Γράφει: Γιώργος Αλεβίζος - Πρόεδρος Μικρασιατών Ποντίων και Αρμενίων Σητείας
Εσωκουζουλαθήκατε μωρέ, οι Στειακοί; Διερωτάται ο Αγιονικολιώτης φίλος μου. Διαβάζει κι εκείνος την “ΑΝΑΤΟΛΗ”. Την σοβαρή έγκριτη, αντικειμενική, εφημερίδα. Όπου, με πολύστηλα δημοσιεύματα , η συμπαθής Μαρίζα ρεπορτάρει. Τα δ
ρώμενα των συνεδριάσεων του Δημοτικού Συμβουλίου Σητείας.Κατά πλειοψηφία οι Στειακοί έχουμε αγανακτήσει. Με την πινγκ-πονγκ αντιπολίτευση συμπολιτευομένων και αντιπολιτευομένων δημοτικών συμβούλων Σητείας.
Λένε οι πολιτικοί “Ο αδιάφορος πολίτης είναι άχρηστος πολίτης”. Οι πολίτες λέμε: Όποιος ανακατεύεται με τα κοινά, πρέπει να αντέχει την αρνητική κριτική. Ειδάλλως να κάθεται στ’αβγά του (με βήτα, όχι ύψιλον).
Με τον Δήμαρχο κ.Ζερβάκη και τους επικεφαλείς των δημοτικών παρατάξεων κ.Κουρουπάκη, κ.Καραμανωλάκη, κ.Πατεράκη, κ.Συμεωνίδη οι σχέσεις μας είναι φιλικές. Μπορούμε να πίνουμε κρασί. Να κοιταζόμαστε στα μάτια. Κάτι που συνεχώς σπανίζει.
Η αδέσμευτη άνεση γραφής και λόγου μας επιτρέπει. Καλοπροαίρετα να παραπονεθούμε.
Κύριοι δημοτικοί σύμβουλοι γνωρίζετε καλώς ότι:
-Οι ενσυνείδητοι ψηφοφόροι-πολίτες απαιτούν ενέργειες. Που αποσκοπούν στη βελτίωση της καθημερινότητας της ζωής, της πόλης, του χωριού όπου βιώνουν.
-Απαιτούν επενδύσεις. Έργα. Κινητικότητα. Που θα αυξήσει τις θέσεις εργασίας. Να απορροφηθούν οι άνεργοι. Που δεν λείπουν από καμία οικογένεια.
Καθότι:
-Τα ασημικά του παρελθόντος. Πωλούμενα χωράφια, οικόπεδα, εξαντλήθηκαν. Ή δεν υπάρχει ενδιαφέρον αγοράς.
-Το εισόδημα λαδιού με χαμηλές αποδόσεις. Η επιδότηση κατ’ελάχιστο αμείβει τα μεροκάματα του παραγωγού.
-Οι επαγγελματίες παροχής υπηρεσιών παραμιλούν. Αγχωτικά προβληματισμένοι για την επόμενη μέρα.
-Λιγοστό το κυκλοφορούν χρήμα. Οι τράπεζες δανείζουν με το σταγονόμετρο.
Η επικαλούμενη δικαιολογία του κορονοϊού μας οδηγεί στην αβεβαιότητα.
Εξωστρέφεια. Εξωστρέφεια. Εξωστρέφεια. Διατηρήσαμε ένα χαρισματικό τόπο στην κατάψυξη. Πότε θα τον βγάλουμε;
Οι “βολεμένοι ” δεν πολυσκοτίζονται. Οι αβόλευτοι προβληματίζονται. Η ρακή …δεν είναι διέξοδος. Οι άνεργοι θέλουν να μείνουν στο τόπο τους. Πως;
Η περιοχή μας, χιλιοειπωμένα, διαθέτει:
-Λιμένα με τακτική σύνδεση Πειραιά-Κυκλάδες Σητεία-Δωδεκάνησα. Μερικώς πιστοποιημένο για προσέγγιση κρουαζιερόπλοιων.
Ο covid-19 μετάλλαξε τα προγράμματα κρουαζιέρας. Προτιμούνται πλοία μεσαίας και μικρότερης χωρητικότητας. Ο λιμένας Σητείας προσφέρεται. Αλλά “δεν είν’εύκολες οι θύρες, όταν η χρεία τες κουρταλή”. Ο ανταγωνισμός μεγάλος. Οι κρουαζιεράδες απαιτούν τσίγκλισμα. Κίνητρα. Μειωμένες χρεώσεις.
