Την Κυριακή 16 Μαρτίου 2025 ο Ορειβατικός Σύλλογος Αγίου Νικολάου σε συνεργασία με τον Φυσιολατρικό Ορειβατικό Σύλλογο Σητείας συμμετείχε σε συμβολική πεζοπορία γύρω απ’ το Καρύδι Σητείας ανταποκρινόμενος στο κάλεσμα της Επιτροπής Αγώνα Σητείας ενάντια στις ΒΑΠΕ.
Το Καρύδι
Το Καρύδι είναι ορεινό χωριό της ενδοχώρας της Σητείας (υψόμετρο 600μ. 18 χλμ από Σητεία), γνωστό για τα σπήλαια του (ανάμεσά του κι ο Άνω Περιστεράς, ένα απ’ τα μεγαλύτερα ποτάμια σπήλαια στην Ελλάδα με χαρτογραφημένο μήκος 7 χλμ), ορμητήριο των απανταχού σπηλαιολόγων με έδρα το παλιό Δημοτικό Σχολείο, που πλέον αποτελεί κέντρο ενημέρωσης του Γεωπάρκου Σητείας -εξάλλου πολλές γεωδιαδρομές του Γεωπάρκου ξεκινούν από εδώ-, ενώ λειτουργεί και ως χώρος φιλοξενίας-διαμονής για διάφορες ομάδες, που επισκέπτονται την περιοχή. Σήμερα θα είμαστε οι πρώτοι που παρκάρουμε τ’ αυτοκίνητά μας στην είσοδο του χωριού, κατά την επιστροφή θα γίνεται χαμός!
Το φαράγγι του Μαζά
Ξεκινάμε λοιπόν περίπου σαράντα πεζοπόροι κι από τους δυο συλλόγους κατά τις 9.30 η ώρα κατηφορίζοντας τα στενά του χωριού, ώσπου βρισκόμαστε στον πυθμένα του φαραγγιού του Μαζά. Εδώ ο αρχηγός μας, Νίκος Τζουανάκης, κάτοικος της ευρύτερης περιοχής θα μας περιγράψει την πορεία και θα μας αφηγηθεί τον θρύλο για την ονομασία του φαραγγιού από το όνομα ενός Τούρκου Αγά, που σκοτώθηκε σε αυτό.
Το φαράγγι κοντά στο χωριό είναι μια πράσινη ρεματιά με πολλά χόρτα, χαρά για τους «χορτοσυλλέκτες» της ομάδας (ο φίλος μου, ο Γιάννης Παλαμάς μου δείχνει πώς να εντοπίζω, να καθαρίζω αλλά και να μαγειρεύω τις αγριαγκινάρες). Έπειτα μετατρέπεται σε μια ξερική κι άνυδρη κοιλάδα με φρύγανα δίπλα στα οποία ξεπετάγονται μικροσκοπικά λουλουδάκια της εποχής: ίριδες, ορχιδέες, ανεμώνες, κρινάκια. Στο τέλος του στενεύει κι αγριεύει με κάθετα βράχια, καλυμμένα με πουρνάρια σε αρκετά σημεία και θέλει προσοχή για το καλύτερο δυνατό πέρασμα. Οι κολύμπες με νερό στο κοκκινόχωμα σε συνδυασμό με το σκαρφάλωμα στις γλιστερές πέτρες αυξάνουν το βαθμό δυσκολίας και κάνουν την ομάδα πιο αργή. Η πιθανότητα να είμαστε στην ώρα μας με την έναρξη των δραστηριοτήτων στο Καρύδι ολοένα κι απομακρύνεται. Ένα μικρό ατύχημα στον φίλο μας, τον Γιώργο, -ευτυχώς όχι πολύ σοβαρό, όπως αποδείχτηκε, και περαστικά του!- μας κάνει ακόμα πιο προσεκτικούς! Μεγάλη επιβράβευση ωστόσο τα ποικίλα χρώματα των πετρωμάτων προς την έξοδο, κοντά στο χωριό Αδραβάστοι, που μας θυμίζει ότι είμαστε στα όρια του Παγκόσμιου Γεωπάρκου Unesco της Σητείας.
Αξιόλογα σημεία στη διάρκεια της πεζοπορίας οι τρεις έξοδοι του φαραγγιού: προς τα χωριά Βρυσίδι Μαγκασά, Μητάτο, Χώνος, όπου και εντυπωσιάζουν 2-3 πηγάδες συλλογής νερού, αντιπροσωπευτικές της ανατολικής Κρήτης, προς την περιοχή με το όνομα Αστοιβιδόκαμπος και μια ακόμα, που οδηγεί σε παλιές αγροτοκτηνοτροφικές εγκαταστάσεις. ‘Όπως όλα τα φαράγγια χρησιμοποιούνταν παλιότερα εν μέρει και για τη διασύνδεση των διαφόρων περιοχών μεταξύ τους.
Οι εκδηλώσεις διαμαρτυρίας για τις ανεμογεννήτριες
Όταν θα φτάσουμε στο Καρύδι οι ομιλίες κατά των ΒΑΠΕ έχουν πια τελειώσει, όπως και τα κεράσματα. Προλαβαίνουμε ωστόσο μια δυναμωτική ρακή και τις μουσικές εκδηλώσεις. Ανταλλάσσουμε εγκάρδιες χειραψίες με μέλη άλλων ορειβατικών συλλόγων που έχουν στείλει αντιπροσωπείες, υπογράφουμε τις σχετικές δηλώσεις διαμαρτυρίας, που έχουν ετοιμάσει οι διοργανωτές -ή και όχι, όπως του υπαγορεύει η συνείδησή του του καθενός- κι έπειτα όσοι έχουν τα κότσια και τη διάθεση πιάνουν στην ουρά για τον χορό, ενώ οι υπόλοιποι κατά παρεάκια παίρνουν σιγά-σιγά τον μακρύ δρόμο της επιστροφής.
