Νέες καταγγελίες για το πρόγραμμα δακτοκτονίας στην Κρήτη
Μεγάλες είναι οι καταστροφές στη φετινή ελαιοπαραγωγή από τον δάκο, που κάνει «πάρτι»!
Καθημερινά είναι τα παράπονα και οι καταγγελίες που φτάνουν στη “Νέα Κρήτη”. Χθες, επικοινώνησε μαζί μας ο ελαιοπαραγωγός από τα Σταυράκια Νώντας Ανωγειανάκης, που, σε συνέχεια προηγούμενων καταγγελιών του, μας ανέφερε ακόμη ότι βρήκε παγίδες σε δικό του λιόφυτο που δεν περιείχαν δάκους επειδή... δεν είχαν μέσα φάρμακο! Και τότε ποιος ο λόγος της παγίδας; Ο ίδιος πάντως, όσο και αν επέμεινε να πάρει μια απάντηση από εμπλεκόμενους φορείς, δεν μπόρεσε να την έχει...
«Η συγκεκριμένη περιοχή επί δύο μέρες δεν είχε έλεγχο. Τώρα, από τους παγιδοθέτες γινόταν; Από το κράτος γινόταν γιατί δεν είχε φάρμακα να δώσει; Δεν μπορώ να καταλάβω. Εγώ ξέρω ότι η κατάσταση ξέφυγε από τον Αύγουστο και μετά, διότι δεν έγιναν ψεκασμοί. Δηλαδή, αυτό που συμπεραίνουμε είναι ότι επί δύο μήνες δεν μετρούσανε τον δάκο. Οι παγίδες δεν είχαν μέσα καθόλου φάρμακο. Και δεν μπορούσες και να κάνεις πουθενά παράπονα. Και παλιότερα που κάναμε δε γινόταν τίποτα. Χάθηκε η χρονιά πάλι φέτος. Γιατί; Γίνεται με τέτοιο χειμώνα και να μην υπάρχει έξαρση; Εδώ η ευδεμίδα μάς διέλυσε στ’ αμπέλια και δε θα έχουμε θέμα με τον δάκο; Επαναπαυτήκαμε, δηλαδή, και τώρα κάνει “πάρτι”; Τώρα τελείωσε. Είναι ανεξέλεγκτος»!
Μάλιστα, σήμερα στα Σταυράκια, όπως λέει, «οι άνθρωποι έχουν ξεκινήσει να μαζεύουν τις ελιές τους. Όσοι μπορούν να το κάνουν. Και προσπαθούν να προλάβουν, γιατί φοβούνται ότι σε 20 μέρες θα έχει τελειώσει η χρονιά. Θα έχουν πέσει οι ελιές»!
Ο ίδιος λέει επίσης ότι, «όταν αυτές οι ελιές που έχουν έναν κουβά ελαιόκαρπο και ένα τσιγκάκι είναι τελειωμένες, καταλαβαίνετε τι γίνεται σε αυτές που έχουν ένα τσουβάλι. Εγώ πήγα χθες σε ένα λιόφυτο πάνω από τη Σταυρακιανή Καμάρα και μπήκα μέσα και απογοητεύτηκα. Έχουν “σηκωθεί” τα δέντρα από τον δάκο. Και συνεχίζει και κάνει “πάρτι”. Δηλαδή εγώ τι μπορώ να κάνω τώρα; Κάθομαι και κοιτάζω σαν τον βλάκα. Τίποτα δεν μπορώ να κάνω. Παρακαλώ τον Θεό να κάνει 10 μποφόρ αέρα να πέσουνε για να μην πληρώσω τα εργατικά, γιατί από συνείδηση και μόνο θα πρέπει να πάω να τις ρίξω...».
Στο ερώτημά μας αν ψεκάζοντας και οι παραγωγοί δε θα υπήρχε πρόβλημα, ο παραγωγός απαντά ότι, «αν σε πέντε ή εφτά μέρες δεν ψεκάσεις ξανά, είναι σαν να μην ψέκασες. Δεν μπορεί ο παραγωγός κάθε τόσο να ραντίζει. Η ελιά έχει καταντήσει ένα προϊόν που ο παραγωγός θα πρέπει να είναι αναγκασμένος να ραντίζει όπως το κάνει στ’ αμπέλια. Όμως, στην ελιά ο χρόνος μέχρι να σου δώσει καρπό κάθε χρόνο είναι μεγαλύτερος από του αμπελιού. Και επειδή, λόγω μείωσης των δραστικών, γίνονται συχνά ραντίσματα, τρέχα γύρευε»...
Και στο σημείο αυτό, ο ελαιοπαραγωγός Νώντας Ανωγειανάκης μάς υπενθυμίζει ότι «είναι πολλά τα ραντίσματα που γίνονται στην ελιά, εκτός από τον δάκο. Είναι για τον πυρηνοτρήτη, είναι για την άνθιση, για την καρπόδεση και πάει λέγοντας... Τουλάχιστον ας μην έχουμε και τον δάκο στο κεφάλι μας», καταλήγει χαρακτηριστικά.
«Χάσαμε και φέτος τη χρονιά»!
