Στάση αναμονής κρατούν Συνεταιρισμοί και παραγωγοί και της περιοχής της Σητείας σε ό,τι αφορά τις εξελίξεις σχετικά με τις πωλήσεις ελαιολάδου.
Η διαδικασία το τελευταίο χρονικό διάστημα καταγράφει μία στασιμότητα στο πλαίσιο όπως αναφέρεται κυρίως μίας στρατηγικής από την πλευρά των εμπόρων προκειμένου να υπάρξει συγκράτηση, πτώση των τιμών, οι οποίες στις αρχές του χρόνου έφθασαν τα 10 ευρώ ανά λίτρο. Ωστόσο κοινή παραδοχή είναι το γεγονός ότι οι υπάρχουσες ποσότητες (στην πλειοψηφία τους αδιάθετες) δεν επαρκούν για να καλύψουν τη ζήτηση και τις ανάγκες της αγοράς, πόσο δε, εν όψει και της έναρξης της νέας τουριστικής περιόδου.Είναι γεγονός ότι η φετινή ελαιοπαραγωγή είναι από τις μικρότερες γενικότερα, αλλά και σε τοπικό επίπεδο. Η Σητεία συγκέντρωσε λίγο περισσότερο από 2.500 τόνους ελαιολάδου, με αισθητή μείωση της παραγόμενης ποσότητας σε όλες τις περιοχές της, ακόμα και σε αυτές που διαχρονικά η παραγωγή είναι μεγάλη. Μία εξ αυτών είναι και της Σκοπής.
Όπως είπε ο Πρόεδρος του Αγροτικού Συνεταιρισμού κ. Νεκτάριος Σταυρακάκης, αρχικά υπήρχε η πρόβλεψη για μείωση περίπου 70% σε σχέση με πέρυσι. Τελικά η μείωση κυμάνθηκε στο 78% ήτοι 210 τόνοι ελαιολάδου. Πέρυσι που ήταν μία καλή χρονιά, όχι όμως η καλύτερη, η συγκεντρωθείσα ποσότητα ελαιολάδου ήταν 1.100 τόνοι.
Τα αίτια αυτής της μεγάλης διαφοράς των δύο τελευταίων ετών οφείλονται στις αντίξοες καιρικές συνθήκες. Η ανθοφορία δεν εξελίχθηκε καλά εξαιτίας του γνωστού προβλήματος των λασποβροχών του περασμένου Μαΐου.
«Η ελιά είναι δέντρο το οποίο είναι αυτογονιμοποιούμενο. Όταν σχεδόν σε καθημερινή βάση είχαμε ψιχάλες που γινόταν λάσπη, η διαδικασία δεν μπορούσε να εξελιχθεί, με αποτέλεσμα να μην έχουμε καρποφορία των δέντρων. Επιπρόσθετα συνετέλεσαν πολύ αρνητικά στην πορεία οι πολύ υψηλές θερμοκρασίες που οδήγησαν στην ωριμότητα των ελιών από πολύ νωρίς και η όποια παραγωγή, έπρεπε να μαζευτεί μέσα σε λίγες ημέρες, κάτι που είναι ανέφικτο. Υπήρχε καρπόπτωση με αυτές τις συνθήκες. Και μέσα σε όλα αυτά σημειώθηκαν και ισχυροί άνεμοι με αποτέλεσμα να ενταθεί το πρόβλημα.
