Η έλλειψη κτηματολογίου και δασολογίου αποτελούν τη μεγάλη κατάρα του σύγχρονου κράτους.Βασίλειο για αυθαιρετούχους και καταπατητές η Ελλάδα που, αντί να δώσει ένα γερό ράπισμα στις παρανομίες, προσπαθεί με νόμους και παραθυράκια να κρατά ικανοποιημένους τους υπηκόους αυτού του βασιλείου! Είναι βλέπετε κι από την άλλη η ανάγκη να γεμίσει το δημόσιο ταμείο και φυσικά... η κάλπη με ψήφους! Και όλοι αυτοί, αυθαιρετούχοι και καταπατητές, ψηφίζουν και είναι και πλειοψηφία!
Η κατάσταση δεν είναι διαφορετική στην Κρήτη. Για την ακρίβεια, οι καταπατητές δρουν ανενόχλητοι, κάνοντας... πάρτι σε αιγιαλούς και βουνά, οικειοποιούμενοι δημόσια κτήματα και δάση! Όμως, όταν έρθει η ώρα μιας μεγάλης πλημμύρας ή πυρκαγιάς, τότε το ίδιο το περιβάλλον που δημιουργήσαμε για να ζήσουμε μας εκδικείται! Οι καταπατήσεις δημόσιων, γεωργοκτηνοτροφικών και δασικών εκτάσεων είναι η μεγάλη κατάρα της Ελλάδας και σήμερα η ανατολική Αττική το πληρώνει με δεκάδες νεκρούς, εκατοντάδες τραυματίες και τεράστιες καταστροφές.
Αυτή τη γενική θέση εκφράζει στην εφημερίδα “Νέα Κρήτη” ο πρόεδρος του Παραρτήματος Κρήτης του ΓΕΩΤΕΕ κ. Αλέκος Στεφανάκης, καταγγέλλοντας ότι όλα ξεκινούν σήμερα από την έλλειψη κτηματολογίου και δασολογίου, που αν υπήρχε θα έμπαινε ο κάθε κατεργάρης στον πάγκο του!
«Είμαστε κάθετα αντίθετοι σε κάθε προσπάθεια καταπάτησης μιας περιουσίας, είτε ανήκει στο Δημόσιο, είτε ανήκει στον οποιονδήποτε. Από ’κει και πέρα όμως το μεγάλο πρόβλημα προκύπτει από το γεγονός ότι σαν χώρα και ιδιαίτερα σαν κράτος έχουμε αφήσει τεράστια εργαλεία αναπτυξιακά πίσω. Και πάλι η ευθύνη είναι απόλυτα σε αυτό που λέγεται ελληνικό κράτος. Δηλαδή είμαστε μια χώρα που θέλουμε να λεγόμαστε κράτος το 2018 χωρίς να έχουμε κτηματολόγιο. Δεν ξέρουμε στην ουσία τα σύνορα και τίνος είναι τι. Είμαστε από τις ελάχιστες ίσως χώρες που δεν έχουν κτηματολόγιο. Και το δεύτερο τραγικό είναι ότι δεν έχουμε δασολόγιο», είπε στην εφημερίδα μας ο Αλέκος Στεφανάκης.
«Τώρα γίνεται μια τεράστια προσπάθεια επιτέλους να γίνουν οι δασικοί χάρτες για να ξεκαθαρίσει όλη η διαδικασία. Είναι μια επίπονη διαδικασία, η οποία θα πάρει χρόνο και αρκετή προετοιμασία. Αν υπήρχαν αυτά τα εργαλεία, δε θα μπορούσε κανένας ούτε να καταπατεί, ούτε να χτίζει σε δασικές εκτάσεις ή χίλια δυο άλλα πράγματα. Έτσι λοιπόν έχουμε το φαινόμενο το κράτος να καθυστερεί να τακτοποιήσει αυτά τα θέματα και κάποιοι πολίτες που θέλουν νόμιμα να επενδύσουν να μην μπορούν, ενώ την ίδια ώρα ανοίγει ο δρόμος στους διάφορους καλοθελητές και επιτήδειους που δημιουργούν αυτά τα απίστευτα προβλήματα, που δεν έχουν τελειωμό και δεν έχουν όριο πολλές φορές»...Στο σημείο αυτό, ο κ. Στεφανάκης ξεκαθαρίζει πως «όταν υπάρχει το κτηματολόγιο, όταν υπάρχει το δασολόγιο και υπάρχει κι ένας σωστός χωροταξικός αναπτυξιακός σχεδιασμός σε κάθε περιοχή, ο οποίος θα ανανεώνεται και θα εκσυγχρονίζεται, ο κάθε πολίτης ξέρει ποια είναι τα όρια, πού μπορεί να πάει να κάνει τουρισμό, πού μπορεί να πάει να κάνει κτηνοτροφία, πού μπορεί να πάει να κάνει παραγωγή προϊόντων και πού δεν μπορεί να κάνει τίποτα. Και μπαίνουν τα πράγματα σε μια διαδικασία. Τίποτα απ' όλα αυτά δεν έχει γίνει»...