“Πυρ και μανία” δηλώνει με τους υπεύθυνους για την κατάσταση αυτή ο ελαιουργός από τον Άγιο Σίλα Ηρακλείου Θεοδόσης Τσιριντάνης, που επικοινώνησε ο ίδιος χθες με την εφημερίδα μας για να εκφράσει τον έντονο προβληματισμό και την οργή του!
«Δηλαδή, αντί να χαιρόμαστε που ξεκινάει αυτή η ελαιοκομική περίοδος, να βγάλουμε αυτό το προϊόν που επιτέλους εξάγεται, είμαστε πάλι στην ίδια κατάσταση. Τα ίδια με πέρυσι, για να μη σας πω και χειρότερα», ανέφερε χαρακτηριστικά ο κ. Τσιριντάνης και συνέχισε λέγοντας: «Να ευχόμαστε τον άλλο μήνα να αρχίσει ο χειμώνας, γιατί μόνο με τις καιρικές συνθήκες, αν ευνοήσουν, θα σταματήσει αυτή η καταστροφή».
ΜΕΓΑΛΗ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ
«Με τέσσερις ψεκασμούς δε γίνεται δουλειά»
Στο ερώτημά μας πού χάθηκε η “μπάλα” φέτος, αφού μέχρι και πρόσφατα πηγαίναμε πάρα πολύ καλά, ο ίδιος απαντάει: «Μπορεί να μην είμαι μεγάλος σε ηλικία, αλλά είμαι από μικρό παιδί στον χώρο του ελαιολάδου και της ελαιοπαραγωγής. Οι δολωματικοί ψεκασμοί πρέπει να γίνεται σε όλα τα λιόφυτα. Και καταρχήν έχουν φυτευτεί πάρα πολλές καινούργιες ελιές. Έχουν ξεπατωθεί τα αμπέλια. Οι ελιές αυτές δεν καταγράφονται στην Περιφέρεια. Κι ενώ από την άλλη οι ψεκασμοί που πρέπει να γίνονται είναι 7-8, φέτος έγιναν τρεις και τις τελευταίες μέρες έγινε και ο τέταρτος. Εάν δε γίνουν 7-8 ψεκασμοί, δε γίνεται σωστά η δακοκτονία. Με τέσσερις ψεκασμούς και με τόσα ελαιόδεντρα που έχουν φυτευτεί καινούργια, δε γίνεται δουλειά. Εγώ θυμάμαι μια χρονιά και έκαναν όγδοο ψεκασμό αρχές Νοέμβρη και πήραμε εντολή από την Περιφέρεια τότε να ανοίξουμε 20 Νοέμβρη. Με τέσσερις ψεκασμούς; Πέρυσι κάναμε δύο. Εκεί χάνεται η “μπάλα”. Πού αλλού να “χαθεί η μπάλα”; Εδώ παίζουμε με ένα προϊόν που είναι εξαγώγιμο και η αγροτική οικονομία είναι το 70% στην Κρήτη, και “παίζουμε”. Εγώ εδώ θα αλέσω πάλι οξέα. Πάλι τα ίδια; Ε, στο τέλος δε θα πουλιέται το προϊόν»...
Ο Θεοδόσης Τσιριντάνης πρόσθεσε: «Δεν έχει σημασία ότι βλέπεις την παγίδα και έχει 10 δάκους. Κάνε τον ψεκασμό σου. Προφυλάσσεις για μία περίοδο 20 ημερών τη σοδειά σου, αν δε βγει ο δάκος στην επιφάνεια. Ή αν δεν κάνεις 7 με 8 ψεκασμούς, δεν μπορείς να έχεις αποτέλεσμα. Γιατί μπορεί σήμερα να μην έχει δάκο, μετά από μερικές μέρες όμως μπορεί να εμφανιστεί. Το κακό ξεκινάει από τους λίγους ψεκασμούς. Αυτό είναι το πρώτο πρόβλημα. Μετά βλέπεις τα άλλα. Ο δάκος μπορεί να έχει και οκτώ γέννες. Αυτό δεν το ξέρεις. Μέχρι εκεί μπορεί να πάει ο δάκος. Πριν από 8 με 10 χρόνια γιατί δεν υπήρχε πρόβλημα; Εγώ ποτέ δεν έβγαζα οξέα στο ελαιουργείο μου. Έβγαζα τρεις γραμμές, άντε να έβγαζα πέντε»...
Καταλήγοντας, ο ίδιος επιβεβαιώνει ότι, την ώρα που ο ένας ψεκάζει, ο άλλος ραβδίζει.
«Αυτό γίνεται γιατί υπάρχει ο πανικός του κόσμου να μην πέσουν οι ελιές. Διότι, όταν δε γίνεται σωστά μια δουλειά και δεν έχει εμπιστοσύνη ο άλλος, ξεκινάει μετά το αλαλούμ. Παλιά δεν υπήρχε κανένα πρόβλημα. Ήταν ο κόσμος ήσυχος. Αφήναμε τις ελιές. Εδώ αλέσαμε πιο παλιά τέλη Φλεβάρη ελιές που τις είχε αφήσει ο παραγωγός πριν τρεις μήνες και βγήκαν καθαρές»!
Πηγή : Nέα Κρήτη
