του Απόστολου Τζίφα
Δε διαγράφεται θετικό το μέλλον του
ελαιόλαδου στην Κρήτη. Δυστυχώς, οι
αιτίες είναι πολλές και οι ασχολούμενοι με αυτό μάλλον αποποιούνται τις ευθύνες
τους. Στο μεγάλο κρίκο της παραγωγής οι ευθύνες του παραγωγού είναι οι
μικρότερες. Ας δούμε συνοπτικά τις αιτίες που οδηγούν με μαθηματική ακρίβεια
στην υποβάθμιση και εν τέλει στο μαρασμό του προϊόντος.
Η καλλιέργεια της ελιάς γίνεται χωρίς σοβαρή
επιστημονική καθοδήγηση και χωρίς ο παραγωγός να έχει ουσιαστική στήριξη από
τους άμεσα εμπλεκόμενους: Υπουργείο Γεωργίας, Περιφέρεια, υπηρεσίες
θυτο-προστασίας, συνεταιρισμούς και την αρμόδια επιστημονική κοινότητα. Μετά
την φετινή καταστροφή της ελαιοκαλλιέργειας έρχονται τα δεκάδες υπομνήματα των
«αρμόδιων» που αλληλοκατηγορούνται για τις αιτίες της υποβάθμισης του
προϊόντος. Ο ΣΕΔΗΚ πρόσφατα έστειλε αναλυτικό υπόμνημα στο Υπουργείο για τη
«ριζική αναδιοργάνωση της δακοκτονίας» .
Είναι , επίσης, απορίας άξιον πώς οι αρμόδιες
υπηρεσίες από το Υπουργείο έως την Περιφέρεια δεν μπορούν επιστημονικά να
προσδιορίσουν τη βασική αιτία της υποβάθμισης του προϊόντος. Ο αρμόδιος Υπουργός
κινείται μεταξύ επιστημονικής τεκμηρίωσης της καταστροφής και της παράλληλης
ενίσχυσης από την Ευρωπαϊκή Ένωση με αντισταθμιστικά. Το να κινούμαστε μεταξύ
δάκου, γλοιοσπορίου και κλιματικής αλλαγής δε δίνουμε πειστική απάντηση για τη φετινή παραγωγή και το κυριότερο για την
επόμενη ελαιοκαλλιέργεια. Η μείωση της δραστικότητας των φυτοφαρμάκων και η
ανεξέλεγκτη χρήσης τους είναι ένα μεγάλο πρόβλημα που αφορά τους αρμόδιους
φορείς σε κάθε νομό – και όχι μόνο-που δεν έχουν ουσιαστική άποψη και λύση.
Δυστυχώς, το «μάρμαρο» το πληρώνει ο παραγωγός.
Δεν υπάρχει αποζημίωση από τον ΕΛΓΑ. Αλήθεια, οι καταστροφές των άλλων
προϊόντων που καλύπτονται από τον ΕΛΓΑ έχουν σοβαρότερες αιτίες για την αποζημίωση
; Η κλιματική αλλαγή, λόγου χάρη, δεν ισχύει για την ελαιοκαλλιέργεια;
Η τιμή του ελαιόλαδου δεν καλύπτει τα βασικά
έξοδα. Η αναποτελεσματική πολιτική από όλους τους αρμόδιους υποβαθμίζουν ή για
την ακρίβεια καταστρέφουν το προϊόν. Χρεοκοπημένοι Συνεταιρισμοί και Ενώσεις, αναποτελεσματικές
ιδιωτικές παρεμβάσεις και η έλλειψη ουσιαστικού κεντρικού σχεδιασμού για την
εμπορία του ελαιόλαδου καθιστούν το προϊόν να πωλείται χύμα σε τιμές
εξευτελιστικές ανάλογα με την ποιότητά του. Η επιχειρηματικότητα απουσιάζει
,όπως και η ανάλογη οικονομική στήριξη: υποχρηματοδότηση και γραφειοκρατία για την τυποποίηση του
προϊόντος. Η Τυνησία έχει καλύτερο θεσμικό πλαίσιο όσον αφορά εν γένει
προγράμματα για την προστασία του περιβάλλοντος, ασφάλεια τροφίμων κ.ά.
Η κεντρική εξουσία ας διαπιστώσει τα λάθη της .
Υποβαθμίστηκε η επιδότηση του ελαιόλαδου για χάρη (αν) υπαρκτών
δεντροκαλλιεργειών άλλων περιοχών της χώρας μας.
Δυστυχώς , οι βουλευτές της
Κρήτης αγνόησαν το γεγονός ότι το ελαιόλαδο είναι βασικό εξαγώγιμο προϊόν και
«δέχτηκαν» τη μείωση της ενίσχυσης του παραγωγού με το κλασικό επιχείρημα των
αντισταθμιστικών για τον παραγωγό που δε δόθηκαν.
Το μέλλον του ελαιόλαδου είναι ζοφερό.
Κλιματική αλλαγή, εμπορία, μικροκαλλιέργεια, φορείς καθοδήγησης και σχεδιασμού
της παραγωγής είναι παράγοντες οι οποίοι θα πρέπει να ληφθούν σοβαρά υπόψη. Ο
ιδιωτικός τομέας θα μπορούσε να αποτελέσει κεντρικός πυλώνας στήριξης του
προϊόντος: εμπορία, δακοκτοκία και επιστημονική καθοδήγηση παραγωγού.
ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ
ΤΖΙΦΑΣ
