Οι δράσεις της πρώτης ημέρας, φιλοξενήθηκαν στο «Πολύκεντρο». Περιελάμβαναν ανοικτή ομιλία για τους μύθους που συνοδεύουν την εξάρτηση καθώς και τους τρόπους αντιμετώπισής της. Ομιλητές ήταν οι κ. Σωτήρης Λαϊνάς Ψυχολόγος, MSc, PhD, Συντονιστής Προγραμμάτων Προαγωγής Αυτοβοήθειας Σητείας Α.Π.Θ και Αλέξανδρος Γεωργίου, Κοινωνικός Επιστήμονας, MSc, Υπεύθυνος Προγράμματος Προαγωγής Αυτοβοήθειας Θεσσαλονίκης.
Στο πλαίσιο των ομιλιών εντάχθηκε και η παρουσίαση των δράσεων του Προγράμματος Προαγωγής Αυτοβοήθειας Σητείας από την υπεύθυνη του προγράμματος κ. Δήμητρα Γαβριηλίδου Ψυχολόγο, MSc καθώς και η παρουσίαση του Δικτύου Συνεργασίας Εκπαιδευτικών από την Ελευθερία Κούτρα Εκπαιδευτικό Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης (ΕΠΑ.Λ. Σητείας), μέλος του Δικτύου.
Το εργαστήρι
Την δεύτερη ημέρα, στο Γενικό Λύκειο Σητείας πραγματοποιήθηκε το
απευθυνόμενο σε εκπαιδευτικούς πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας
εκπαίδευσης, αλλά και κοινωνικούς επιστήμονες και λειτουργούς υγείας,
εργαζόμενους σε ανάλογους φορείς και υπηρεσίες της πόλης, τρίωρο
εργαστήρι με τίτλο «Συζητώντας για τον ρόλο του σχολείου στην πρόληψη
και την αντιμετώπιση του φαινομένου της εξάρτησης».Δόθηκε έμφαση στις αιτίες και τους τρόπους αντιμετώπισης τόσο των παραδοσιακών εξαρτήσεων (διαδίκτυο, τυχερά παιχνίδια) καθώς και στο ρόλο του σχολείου στην πρόληψη και στην αντιμετώπιση του φαινομένου. Στόχος της προσπάθειας ήταν μέσα από την αξιοποίηση της εμπειρίας των ίδιων των εκπαιδευτικών, η συζήτηση για τις δυσκολίες που αντιμετωπίζει η σχολική κοινότητα σχετικά με τις εξαρτήσεις και άλλα ψυχοκοινωνικά προβλήματα, καθώς και η ανάδειξη των προϋποθέσεων για την αντιμετώπιση και την πρόληψή τους.
Για τη διήμερη δράση η κ. Γαβριηλίδου σημείωσε ότι «είναι η πρώτη για φέτος, σε συνεργασία με το Δίκτυο. Αποφασίσαμε φέτος να κάνουμε πιο εξωστρεφείς εκδηλώσεις, που να αφορούν την ενημέρωση της περιοχής για κάποια ζητήματα και να δίνουν και στους ίδιους τους εκπαιδευτικούς γνώση, ανταλλαγή εμπειρίας.
Υπάρχουν μύθοι που αναπαράγονται στο δημόσιο διάλογο, στα ΜΜΕ σχετικά με τις εξαρτήσεις και όπως έχει αποδειχθεί εμπειρικά δεν βοηθούν στην αντιμετώπιση ή στην πρόληψη του φαινομένου, γιατί εστιάζουμε μετά σε λάθος κατεύθυνση».
Καταρρίπτοντας τους μύθους
«Οι εξαρτήσεις», τόνισε ο κ. Λαϊνάς, «είναι ένα πρόβλημα διαρκώς
διογκούμενο, εξαρτήσεις από ουσίες, τυχερά παιχνίδια, διαδίκτυο κλπ.
Οπότε μία σειρά τέτοιων πραγμάτων πρέπει να τα δούμε.Δίνουμε έμφαση ιδιαίτερη στους εκπαιδευτικούς γιατί είναι ένας πολύ σημαντικός παράγοντας για να προληφθεί το φαινόμενο. Οι άνθρωποι αυτοί είναι καθημερινά με τα παιδιά μέσα στα σχολεία και μπορούν ίσως να πάρουν και μία μικρή στήριξη, αλλά κυρίως όντας αυτοί πρωταγωνιστές, να κάνουν πράγματα για να τα προλάβουν.
Το πρόβλημα της εξάρτησης για να λυθεί, είναι από μόνο του πολύ δύσκολο. Όταν δε υπάρχουν και λάθος αντιλήψεις γι’ αυτό, γίνεται ακόμη δυσκολότερο. Μύθοι που “κυκλοφορούν” ευρέως στην κοινωνία είναι αρκετοί. Για παράδειγμα ότι βασικό πρόβλημα της εξάρτησης είναι, οι ουσίες οι οποίες την προκαλούν.
Δεν είναι έτσι. Οι ουσίες είναι κάτι ουδέτερο. Χρησιμοποιούνται και σα φάρμακα για διάφορα προβλήματα, χρησιμοποιούνται κι από κάποιους ανθρώπους για να καλύψουν τα κενά τους. Το θέμα είναι πάντα στην εξάρτηση, η σχέση που χτίζει ένας άνθρωπος με μία ουσία, με μία συμπεριφορά που είναι μία σχέση που τον βοηθάει κάπως να καλύψει άλλα προβλήματα που έχει.
