Πολλές από τις σημαντικές ρυθμίσεις για την διάθεση του ελαιολαδου στην εστίαση και στην λιανική αγορά οι οποίες ζητούνται τα τελευταία χρόνια από τον ΣΕΔΗΚ και που πριν απο δυο μήνες ζητηθήκαν και πάλι με τεκμηριωμένο κοινο Υπόμνημα του ΣΕΔΗΚ και του Δικτύου Αποκλειστικής Χρήσης Ελαιόλαδου «ΕλαιοΓευσιες» ικανοποιήθηκαν με νομοθέτηση ειδικών μέτρων. Δεν φτάνει όμως αυτό. Απομένει να ληφθέν και τα κατάλληλα μετρά ώστε οι ρυθμίσεις αυτές να εφαρμοστούν στην πράξη
Η άρση της απαγόρευσης των μιγμάτων ελαιολάδου με σπορελαια που επί έτη ίσχυε στην Ελλάδα εξακολουθεί να ισχύει αφού στο Πολυνομοσχέδιο που ψηφίστηκε προσφατα δεν περιγλύφθηκε η σχετική πρόταση του ΟΟΣΑ.
Ωστόσο η χρήση των σπορέλαιων στην χωρά μας συνεχώς διευρύνεται και μάλιστα έχει σχεδόν γενικευτεί ιδίως στα τηγανητά που προσφέρονται από τις επιχειρησεις Εστίασης, χωρίς αυτό να γίνεται αντιληπτό από τους καταναλωτές.
Γιαυτο το Δίκτυο ΕλαιοΓευσίες που σαν Μελή του έχει Ταβέρνες και επιχειρησεις που χρησιμοποιούν αποκλειστικά σε όλα ανεξαιρέτως τα φαγητά ελαιόλαδο ζητά από τις Αρμόδιες υπηρεσίες έλεγχου των Αντιπεριφερειών να εφαρμόσουν τον Νόμο σχετικά με το θέμα αυτό ζητώντας από τις ταβέρνες, τα εστιατόρια και τα ξενοδοχεία να αναγραφούν υποχρεωτικώς το είδος των λαδιών που χρησιμοποιούν σε κάθε φαγητό.
Αυτό προβλέπεται από την Νομοθεσία. Από τον περασμένο Αύγουστο ισχύει το άρθρο 91 παρ.4 της Υπ. απόφαση Α2-861/22-8-2013, το οποιο αναφέρει σαφώς ότι στους καταλόγους εστίασης πρεπει να αναφέρεται υποχρεωτικώς «το είδος των χρησιμοποιούμενων ελαίων και η χρήση τους» . Ωστόσο όλος ο κόσμος γνωρίζει ότι στην πράξη αυτό δεν εφαρμόζεται. Και εμείς ευλόγα διερωτόμαστε και περιμένουμε απάντηση. Γιατί οι αρμόδιες υπηρεσίες έλεγχου των Αντιπεριφερειών της Κρήτης δεν προβαίνουν στις ενέργειες που πρέπει ώστε να εφαρμοστεί το Μέτρο; Οι συνάδελφοι μας που έχουν Ταβέρνες η Εστιατόρια προφανώς είναι ελεύθεροι να χρησιμοποιούν σπορελαια αφού ο νομός το επιτρέπει. Είναι όμως υποχρεωμένοι να το αναγραφούν στους Καταλόγους. Άλλοις υπάρχει θέμα παραπλάνησης των καταναλωτών οι όποιοι όντας συνηθισμένοι στα σπίτια τους να καταναλώνουν στα τηγανητά ελαιόλαδο νομίζουν ότι το ίδιο γίνεται και όταν τρώνε έξω. Και αυτοί πρέπει επομένως να το προσέξουν.
Αλλά και οι ξένοι τουρίστες που κάθε χρόνο μας επισκέπτονται, από ερευνά με ερωτηματολόγια που έκανε ο ΣΕΔΗΚ διαπιστώθηκε ότι προτιμούν φαγητά με ελαιόλαδο και είναι διατεθειμένοι να πληρώσουν και παραπάνω Γιούτα αρκεί να είναι βέβαιοι ότι είναι πράγματι με ελαιόλαδο.

Μείωση ψαλίδας τιμών Παραγωγού Καταναλωτή
Αύξηση συσκευασιών ελαιολάδου όχι μονό στην Εστίαση αλλά και στην Οικογενειακή κατανάλωση

