Ε Υ Χ Α Ρ Ι Σ Τ Ι Ε Σ...
Νιώθω την ανάγκη να ευχαριστήσω από καρδιάς τον Πρόεδρο του ΔΟΚΑΣ Κωστής Λυμπερίου για την ένταξη της χθεσινοβράδυνης παρουσίασης του βιβλίου μου στο πρόγραμμα των «Κορναρείων» 2023.
Τον Πρόεδρο του Πολιτιστικού Συλλόγου Σφάκας και εκλεκτό φίλο Νίκος Μαυροματάκης για την τιμητική πρόταση να διεξαχθεί αυτή η παρουσίαση στο Μόχλος καθώς και την καθηγήτρια γαλλικής γλώσσας και καλή φίλη Δεσποινα Φραγκιαδακη για τη συμβολή της.
Τους καλούς φίλους Μαριάννα και Σταύρο από την Taverna Mesostrati για τη θερμή, κυριολεκτικά και μεταφορικά, φιλοξενία τους.
Τον καλό φίλο Manolis Metaxakis
από τον Sitia FM 95,5 για την βιντεοσκόπιση της εκδήλωσης και που
βρίσκεται πάντα παρών στις πολιτιστικές εκδηλώσεις και όχι μόνο της
περιοχής μας.
Επίσης τους εκλεκτούς φίλους που πραγματικά με τιμούν με τη φιλία τους, το συγγραφέα Nikos Psilakis και τον ποιητή Μανώλης Λυκάκης για τους χαιρετισμούς που μου έστειλαν καθώς για αντικειμενικούς λόγους δεν μπόρεσαν να παρευρεθούν.
Και τέλος, όλους τους φίλους που μας τίμησαν με την παρουσία τους, σε μια ομολογουμένως συγκινητική βραδιά!
Φίλες και φίλοι αποτελεί αναγκαιότητα πλέον ο επανακαθορισμός εννοιών
όπως η φιλία, ο έρωτας και η Αγάπη μεταξύ μας. Ας αγαπήσουμε περισσότερο
τον Άνθρωπο! Και ας κρατήσουμε ζωντανή την ανθρώπινη ΕΠΑΦΗ μέσα μας.
Γιατί οι στιγμές που περνάμε είναι κρίσιμες κι όπως είπε κι ο μέγιστος
Καζαντζάκης: "Από μια κλωστή κρέμεται η σωτηρία του κόσμου. Από μια
κραυγή της Αγάπης!".
Υ.Γ.: Ακολουθούν οι χαιρετισμοί που προανέφερα!
Χαιρετισμός του Νίκου Ψιλάκη.
"Ζηλεύω
που δεν είμαι απόψε μαζί σας, αν και θα το ήθελα πολύ. Και για την
όμορφη στειακή παρέα και, κυρίως, για να εκφράσω την εκτίμησή μου στη
δουλειά του Γιώργου Αγγελάκη, ενός συγγραφέα που ξέρει να πλέκει
ιστορίες και να διαχειρίζεται συναισθήματα. Γήινοι οι ήρωές του, βαθιά
ανθρώπινοι, καθημερινοί, αλλά και χαρακτήρες προσεκτικά δομημένοι για να
μπορούν να πατούν σε στέρεο έδαφος και να κινούνται σε νοητά μεταίχμια,
μέσα και έξω από οριοθετήσεις, εκεί που μόνο η τέχνη μπορεί να οδηγεί.
Εξαιρετικό εύρημα η πινακοθήκη του Μονάχου και τα έργα του Γκρέκο, είναι
σαν να δίνει η τέχνη το σινιάλο της εκκίνησης για να αναδειχθούν οι
πραγματικές αξίες της ζωής απέναντι σε όλα εκείνα που προωθούνται και
αναδεικνύονται σήμερα ορίζοντας τη ζωή ατόμων και κοινωνιών.
- Μόχλος; Τι εστί Μόχλος, σημειώνει ο Γιώργος στο βιβλίο του.
Ε, λοιπόν, σ’ αυτό το ερώτημα προσπαθώ κι εγώ να απαντήσω πέρα από όλα
όσα αντιλαμβάνεται κανείς με τις αισθήσεις. Ίσως το σμίξιμο των εποχών,
ίσως η επιμονή των ανθρώπων να χαίρονται τη ζωή, ίσως κι αυτό που
γίνεται απόψε, η άλλη διάσταση των πραγμάτων, ο διάλογος με επίκεντρο
ένα βιβλίο. Ίσως, ακόμη αυτό που απαντά ο ίδιος ο συγγραφέας παρακάτω.