Συνεπίκουρος στην προσπάθεια προσέλκυσης κρουαζιερόπλοιων ο συμπαθής στην εφοπλιστική κοινότητα. Και όχι μόνον. Ο συντοπίτης μας Υπουργός Ναυτιλίας κ. Γιάννης Πλακιωτάκης. Ευχή μας και όλων των μελών του Συλλόγου ΜΙΠΟ.ΑΡ. Να βγουν ο ίδιος και τα συμπάσχοντα μέλη της οικογένειας του, αλώβητα από τον covid-19.
-Έχουμε Δημοτικό αεροδρόμιο για διεθνείς πτήσεις. Σε κατάσταση μιζέριας. Καθηλωμένο. Οι σειρήνες απαξίωσης του πρέπει να σιγήσουν. Έστω και αν λειτουργήσει το Μεγάλο αεροδρόμιο. Τα Μικρά, τα περιφερειακά είναι απαραίτητα. Για επικουρική. Για αναγκαία λειτουργία. Ακόμη και για γεωστρατηγικούς λόγους. Επιθυμητούς ή ανεπιθύμητους. Το θέμα ευθύνης της διαχείρισης του αεροδρομίου. Δημοτικό ή Εθνικό. Νομίζουμε θα ξεκαθαρίσει. Αφού οριστικοποιήθηκαν οι συνθήκες εκμετάλλευσης του αεροδρομίου Καστελίου.
Ανωφελές είναι να έχεις αεροδρόμιο. Αλλά να μην έχεις ξενοδοχεία. Οι πολλά υποσχόμενες ξενοδοχειακές μονάδες αργούν. Αν έλθουν.
-Από μικρομανάδες ξεκίνησαν οι τουριστικές πόλεις. Αγ.Νικόλαος, Μάλλια, Χερσόνησος κ.α. Χώροι όπως το Παλαιό Οινοποιείο (Ένωση). Το Αγροκήπιο (Αγία Αικατερίνη). Ενδεχομένως και άλλοι διαθέσιμοι χώροι. Θα μπορούσαν να αξιοποιηθούν τουριστικά. Ξενοδοχειακά.
Όμως οι επενδυτές αναζητούν και φιλικό δημοτικό περιβάλλον. Όχι αφιλόξενο. Αν οι δημοτικοί σύμβουλοι δεν συνεννοούνται πως θα συνεννοηθούν με τον επενδυτή. Τον…κατακτητή για κάποιους. Που ίσως τον θεωρήσουν μέλλοντο-ανταγωνιστή τους.
Κύριοι της Δημοτικής Αρχής-Συμπολιτευόμενοι και αντιπολιτευόμενοι:
-Οι ατυχίες ή αποτυχίες του παρελθόντος , ας μην εξάπτουν τον αντιπολιτευτικό αυθορμητισμό.
-Παρακινούμενοι από το αίσθημα της φιλεπιδοκιμασίας. Μην ενδιαφέρεσθε τι θα σκεφτούν οι ψηφοφόροι.
-Διότι η επιμονή στην παρελθοντολογική αντιπολίτευση, χωρίς αποτέλεσμα. Μεταστρέφει την εμπιστοσύνη των ψηφοφόρων σε δυσαρέσκεια. Στις επόμενες εκλογές…μαύρο.
-Ο ρόλος της αντιπολίτευσης να είναι μελετημένα ελεγκτικός. Και όχι καταγγελτικός συνοδεία φωνασκιών. Για δημιουργία ανώφελων εντυπώσεων.
-Τα προεκλογικά πολλά υποσχόμενα συνθήματα. Για το παρόν, το μέλλον, το αύριο. Δυστυχώς ξεστράτισαν από το στόχο. Παραπατούν στο παρελθόν. Στο χυμένο γάλα. Με κίνδυνο να γλιστρήσουν.
-Με τους άνευ ουσίας αντιπολιτευτικούς διαξιφισμούς ενισχύονται οι μηδενιστές. Του δόγματος “…Έλα μωρέ όλοι τους ίδιοι είναι”. Ενισχύουν το Κόμμα της Αποχής. Που προσελκύει εκόντες, άκοντες.
Η θητεία κάθε Δημοτικής Αρχής κρίνεται στο τέλος της. Τι έκανε. Τι δεν έκανε. Τι μπορούσε να αποφύγει και δεν απέφυγε. Κρίνοντας από τα έργα. Όχι τα λόγια. Οι ψηφοφόροι θα αποδομήσουν ή θα επανεκλέξουν.
Το γραφτό μας ας μη κριθεί ως καταγγελτικό. Αλλά ταρακούνημα από πολλούς.
Γιώργος Αλεβίζος
15-12-2020
Πηγή : Style 100fm
