Παίρνοντας αφορμή από τα ποικίλα σχόλια αλλά και τις εκδηλώσεις διαμαρτυρίας των εργαζομένων της Α.Τ.Ε Σητείας ( θα τους συμπαρασταθούμε μέχρι τέλους λόγω της ανασφάλειας που νιώθουν οι κατά τα άλλα άξιοι και εργατικοί συμπολίτες μας)
αλλά και στελεχών πολιτικών κομμάτων της αντιπολίτευσης που από συνήθεια προτρέχουν, εξαιτίας φυσικά του «γάμου» Α.Τ.Ε – Πειραιώς , θα θέλαμε σαν Τ.Ο Ν.Δ Σητείας να προβούμε σε κάποια σχόλια.
Καταρχήν σύμφωνα με τις διαβεβαιώσεις όλων των αρμοδίων, η Τράπεζα Πειραιώς ήταν η μοναδική που διασφάλιζε στο ακέραιο όλα τα εργασιακά δικαιώματα όλων των υπαλλήλων της Α.Τ.Ε καθώς και τις διευκολύνσεις και τα προνόμια των αγροτών σε όλες τους τις παραμέτρους. Από εκεί και πέρα την ώρα που ο Πρωθυπουργός κ. Α. Σαμαράς και το επιτελείο του προσπαθεί με κάθε τρόπο να αποσοβήσει νέες θυσίες του ελληνικού λαού για τα μέτρα των 11,5 δις ευρώ που μας επιβάλλει η Τρόικα, σχεδόν 10 δις ευρώ θα κόστιζε επιπλέον η διαχρονική διάσωση της Α.Τ.Ε ως αυτόνομης εταιρικής οντότητας.
Πιο συγκεκριμένα για την ανακεφαλαιοποίηση της Α.Τ.Ε θα απαιτούνταν 5 δις ευρώ, ενώ τα τελευταία 15 χρόνια έγιναν αλλεπάλληλες ενέσεις κεφαλαίων ύψους επίσης 5 δις ευρώ (σύνολο 10 δις).
Επίσης η Τράπεζα είχε παύσει να είναι «αγροτική» , αφού μόνο το 13% των χορηγήσεων κατευθύνονταν στους αγρότες και τους συνεταιρισμούς. Επιπλέον, οι ζημιές της Α.Τ.Ε δεν εξηγούνται από το PSI αλλά από το δανειακό της χαρτοφυλάκιο με αμέτρητα θαλασσοδάνεια προς πάντες και κακοδιαχείριση. Στη χρυσή περίοδο 1997 - 2010 των τραπεζών όταν όλες οι ιδιωτικές τράπεζες παρουσίασαν κέρδη μερικών δις ευρώ, η Α.Τ.Ε είχε οριακά θετικά αποτελέσματα.
Όπως αποκάλυψε η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα είχε αποφασίσει ότι μετά το τέλος του Ιουλίου δε θα μπορούσε να παρέχει ρευστότητα στην Α.Τ.Ε ύψους 6,3 δις ευρώ γιατί ήταν σημαντικά υποκεφαλαιοποιημένη, δεν ήταν βιώσιμη και δεν υπήρχε προοπτική και δυνατότητα ο βασικός της μέτοχος το κράτος να την ανακεφαλαιοποιήσει.
Με την διακοπή της ρευστότητας, η Α.Τ.Ε θα έκλεινε και θα έπρεπε να βρεθούν 14 δις ευρώ για την αποζημίωση των καταθετών και θα υπήρχαν ακόμη 5000 άνεργοι. Επιπλέον, θα έπρεπε να δοθούν και άλλα 6,3 δις ευρώ για την επιστροφή της ρευστότητας στο ευρωσύστημα, συνολικά δηλαδή θα κόστιζε 20 δις ευρώ. Επίσης το Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας δε στηρίζει ποτέ Τράπεζα μη βιώσιμη, ενώ σημειώνεται ότι η Α.Τ.Ε κατετάγη στην τελευταία (!!) θέση μεταξύ 91 ευρωπαϊκών τραπεζών στο stress test του 2011 από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα.
Οι συγχωνεύσεις και άλλων ελληνικών τραπεζών είναι ήδη στα σκαριά και αποτελούν μονόδρομο για τη βιωσιμότητά τους αλλά και την ασφάλεια των καταθέσεων των Ελλήνων πολιτών.
Ο δρόμος για την ανάταση του Ελληνικού Έθνους είναι δύσκολος αλλά το σίγουρο είναι ότι θα τα καταφέρουμε. Ο Σητειακός λαός ώριμος πια και απαγκιστρωμένος από μικροκομματικές κορώνες θα αντισταθεί στις σειρήνες για επιστροφή στη δραχμή και την πλήρη εξαθλίωση του για 30 και πλέον έτη.
