογείται ή να δέχεται φοροαπαλλαγές και να μην
εξετάζεται η ιδιότητα αυτού που το έχει παράξει.
Η έννοια τού κατά κύριο επάγγελμα αγρότη είναι
μια ξεπερασμένη έννοια, η οποία δεν προσφέρει τίποτα, τόσο στην ανάπτυξη
του αγροτικού τομέα όσο και στη βελτίωση του επιπέδου διαβίωσης των
παραγωγών.
Νίκος Πετάσης
Πηγή : Νέα Κρήτη
