Η μουσική και στη συγκεκριμένη περίπτωση οι
μαντινάδες, είναι ένας τρόπος έκφρασης του λαού, στις πίκρες, στις
χαρές, στην οργή, στην αγανάκτηση.
Η παρακάτω μαντινάδα, δημιουργήθηκε χάριν μιας ανάρτησης.
Είναι
αφιερωμένη στον κρητικό... άντρα (χαρώ σε) της κατοχικής κυβέρνησης,
που προεκλογικά αποκαλείτο και ... "εισαγγελέας και υπέρτατος κριτής
όλων των σκανδάλων της Νέας Δημοκρατίας, και μετεκλογικά,
αποδείχθηκε...κρητική κότα λειράτη...
Κι εγώ που νόμιζα πως η Κρήτη βγάζει ΑΝΤΡΕΣ...Ω ΡΕ ΜΙΧΑΛΙΟ
Χαρώτο το αντράτσι μου όπου εν έχω άλλο
ούτε τσε πιο μικρό ούτε και πιο μεγάλο.
Ω ΡΕ ΜΙΧΑΛΙΟ, ΣΕ ΠΛΑΝΕΨΕ Η ΕΞΟΥΣΙΑ και δεν κατέεις πράμα.
Αλήθεια ποιος να τόλεγε αυτό εδώ το δράμα.
Φίλους όλους τους ξέχασες και φταίει η πολυθρόνα, τον άντρα όμως τον θωρείς όταν φορεί κορώνα.
Μαχαίρι όμως μη κρατάς θέλει αντρίτσιο χέρι
ελόγου σου Μιχάλι μου εσύ δεν έχεις ταίρι.
Τους φίλους έτσι να πετάς σαν...
βρώμα στη γωνία
εσύ ποτέ δεν πίστεψες σ' αντρίκια φιλία.
Μπέσα δεν έχεις Μιχαλιό στο λέω και λυπάμαι
την όψη σου όταν θωρώ το βλέμμα σου φοβάμαι.
Ήθελες νάσαι δικαστής τους άλλους να δικάζεις
και τώρα φίλε που μπορείς κάνεις πως δεν κοιτάζεις.
Μας περιπαίζεις συνεχώς είσαι καλά κρυμένος
πρόσεξε όμως φίλε μου εσύ θα σο χαμένος.
Απόχτησες τσε αυλικούς που όλο προσκυνάνε
σταυρούς θέλεις Μιχάλη μου κιας είναι ότι νάναι.
Ο λύκος κι αν έγερασε κι άσπρισε το μαλλί του
ο ίδιος πάντα έμεινε κακό στη κεφαλή του.
Και στη γιορτή σου φίλε μου καθρέφτη θα σου πάρω
την αφεντιά σου να θωρείς να σκέφτεσαι...την Πάρο!
Πηγή : Αττικα Νέα
http://attikanea.blogspot.com/2011/10/blog-post_7113.html
