«Η ανάγκη για ποιότητα στα ελαιοτριβεία είναι ο μόνος δρόμος
επιβίωσης. Στο παρελθόν όλα τα ελαιόλαδα κάθε ποιότητας έβρισκαν τον
αγοραστή τους. Σήμερα και πολύ περισσότερο στο άμεσο μέλλον τα μειονεκτικά ελαιόλαδα θα παραμένουν απούλητα» διάβασα σε ενδιαφέρον άρθρο στο olivenews.
Αναφέρεται ακόμα ότι «οι επίμονες επιδοτήσεις για εκσυγχρονισμούς και η σταδιακή αλλαγή στη στάση περί ποιότητας από πλευράς παραγωγών και ελαιουργών έφεραν την τεράστια βελτίωση στον κλάδο. Όμως η ποιότητα στο τελικό προϊόν παραδόξως δεν έχει φτάσει στα επίπεδα που θα μπορούσε μετά από τόσες επενδύσεις με ταυτόχρονη αλλαγή νοοτροπίας. Η απάντηση μπορεί να δοθεί με ένα επιχείρημα παιδικής απλοϊκότητας. Ένας άτσαλος και επικίνδυνος οδηγός μπορεί να προκαλέσει το χειρότερο ατύχημα οδηγώντας στον ασφαλέστερο δρόμο το ασφαλέστερο αυτοκίνητο. Συμπέρασμα: η τεχνολογία είναι εργαλείο αλλά όταν η τεχνολογία είναι δεδομένη, οι κανόνες πλέον κάνουν την τελική διαφορά. Οι κανόνες που η εφαρμογή τους ήταν πάντα η αχίλλειος πτέρνα του Ελληνικού DNA! Τα ελαιουργεία δυστυχώς δεν είναι εξαίρεση».
ΛΕΩΝ.K.
Πηγή : Aνατολή