Το σμίξιμο των ανθρώπων, η επαφή, γιατί, όπως λέει ο Γιώργος, αυτήν
φοβούνται οι αρχάγγελοι του σκότους!
Δεν
είναι και τόσο εύκολο για έναν συγγραφέα να διαχειριστεί το παρόν. Το
δικό του παρόν, το παρόν των λαών, το παρόν του κόσμου. Κι αυτό γιατί το
σήμερα είναι πάντα ρευστό και άπλαστο, βεβαιότητες που εύκολα
καταρρίπτονται, συνθήκες που ταχύτατα μεταβάλλονται. Hanna και Άρης -
δυο κόσμοι που συναντώνται, δυο παιδιά που έχουν δικαίωμα στο όνειρο.
Και ένας τόπος που αποτελεί διαχρονική πηγή έμπνευσης για την τέχνη, η
Κρήτη. Η Κρήτη του Κορνάρου, η Κρήτη του Καζαντζάκη. Στέκομαι ιδιαίτερα
στον συγγραφέα του Καπετάν Μιχάλη γιατί αποτελεί ορόσημο για τον Γιώργο,
πράγμα που φαίνεται με την πρώτη ματιά. Ο Γ. Αγγελάκης στέκεται με
σεβασμό στο έργο του Καζαντζάκη και εμπνέεται από αυτό. Είναι ένας
τρόπος ακόμη να διατηρήσει την επαφή με την ακατάλυτη δύναμη της τέχνης,
αλλά και την ακατάλυτη δύναμη του τόπου, της κοινής μας ιδεατής
πατρίδας, σε μια εποχή που οι αβεβαιότητες αυξάνονται και το μέλλον της
Ευρώπης, ή και το μέλλον του κόσμου, κρίνεται από επιλογές ολιγομελών
ομάδων χωρίς επαφή με τις πραγματικές αξίες των πολιτισμών. Ο Γιώργος
δεν μασάει τα λόγια του. Μιλά για την Ευρώπη του 21ου αιώνα, του 2020,
του 2023, του 2030. Και μιλά καθαρά, θαρραλέα!
Χαίρομαι
που η παρουσίαση της Επαφής γίνεται στη Σητεία και δη στον μαγικό
Μόχλο. Είναι τιμή για έναν τόπο να στηρίζει τους δικούς του δημιουργούς,
να προσφέρει αυτό το ελάχιστο αντίδωρο στην μακρά, κοπιώδη και μοναχική
διαδρομή της συγγραφής."
Νίκος Ψιλάκης
«Η άποψή μου για το μυθιστόρημα του Γιώργου Αγγελάκη "Η ΕΠΑΦΗ», του Μανώλη Λυκάκη.
"Θα
χρησιμοποιήσω περίπου τα ίδια λόγια, τα οποία είχα γράψει, το περασμένο
καλοκαίρι στο διαδίκτυο, όταν είχα διαβάσει αυτό το βιβλίο.
Ήταν
τότε μια εσωτερική ανάγκη, όχι ενός ειδικού, αλλά ενός αναγνώστη, μετά
από ένα άγγιγμα ψυχής ενός ευχάριστου ξαφνιάσματος και επομένως με το
συναίσθημα μου, γι αυτό μην τα θεωρήσετε ως κριτική.
Προσωπικά,
δίπλα από τη λέξη «μυθιστόρημα» συντάσσω νοερά και τη λέξη «περιγραφή»
καθώς τα γεγονότα που διαδραματίζονται, αν και εν μέρει φανταστικά,
απηχούν παράλληλα και μια αλληλουχία πράξεων και συμβάντων της πρόσφατης
οικονομικής κρίσης της χώρας μας.
Έτσι
στην ιστορία που εκτυλίσσεται μέσα σ’ αυτό το πρόσφατο παρελθόν, οι
ήρωες του βιβλίου σίγουρα αντιπροσωπεύουν ή θα μπορούσαν να
αντιπροσωπεύουν υπαρκτά πρόσωπα και δεν ξέρουμε κατά πόσον ο συγγραφέας
μπορεί να έχει βασιστεί και σε πραγματικά γεγονότα σχετικά με τους ήρωες
του.