Ο δεκάλογος των συμπερασμάτων
Στο μεταξύ, τον δεκάλογο των συμπερασμάτων της για την καταστροφική πυρκαγιά στο Μάτι έδωσε στη δημοσιότητα η ερευνητική ομάδα του Τμήματος Γεωλογίας και Γεωπεριβάλλοντος του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών, υπό τον καθηγητή Ευθύμη Λέκκα, έπειτα από μια πρώτη ανάλυση των δεδομένων που συνέλεξε.
Όπως επισημαίνεται, μεταξύ άλλων, η μη έγκαιρη προειδοποίηση, γεγονός που συνετέλεσε στον μεγάλο αριθμό των θυμάτων, οφείλεται στην ταχύτατη πλευρική εξάπλωση της πυρκαγιάς.
Αναλυτικότερα:
1. Πρόκειται για χαρακτηριστική περίπτωση πυρκαγιάς σε ζώνη μείξης δασών-οικισμών (Wildland Urban Interface - WUI), όπου καταγράφεται η υψηλότερη πιθανότητα ανθρώπινων απωλειών στον ελληνικό χώρο και παγκοσμίως. Ειδικά στον ελληνικό χώρο τέτοιες περιπτώσεις είναι πολυάριθμες.
2. Οι ισχυροί δυτικοί άνεμοι, ταχύτητας κατά θέσεις και κατά διαστήματα ακόμα και άνω των 90 χλμ. την ώρα, διαδραμάτισαν πολύ σημαντικό ρόλο στη γρήγορη μετάδοση της πυρκαγιάς προς τα χαμηλότερα υψόμετρα (downslope spread).
3. Η ταχύτατη πλευρική εξάπλωση της πυρκαγιάς αποτέλεσε πιθανότατα τον κύριο λόγο για τη μη έγκαιρη προειδοποίηση, γεγονός που συντέλεσε στον μεγάλο αριθμό των θυμάτων.
4. Παρατηρήθηκε ότι επηρεάστηκαν κυρίως κατοικίες και κτήρια υπερυψωμένα ή με ορόφους, με μικρότερες καταγεγραμμένες ζημιές στα ισόγεια και στα υπόγεια, τυπικό δείγμα πυρκαγιάς κόμης.
5. Με βάση μαρτυρίες που αναλύονται αυτή τη στιγμή συστηματικά, προκύπτει ότι ο πληθυσμός που βρισκόταν κοντά στην παραλία πληροφορήθηκε για την πυρκαγιά από άτομα που εκκένωναν το δυτικότερο τμήμα του οικισμού Μάτι, το οποίο είχε ήδη πληγεί και όχι με τη μορφή έγκαιρης προειδοποίησης από κάποιο φορέα. Το γεγονός αυτό δείχνει ότι δόθηκε σχεδόν μηδενικός χρόνος προειδοποίησης και αντίδρασης.
6. Από την έρευνα πεδίου διαπιστώθηκαν αδυναμίες στην κατασκευή των οικιών με ευαίσθητα σημεία στη στέγη, τα κουφώματα και άλλα μέρη, τα οποία συνετέλεσαν στην καταστροφή τους. Η βελτίωσή τους πιθανόν να είχε θετικά αποτελέσματα σε ό,τι αφορά την τρωτότητά τους απέναντι σε πυρκαγιές.
7. Σημαντικός εκτιμάται ότι είναι ο ιδιαίτερος πολεοδομικός σχεδιασμός του οικισμού, ο οποίος ενέργησε ως “παγίδα” για τον πληθυσμό που προσπάθησε να εκκενώσει. Κάποια από τα σημαντικά χαρακτηριστικά του ήταν: οδοί μικρού πλάτους, πολυάριθμα αδιέξοδα και ιδιαίτερα επιμήκη οικοδομικά τετράγωνα, χωρίς δυνατότητα πλευρικής διαφυγής.
8. Με βάση μαρτυρίες που αναλύονται αυτή τη στιγμή συστηματικά, στις επιπτώσεις συνέβαλε η κυκλοφοριακή συμφόρηση λόγω πανικού, αλλά και η μεγάλη συγκέντρωση πληθυσμού (κατοίκων αλλά και επισκεπτών/τουριστών που πιθανόν δε γνώριζαν τη γεωγραφία της περιοχής).
9. Η μορφολογία της ακτογραμμής έκανε δυσχερή την πρόσβαση στην παραλία στα περισσότερα σημεία (κρημνώδεις ακτές, περιορισμένες οι προσβάσιμες παραλίες), τα οποία σε συνδυασμό με τη χαμηλή ορατότητα και την αποπνιχτική ατμόσφαιρα συντέλεσαν στον εγκλωβισμό.
10. Πιθανή απρόσμενη συμπεριφορά της πυρκαγιάς λόγω αλλαγής στον τύπο της βλάστησης. Η πυρκαγιά ξεκίνησε από περιοχές που είχαν καεί στο παρελθόν και μετέβει σε περιοχή που δεν είχε καεί πρόσφατα, με υψηλή συγκέντρωση καύσιμης ύλης, και επομένως η συμπεριφορά της έγινε κατά πολύ πιο εκρηκτική.
(φωτογραφία αρχείου)
Πηγή : Νέα Κρήτη
