Το τοπίο στη διεθνή αγορά του λαδιού, με επίκεντρο φυσικά την απόλυτη κυριαρχία της Ισπανίας, δεν αφήνει ιδιαίτερα περιθώρια αισιοδοξίας. Οι συνεταιριστικοί φορείς τηρούν στάση αναμονής, περιμένοντας, όπως φαίνεται από την αναβλητικότητα της ΕΑΣΗ, να χαράξει τιμολογιακή πολιτική και να δουν πώς θα εξελιχθούν τα δεδομένα στην αγορά. Οι ιδιώτες έμποροι στέλνουν απαισιόδοξα μηνύματα, ενώ σε κάθε περίπτωση οι τιμές των 2,15-2,20 ευρώ το κιλό, με τις οποίες ανοίγει η φετινή περίοδος, δεν προκαλούν ικανοποίηση.
Παρ’ όλα αυτά που τράβηξαν πέρσι, παρ’ όλες τις κακές φήμες και τα δυσοίωνα σενάρια που ακούνε και πληροφορούνται όλο αυτόν τον καιρό, οι ελαιοπαραγωγοί σπεύδουν στα λιόφυτά τους, ευελπιστώντας να βάλουν κάτι περισσότερο στην τσέπη με το λάδι της νέας εσοδείας σε σχέση με το περσινό λάδι. Τα πρώτα μηνύματα πάντως κάθε άλλο παρά θετικά έρχονται τόσο από τους συνεταιριστικούς φορείς όσο και από το μέτωπο του ιδιωτικού εμπορίου.
Οι μεν συνεταιριστικοί φορείς εμφανίζονται πολύ επιφυλακτικοί και αφήνουν σκόπιμα να περάσει ο καιρός και να σταθμίσουν δεδομένα και καταστάσεις προτού πάρουν οποιαδήποτε απόφαση. Ενδεικτικό παράδειγμα αποτελεί η στάση της Ένωσης Αγροτικών Συνεταιρισμών Ηρακλείου, όπου οι όποιες αποφάσεις πηγαίνουν από μέρα σε μέρα και από βδομάδα σε βδομάδα... Αρχικά, με το επίσημο άνοιγμα κιόλας της ελαιοκομικής χρονιάς, στις 15 του μήνα, η ΕΑΣΗ είχε ανακοινώσεις πως ήταν θέμα ημερών τότε να συνεδριάσει η διοίκησή της για να καταλήξει σε συγκεκριμένες τιμές παραγωγού. Οι μέρες πέρασαν, η συνεδρίαση όμως δεν έγινε την εβδομάδα εκείνη, ούτε αυτή που διανύουμε, αλλά έχει παραπεμφθεί για την ερχόμενη βδομάδα, και βλέπουμε. Σε σχετικό ερώτημα που απηύθυνε η "Ν.Κ." στο διευθυντή της ΕΑΣΗ κ. Χαλκιαδάκη, ο ίδιος αρκέστηκε να σημειώσει πως «η συνεδρίαση του Διοικητικού Συμβουλίου θα γίνει την ερχόμενη βδομάδα», δίχως όμως να προσδιορίσει συγκεκριμένη ημερομηνία. Φαίνεται λοιπόν πως στο πίσω μέρος του μυαλού στην ΕΑΣΗ ίσως έχουν μια νέα αναβολή της πολυαναμενόμενης συνεδρίασης, ενώ η διάθεση αναβλητικότητας θα παρατείνει την αγωνία των παραγωγών, οι οποίοι δικαιολογημένα αρχίζουν να ανησυχούν πως ίσως οι φετινές τιμές δε θα είναι αρκετές ούτε για να καλύψουν τα έξοδά τους...
Σε κάθε περίπτωση, την αγωνία εντείνει και η απόλυτη αβεβαιότητα για το τι θα πράξουν οι υπόλοιπες Ενώσεις του νομού σε ό,τι αφορά τη δική τους πολιτική για τις τιμές παραγωγού.
Κάτω από 2 ευρώ
Ούτε στον ιδιωτικό τομέα φυσικά είναι καλύτερα τα πράγματα. Κάθε άλλο. Ιδιώτες έμποροι δε διστάζουν να μιλήσουν για δραστικές μειώσεις τιμών στο ελαιόλαδο και για κατρακύλα της τιμής στα επίπεδα του 1,90-1,85 ευρώ. Χαρακτηριστική ήταν η τοποθέτηση του γνωστού εμπόρου Γιώργου Σκουλούδη, με τον οποίο επικοινωνήσαμε. Ο ίδιος χαρακτήρισε τη φετινή ελαιοκομική χρονιά ως «βαριά», σημειώνοντας ότι «οι τιμές στο παλιό λάδι είναι σχεδόν στα... αζήτητα, μπορούμε να πούμε. Και για το λάδι νέας εσοδείας κυμαίνονται στα 2,15-2,20 ευρώ το κιλό, με πτωτικές τάσεις. Αν δεν ξεκαθαρίσει λίγο το τοπίο, είναι πολύ δύσκολο να μπορεί να κινηθεί δυνατά η αγορά. Υπάρχει ο φόβος της Ισπανίας, που δυστυχώς έχει πάρει το παιχνίδι στα χέρια της. Στην Πελοπόννησο οι πρώτες τιμές κυμαίνονται στα 2,30-2,35 ευρώ το κιλό. Είναι η πρώιμη ελιά που πουλιέται δυστυχώς πολύ ακριβότερα από το δικό μας προϊόν. Από εκεί και πέρα, για τη δική μας την αγορά τα μηνύματα δεν είναι καλά. Η ζήτηση είναι υποτονική και προσωπικά εκτιμώ πως οι τιμές θα πέσουν κάτω από τα 2 ευρώ».
Φόβοι για "κανόνια"
Ξέχωρα από αυτές καθαυτές τις τιμές και την αγωνία των ελαιοπαραγωγών, ένα κρίσιμο σημείο κατά τη φετινή ελαιοκομική περίοδο είναι ο κίνδυνος για "κανόνια" στην αγορά. Οι φορείς που εμπορεύονται το προϊόν, είτε από το συνεταιριστικό είτε από τον ιδιωτικό χώρο, είναι πολλοί, περί τους 650. Χρήματα δεν κινούνται, επιταγές "σκάνε" από εδώ και από εκεί, τράπεζες και επιχειρήσεις εμπορίας ελαιολάδου δεν έχουν... και τις καλύτερες σχέσεις. Όλοι, λοιπόν, φοβούνται για τυχόν πολλαπλά "λουκέτα"...
Πάντως οι ίδιοι οι παραγωγοί δε θα πρέπει να βυθίζονται στην απόγνωση ούτε να πανικοβάλλονται. Καλό θα ήταν και αυτοί να κάνουν υπομονή, αφού είναι κοινό μυστικό πως συχνά δημιουργείται ένα άκρως δυσοίωνο κλίμα σκόπιμα, στα πλαίσια "έντεχνων" πιέσεων για να καθηλωθούν οι τιμές των παραγωγών.
Πηγή : Νέα Κρήτη