Η αύξηση της μέγιστης επιτρεπτής συσκευασίας ελαιολάδου για τις επιχειρήσεις εστίασης που είχε ζητηθεί από τον ΣΕΔΗΚ (αρ. πρ. 13/26-8-2011) τελικά έγινε αποδεκτή και ήδη με το Νομοσχέδιο η χρήση συσκευασιών ελαιολαδου σε Ταβέρνες, Εστιατόρια, Ξενοδοχεία και Καντίνες αντί για 5 λίτρα που ίσχυε μέχρι σήμερα αυξάνεται σε 10, 20, 25 και 50 λίτρα
Έτσι, το κόστος προμηθείας ελαιολαδου από επιχειρησεις εστίασης σε μικρές συσκευασίες που πράγματι αποτελούσε ένα εμπόδιο, με την ρύθμιση αυτή μειώνεται κατά πολύ. Γιατί πράγματι ήταν σημαντικό πρόβλημα οι Επιχειρησεις Εστίασης που καταναλώνουν 1 έως 3 τόνους λαδί τον χρόνο να το προμηθεύονται με τις τιμές που ισχύουν σε συσκευασίες μικρότερες των 5 λίτρων στην λιανική με τιμές 5-8 ευρω/λίτρο.
Όμως η ρύθμιση της αύξησης θα πρέπει να εφαρμοστεί και σε άλλους φορεις Μαζικής εστίασης όπως Νοσοκομεία, Στρατό, Φιλανθρωπικά ιδρύματα κ.α αλλά ακόμα και για την Οικογενειακή κατανάλωση.
Στην χώρα μας, οι ανάγκες της οικογενειακής κατανάλωσης, η οποία κυμαίνεται στα 20 κιλά/άτομο ετησίως σε επίπεδο χώρας και ακόμη υψηλότερα στην Κρήτη, δεν μπορούν να εξυπηρετηθούν ούτε πρακτικά, ούτε οικονομικά από τα συνήθη καταστήματα λιανικής (Σουπερ Μάρκετ) όπου οι τιμές είναι 100 έως και 300% υψηλότερες από τις τιμές παραγωγού.
Η κατάσταση αυτή εξωθεί , όπως είναι φυσικό, σε μια άτυπη διακίνηση μεγάλων ποσοτήτων ελαιολάδου κατευθείαν από παραγωγούς σε καταναλωτές, σε τιμές 40-50% υψηλότερες από τις τιμές παραγωγού, οι οποίες όμως είναι συμφερότερες για τις δυο πλευρές και φαίνεται να καλύπτει ένα ποσοστό άνω από το 30% της Ελληνικής κατανάλωσης
Η μορφή αυτή της οικογενειακής κατανάλωσης ενώ έχει σειρά πλεονεκτημάτων γιατί μειώνει δραστικά την ψαλίδα παραγωγού καταναλωτή, οπωσδήποτε επιτρέπει, όπως και η τυπική λιανική αγορά, περιπτώσεις νοθειών και φοροδιαφυγής. Επομένως με κατάλληλες ρυθμίσεις, πρέπει να τεθεί υπό νομιμοποίηση και ώστε και η ψαλίδα παραγωγής –κατανάλωσης να μειωθεί και η απώλεια φορολογικών εσόδων να περιοριστεί.
Υποχρεωτική χρήση μη ξαναγεμιζόμενων συσκευασιών στην εστίαση
Αρκετές Ταβέρνες τελευταία, με δική τους πρωτοβουλία άρχισαν να προσφέρουν ελαιόλαδο για νωπή χρήση σε σαλάτες, βραστά, ψητά, στα τραπέζια τους, όχι με τα γνωστά μπουκάλια του χύμα «λαδόξυδου», αλλά με επώνυμες φιάλες.
Η πρωτοβουλία αυτή που προφανώς οφείλεται στην πρόθεση των επιχειρήσεων να καινοτομήσουν και να «ανταποκριθούν» στην ρύθμιση που προτάθηκε από τα Ελαιοπαραγωγικά Κράτη στην ΕΕ τελευταία, θεωρείται καταρχήν θετική.
Δυστυχώς όμως οι φιάλες αυτές σε αρκετές περιπτώσεις, ενώ φέρουν επώνυμες ετικέτες, δεν προσφέρονται σφραγισμένες όπως γίνεται με το κρασιά ακόμα και με το νερό! Παρουσιάζουν έτσι προϊόν με αμφισβητούμενη ταυτότητα και μειωμένη αξιοπιστία που απωθεί αντί να έλκει τους ενημερωμένους πελάτες, ενώ παράλληλα δυσφημεί και τις ετικέτες που το φέρουν.
Το Δίκτυο « ΕλαιοΓευσιες» προτίθεται να προχωρήσει στην καινοτομία αυτή κατά τον σωστό όμως τρόπο. Ήδη η επιχείρηση εμπορίας Μέλος του Δικτυού Αφοι Πρωτογεράκη έχει προχωρήσει στην παράγωγη συσκευασιών μιας χρήσης 60ml τις οποίες θα προσφέρει στις επιχειρησεις Εστίασης Μελή του Δικτυού σε τιμή 0,67 ευρω/τεμ.
Από την άλλη πλευρά ο ΣΕΔΗΚ και το Δίκτυο ΕλαιοΓευσίες θα επιμείνουν στην αρχική τους πρόταση ώστε τελικά να ισχύσει και στην Ελλάδα όπως ισχύει ήδη και στην Πορτογαλία, Ιταλία, Ισπανία η υποχρεωτική χρήση

Πηγή : Creta live