Σάββατο 25 Ιανουαρίου 2020

Η ιστορία της Σητείας


Με την εγκατάσταση των Βενετών στην Κρήτη (1211) και τη διοικητική οργάνωση του νησιού κατά το πρότυπο της Βενετίας σε έξι εξαρχίες ή σεξτέρια η Σητεία αποτέλεσε τμήμα της εξαρχίας των Αγίων Αποστόλων. Στις αρχές του 14ου αιώνα άλλαξε η διοικητική διαίρεση της Κρήτης και το νησί χωρίστηκε σε τέσσερα διαμερίσματα (Χάνδακας, Χανιά, Ρέθυμνο, Σητεία).


 Έγινε, λοιπόν, η περιοχή της Σητείας ανεξάρτητο διαμέρισμα με έδρα την πόλη της Σητείας και χωριστό δημόσιο ταμείο, εξαρτημένη όμως σε μεγάλο βαθμό από το Χάνδακα. Γνωστές οικογένειες Βενετών συγενών της Σητείας είναι η οικογένεια Corner -μέλος της ο Βιτσέντζος Κορνάρος - η οικογένεια Demezzo που έκτισε τη βίλα στην Ετιά και οι οικογένειες Balbi, Benedetti και Querini. 

Στη γνωστή ΄΄Περιγραφή της Κρήτης΄΄ του Πέτρου Καστροφύλακα του 1583 το διαμέρισμα της Σητείας αναφέρεται με 22.312 κατοίκους, ενώ η ίδια η πόλη είχε 1391 κατοίκους. Είχε επίσης 12 μοναστήρια και δύο μονές καθολικών. Εκτός από τον Βιτσέντζο Κορνάρο η Σητεία ανέδειξε αρκετούς λογίους. Μεταξύ αυτών συγκαταλέγονται ο Ανδρέας Κορνάρος, αδελφός του Βιτσέντζου, καθώς και οι αδελφοί Γαβριήλ και Μελέτιος Παντόγαλοι, και οι δύο διακεκριμένοι κληρικοί. 

Ο Γαβριήλ διετέλεσε για πολλά χρόνια ηγούμενος στης Μονής Τοπλού, ενώ ο Μελέτιος ανήλθε στο αξίωμα του μητροπολίτη Εφέσου. Άλλος λόγιος ήταν ο Ανδρέας Περτζιβάλης. Στη Σητεία έδρασε γύρω στα 1525. ως δάσκαλος, και ο Γεώργιος Καλύβας. 

Οι διάφορες επιδημικές ασθένειες καθώς και ο σεισμός του 1508 έπληξαν τη Σητεία. Στις παρακάνω πληγές προστίθενται και οι πειρατικές επιδρομές αλλά και οι οργανωμένες τουρκικές επιθέσεις που μείωναν διαρκώς τον πληθυσμό της Σητείας. 

 Το 1538, στη διάρκεια του τρίτου βενετοτουρκικού πολέμου ο τουρκικός στόλος με επικεφαλής τον Χαϊδερίν Μπαρμπαρόσα, πυρπόλησε τη Σητεία, κατέστρεψε και λεηλάτησε τα χωριά Πισκοκέφαλο, Μπεράτι, Μαρωνιά και Τραπεζόντα, έσφαξε και αιχμαλώτισε πολλές οικογένειες Κρητικών. 

Η τελική καταστροφή της Σητείας έγινε στα χρόνια του Τουρκικού πολέμου. Στα τέλη του 1647 η πόλη κατεδαφίστηκε. Προσπάθειες των Βενετών να ανακαταλάβουν την περιοχή απέτυχαν.

 - -- - - - - - - - - -- - - - - - - - - - -- - - - - - - - - - - - - - - - - - -- - - --- -- - - - - - -- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -- --- - - -- - - - -- - - - - - - -- - - - - -- - - - - -- - - - - - -- - - -- - - - - - -- - - 

Ποιητής του ΄΄Ερωτοκρίτου΄΄ κύριος εκφραστής της Κρητικής Αναγέννησης 

 Ένας από τους μεγαλύτερους ποιητές όλων των εποχών, ο ποιητής του ΄΄Ερωτοκρίτου΄΄δηλώνει στον επίλογο του ποιήματος ότι γεννήθηκε και έγραψε στη Σητεία. 

Ο Βιτσέντζος ήταν ο μικρότερος γιος του Ιακώβου Κορνάρου. Γεννήθηκε στις 26 Μαρτίου 1553, στο χωριό Τραπεζόντα Σητείας, πατρογονικό φέουδο της οικογένειας του και βαφτίστηκε το καλοκαίρι του ίδιου χρόνου.

 Έμεινε στην περιοχή της Σητείας, κυρίως στα χωριά Τραπεζόντα και Πισκοκέφαλο, ως το 1587-1590, δηλαδή ως τα τριανταπέντε του χρόνια περίπου ΄΄ζώντας τη ζωή του φεουδάρχη γαιοκτήμονα, μέσα σ΄ έναν πολυπρόσωπο κόσμο υπηρετών και δουλοπαροίκων, που ήταν όλοι τους Ελληνορθόδοξοι΄΄. 

 Λίγο πριν το 1590 εγκαταστάθηκε στο Χάνδακα κοντά στον αδελφό του Ανδρέα που ήταν ο ιδρυτής της Ακαδημίας των Stravaganti, ενός συλλόγου λογίων με αξιόλογη φιλολογική και λογοτεχνική δραστηριότητα στα χρόνια της ακμής της Κρητικής Λογοτεχνίας. 

Εκεί παντρεύεται τη Μαριέττα Zeno, συμμετέχει ενεργά στη δημόσια ζωή του Χάνδακα, ενώ κατά τη διάρκεια της φοβερής πανούκλας των ετών 1591-1593 ανέλαβε καθήκοντα υγειονομικού επόπτη στη πόλη και το διαμέρισμα του Χάνδακα. 

Έγγραφα οικονομικού χαρακτήρα και διαθήκες, που δημοσίευσε ο καθηγητής Γιάννης Μαυρομάτης, δείχνουν ότι οι Κορνάροι αυτοί ήταν γλωσσικά εξελληνισμένοι. 

 Ο Βιτσέντζος μετά τη μόνιμη εγκατάστασή του στο Χάνδακα επισκέπτεται τακτικά και ως το θάνατό του την ιδιαίτερη πατρίδα του, τη Σητεία. 

Μάλιστα για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα, από το τέλος του 1598 ως το τέλος του 1600, βρίσκεται κυρίως στην περιοχή της Σητείας, όπου εξακολουθούσε να διατηρεί σημαντική περιουσία. 

 Πέθανε στο Χάνδακα μετά τις 12 Αυγούστου 1613 και πριν από τις 24 Απριλίου 1614 και θάφτηκε στο μοναστήρι του Αγίου Φραγκίσκου. 

Οι γονείς του Ιάκωβος Κορνάρος και Ζαμπέτα (Ελισάβετ) του ποτε Ιωάννη Demezzo του Μάρκου, που το γαμήλιο συμβόλαιό τους συντάχθηκε στη Σφάκα της Σητείας το 1542, έχουν θαφτεί στο μοναστήρι της Αγίας Αικατερίνης της Φράγκικης στο Ξώπορτο (προάστια) της Σητείας.

 Πηγή : UnboxingChannel


Συνολικες προβολες σελιδας