Άλλος μύθος μπορεί να είναι ότι το σωματικό στερητικό σύνδρομο για παράδειγμα είναι το πιο σοβαρό. Όχι. Είναι το λιγότερο σοβαρό χωρίς να λέω ότι είναι εύκολο στην προσπάθεια που έχει να κάνει ένας άνθρωπος.
Γιατί ένας τρίτος μύθος είναι ότι η απεξάρτηση είναι να κόψουμε απλά τις ουσίες. Όχι. Αυτό είναι η αρχή της προσπάθειας, δεν είναι το τέλος. Το να αλλάξουμε τρόπο ζωής, στάσεις, αντιλήψεις, τρόπους συμπεριφοράς, ανθρώπους με τους οποίους σχετιζόμαστε είναι οι στόχοι κι αυτοί δύσκολοι. Γιατί σε ενήλικες ανθρώπους που έχουν εγκατασταθεί προβλήματα για χρόνια, είναι πολύ δύσκολο να τα αλλάξεις».
Η σύμπραξη με την κοινωνία
Ερωτηθείς για τα Προγράμματα Προαγωγής Αυτοβοήθειας ανέφερε ότι
«λειτουργούν τέσσερα στην χώρα. Είναι προγράμματα του Πανεπιστημίου, που
λειτουργούν με την στήριξη του ΟΚΑΝΑ.Το πρόγραμμα της Σητείας το καμαρώνουμε ιδιαίτερα γιατί είναι το πρόγραμμα, στο οποίο εφαρμόζουμε και τα πιο προοδευτικά πράγματα στην πρόληψη, γιατί τα άλλα προγράμματα ασχολούνται μόνο με την αντιμετώπιση. Στην Σητεία ασχολείται και με την αντιμετώπιση και την πρόληψη. Οι δράσεις που γίνονται -τις έχουμε παρουσιάσει και σε επιστημονικά συνέδρια- συγκεντρώνουν πολύ το ενδιαφέρον γιατί είναι πρωτοποριακές.
Αυτή η προσπάθεια να εμπλακούμε όσο περισσότερο με την τοπική κοινωνία, η οποία είναι και πρωταγωνιστής, είναι πολύ σημαντική. Το αγαπάμε και το καμαρώνουμε πολύ το πρόγραμμα της Σητείας γιατί έχει κάνει πολύ ωραία πράγματα τόσα χρόνια -εκτιμούμε- στην τοπική κοινωνία. Το πιο ενδιαφέρον είναι αυτή η σύνδεση και η σύμπραξη με την σχολική κοινότητα και τους εκπαιδευτικούς.
Το Δίκτυο
Από την πλευρά των εκπαιδευτικών η κ. Κούτρα αναφερόμενη στην δράση
του Δικτύου Συνεργασίας Εκπαιδευτικών σημείωσε ότι «ξεκίνησε από μία
ιδέα του Προγράμματος Προαγωγής Αυτοβοήθειας με σκοπό την
αλληλοϋποστήριξη και την αλληλοβοήθεια των εκπαιδευτικών, την ανταλλαγή
εμπειριών ώστε να μπορέσουν να επιλυθούν και προβλήματα εντός της τάξης.Και με την λογική ότι σαν εκπαιδευτικοί δεν μπορούμε να είμαστε μόνο από έδρας, να στεκόμαστε μακριά από τον μαθητή, πρέπει να ασχοληθούμε και με τα προβλήματα που έχει που τις περισσότερες φορές αυτά δεν είναι μαθησιακά αλλά κοινωνικά. Οπότε θα πρέπει να γίνουμε πιο χρήσιμοι και στην κοινότητα και στην οικογένεια και στον μαθητή. Με αυτή λοιπόν τη λογική το Δίκτυο, προσπαθεί να λύσει τα προβλήματα όσο γίνεται».
Η σημασία των δράσεων
Επίσης η Εκπαιδευτικός Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης (στο Γενικό Λύκειο
Σητείας) κ. Άρτεμις Αναγνωστάκη εστίασε στην σημασία της συνεργασίας των
Εκπαιδευτικών με το Πρόγραμμα Προαγωγής Αυτοβοήθειας δεδομένου ότι
πολλές φορές στην σχολική τάξη οι εκπαιδευτικοί πρέπει να διαχειριστούν
θέματα μαθητών που χρειάζεται η εξειδικευμένη γνώση για να
αντιμετωπιστούν.Στην κατεύθυνση αυτή έκρινε πολύ σημαντική την διεξαγωγή και του εργαστηρίου, που είχε πρακτικό χαρακτήρα ώστε και με την καθοδήγηση των ειδικών να μπορούν οι εκπαιδευτικοί σε μελλοντικές προκλήσεις να διαχειριστούν καλύτερα τα προβλήματα των μαθητών.
Επεσήμανε ότι «το θέμα των εξαρτήσεων είναι μείζον κι έχει λάβει επικίνδυνες διαστάσεις στην εποχή μας και γι’ αυτό είναι επιτακτική ανάγκη να υπάρχει εκπαίδευση και κατάρτιση από τους εκπαιδευτικούς που έχουν καθημερινή επαφή με τους μαθητές».
ΜΑΡΙΖΑ ΨΑΡΑΚΗ
Πηγή : Ανατολή