Στην ποιότητα του ελαιολάδου και στην περιοχή της Σκοπής δεν υπήρξαν ιδιαίτερα προβλήματα με τις οξύτητες, σχεδόν το σύνολο της παραγωγής (90%) είναι 3,4,5 γραμμές. Ο Συνεταιρισμός δεν έχει προχωρήσει ακόμα σε πωλήσεις, έχει ωστόσο προβεί σε διερευνητικές κινήσεις. Πρόσφατα μάλιστα προχώρησε και σε διαγωνισμό, ο οποίος απέβη άκαρπος. Η τιμή του ελαιολάδου διαμορφώνεται μέρα με τη μέρα, ανάλογα πάντα και με την ζήτηση. Το προηγούμενο χρονικό διάστημα είχαν γίνει πράξεις με τις τιμές να φθάνουν έως και τα 9,50 ευρώ. Τώρα υπάρχει μία στασιμότητα στην αγορά. Όμως θεωρώ ότι θα αλλάξει η εικόνα γιατί υπάρχουν ανάγκες στην αγορά. Τα ελαιόλαδα σε ένα πολύ μεγάλο ποσοστό γενικότερα, είναι αδιάθετα. Οι έμποροι είναι εκεί. Η αγορά είναι ακάλυπτη», πρόσθεσε.
Καλές τιμές
«Το θέμα των αυξημένων τιμών είναι απόρροια της μειωμένης συγκομιδής σε ελαιοπαραγωγικές χώρες. Και στην Ελλάδα, στην Κρήτη, στην Σητεία η κατάσταση είναι παρόμοια, με μία ελαιοκομική σεζόν πραγματικά φτωχή σε παραγωγή με ό,τι αυτό συνεπάγεται για τον πρωτογενή τομέα, τον αγροτικό κόσμο και τους παραγωγούς, για την εθνική και τοπική οικονομία. Το έλλειμμα είναι μεγάλο και σίγουρα δεν μπορεί να καλυφθεί από τις διαμορφωθείσες τιμές, αρκεί μόνο να αναφερθεί ότι η πλειοψηφία των παραγωγών έχουν προς πώληση πολύ μικρές ποσότητες ή καθόλου ενώ αρκετοί δεν έχουν καταφέρει να συγκεντρώσουν την απαιτούμενη ποσότητα για να καλύψουν τις ανάγκες του νοικοκυριού τους.
Και βέβαια δεν θα πρέπει να ξεχνάμε ότι το κόστος της καλλιέργειας, τα εργατικά κλπ έχουν αυξηθεί κατά κόρον, με αποτέλεσμα να τίθεται ζήτημα επιβίωσης του αγροτικού κόσμου. Και ναι μεν οι τιμές του ελαιολάδου από πέρυσι είναι σε ένα υψηλό επίπεδο, όμως τα περασμένα πολλά χρόνια ήταν στην ακριβώς αντίθετη κατεύθυνση, κατρακυλώντας και σε αυτές του 1,5 ή 2 ευρώ. Και επίσης θα πρέπει να ληφθεί υπ’ όψιν ότι η πλειοψηφία των παραγωγών φέτος δεν έχουν λάδι προς πώληση. Μιλάμε για καλές τιμές φέτος, οι οποίες όμως δεν μπορούν να καλύψουν την ποσότητα που έχει χαθεί. Και είναι λάθος αυτό που επιχειρείται να περάσει στην κοινή γνώμη για την αύξηση του προϊόντος στο ράφι, ότι ευθύνεται ο παραγωγός. Δεν ευθύνεται ο παραγωγός ο οποίος είναι έρμαιο των καιρικών συνθηκών, καταβάλει όλο το χρόνο μεγάλη προσπάθεια για να παράξει ένα ποιοτικό προϊόν και στο τέλος χάνει την παραγωγή του», εξήγησε.
«Προβληματισμός επικρατεί όμως και για την συνέχεια, για την επόμενη ελαιοκομική χρονιά, όπου ο παράγοντας των καιρικών συνθηκών αναμένεται να καθορίσει σε ένα μεγάλο ποσοστό και πάλι την εξέλιξη της. «Οι καιρικές συνθήκες καθορίζουν τη ζωή του παραγωγού. Ευχόμαστε να προχωρήσει καλά η ανθοφορία, η καρπόδεση, όλα τα στάδια της καλλιέργειας και της συγκομιδής» επεσήμανε ο κ. Σταυρακάκης.
ΜΑΡΙΖΑ ΨΑΡΑΚΗ
Πηγή : Ανατολή