Η ιστορία που
εκτυλίσσεται μεταξύ Γερμανίας και Κρήτης, έμπλεη από συγκίνηση, περνά
σπουδαία μηνύματα και αφήνει σημαντικά διδάγματα στον αναγνώστη, μέσα
από έναν μοναδικό τρόπο γραφής του Γιώργου Αγγελάκη, και ποιητικό θα τον
έλεγα εγώ, αρκετές φορές εκφρασμένο με την απαράμιλλη σοφία του Νίκου
Καζαντζάκη. Αυτός ο μεγάλος στοχαστής, λειτουργεί ενίοτε ως πρότυπο ή
και ως μύστης του συγγραφέα ο οποίος αρκετές φορές χρησιμοποιεί
αποσπάσματα φράσεων από τα έργα του για να τεκμηριώσει με ανάλογο
στοχασμό και τον δικό του λόγο.
Ο έρωτας!!! Αυτό το αιώνιο αίσθημα, που σαν
πλατύφυλλος
μυροβόλος βασιλικός εμφυτεύεται και ριζώνει στις καρδιές ενός
κρητικόπουλου και μιας Γερμανίδας κοπελιάς, έρχεται να ενώσει δυο
οικογένειες ή σχεδόν δυο χώρες, κάνει γνωστές τις αρετές του κρητικού
λαού και τις ομορφιές του νησιού μας, ως αντιπροσωπευτικές ολόκληρης της
Ελλάδας.
Αναδεικνύει
τη φιλία και τη φιλοξενία του τόπου μας, τονίζει τις ηθικές αξίες των
ανθρώπων ως μέγιστο προτέρημα μέσα και από αντίξοες συνθήκες και
αποκαλύπτει τραγικές αλήθειες της άλλης πλευράς για την άδικη και
παράλογη τεχνιτή οικονομική κρίση που μας επέβαλλε τότε, κυρίως η
κραταιά Γερμανία. Τούτο, για να γίνει ακόμη πλουσιότερη, αρπάζοντας και
την τελευταία μπουκιά από το πιάτο του Έλληνα, που υπερήφανος κατόρθωσε
να σταθεί στα πόδια του, παρά ταύτα.
Η πολιτική, η οικονομία, οι σχέσεις των λαών ο τρόπος ζωής τους, όλα περιγράφονται με βαθιά γνώση και ακρίβεια των καταστάσεων.
Εξαιρετική
η πλοκή, με την αλληλουχία περιγραφής των γεγονότων να δημιουργεί στα
μάτια και στη φαντασία, εικόνες μοναδικές που σαν κινηματογραφικές,
τέρπουν, διδάσκουν και κρατούν σε αγωνία όσο αφορά τις εξελίξεις.
Δεν
είναι λίγες οι φορές που και ο ίδιος ένιωσα να γίνομαι συμπρωταγωνιστής
μέσα σ’ αυτό το εξαιρετικό λογοτεχνικό έργο που ακουμπά την ψυχή,
συγκινεί και καθηλώνει.
Συμπέρασμά
μου, ότι ο Γιώργος Αγγελάκης είναι ένας σύγχρονος νεοέλληνας
συγγραφέας, που διαθέτει ευρύ πνεύμα με μεγάλη ιστορική και
εγκυκλοπαιδική μόρφωση που μαζί με τον εύγλωττο λογοτεχνικό του λόγο,
προκαλεί τον θαυμασμό και συνεπαίρνει.
Προσωπικά θεωρώ τυχερό τον εαυτό μου που αξιώθηκα να διαβάσω αυτό το λογοτέχνημα.
Συνιστώ ανεπιφύλακτα την ΕΠΑΦΗ στον κάθε φίλο του καλού βιβλίου.
Σ’ ευχαριστούμε Γιώργο Αγγελάκη και να είσαι
σίγουρος
πως το έργο σου αυτό σε καταξιώνει και σε κατατάσσει ανάμεσα στους
σπουδαίους λογοτέχνες της πόλης μας και ευρύτερα της χώρας μας..."
Μανώλης Λυκάκης από τη Ζάκρο.
Πηγή : SitiaFm 95.5
