Ήταν Φεβρουάριος του 2003, όταν στον Άγιο Νικόλαο συνεδρίασε το
διευρυμένο Περιφερειακό Συμβούλιο του νησιού για το θέμα του ενεργειακού
προβλήματος του νησιού.Ήταν τότε που η ΔΕΗ είχε υιοθετήσει μια τροποποιημένη μελέτη περιβαλλοντικών επιπτώσεων για την ισχύ στον Αθερινόλακκο, όπου επρόκειτο να δημιουργηθεί ο νέος σταθμός. Η μελέτη απηχούσε τις θέσεις που είχε εκφράσει ο Γεώργιος Κατσανεβάκης, τότε Νομάρχης Χανίων και συνοψιζόταν στην αντίληψη να γίνει ο Αθερινόλακκος βασικός σταθμός της ΔΕΗ στην Κρήτη, στοιχείο που είχε ξεσηκώσει την Ανατολική Κρήτη.
Το τότε διορισμένο Περιφερειακό Συμβούλιο πήρε μία διαφορετική απόφαση, παρουσία του Υπουργού Ανάπτυξης Άκη Τσοχατζόπουλου, του Προέδρου της Ρυθμιστικής Αρχής Ενέργειας Π. Κάπρου και του Διευθύνοντος Σύμβουλου της ΔΕΗ Στ. Νέζη, οι οποίοι συμφώνησαν με την θέση του υπουργού ότι η ισχύς στον Αθερινόλακκο δεν θα αλλάξει, δηλαδή δεν θα αυξηθεί.
Η απόρριψη της ΜΠΕ
Ένα χρόνο μετά, στις 14 Φεβρουαρίου του 2004, η τεχνοκρατική επιτροπή που είχε συστήσει το Νομαρχιακό Συμβούλιο Λασιθίου για να αξιολογήσει τη διορθωμένη Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων (ΜΠΕ), εισηγούνταν αρνητικά. Να μην εγκριθεί η μελέτη, γιατί ουσιαστικά αύξανε την ισχύ και οδηγούσε σε περιβαλλοντικά ζητήματα, που είχαν προκαλέσει τις ενστάσεις των Δημάρχων.
Το αξιοσημείωτο όμως της γνωμοδότησης αυτής, ήταν η αναφορά που έκανε λόγο για άμεση χρήση του υγραερίου στον Αθερινόλακκο με το σύστημα του «μικτού καύσιμου». Πρότεινε δηλαδή να υπάρχει η δυνατότητα να λειτουργεί ως πρωτεύον καύσιμο το υγραέριο. Επίσης, η Επιτροπή μιλούσε και για αντλησιοταμιευτήρες.
Υγραέριο το 2003
Όπως τόνιζε τότε στο κείμενο της η Επιτροπή, η μελέτη δεν διερευνά επαρκώς τη λύση του υγραερίου και καθόλου τους αντλησιοταμιευτήρες. Οι επικαλούμενοι από τη ΔΕΗ λόγοι απόρριψης της χρήσης υγραερίου λόγω μη ασφαλούς εφοδιασμού, είναι αντίθετοι με πρόσφατη μελέτη που υπολογίζει ότι το 2005 θα υπάρχει περίσσεια στη Μεσογειακή λεκάνη 1.000.000 τόνοι υγραερίου. Επιχειρηματολογούσε δε λέγοντας πως «ως προς το θέμα της ασφάλειας, το υγραέριο έχει καθιερωθεί στην αστική χρήση των ταξί και των ξενοδοχείων και επομένως γίνεται αποδεκτό στη συνείδηση του κόσμου, ενώ η λήψη των απαιτούμενων μέτρων ασφαλείας είναι εύκολη. Ως προς τη διαφορά κόστους δεν υπάρχει επαρκής ανάλυση στη μελέτη περιβαλλοντικών επιπτώσεων», ανέφερε και συνέχιζε: «Γνώμη της Επιτροπής είναι πως για την προστασία του περιβάλλοντος δηλαδή τον περιορισμό των ρύπων, της χρήσης μαζούτ, των κινδύνων από διαρροές ή ατύχημα, στόχος θα πρέπει να είναι ο περιορισμός της λειτουργίας του εργοστασίου της ΔΕΗ στον Αθερινόλακκο ως εφεδρικού και η παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας να γίνεται από άλλες λύσεις, φιλικότερες στο περιβάλλον».
Το αέριο, το πλοίο και το Κατάρ
15 χρόνια μετά, η συζήτηση που άνοιξε με την επίσκεψη «τεχνοκρατών από το Κατάρ» για να δουν την περιοχή του Αθερινόλακκου και να προτείνουν την ηλεκτροδότηση της Κρήτης μέσω σταθμευμένου πλοίου – σταθμού τροφοδοσίας, έρχεται να αποδείξει με τον πιο περίτρανο τρόπο πως η τότε πρόταση της Επιτροπής του Νομαρχιακού Συμβουλίου Λασιθίου, θα είχε λύσει όλα τα πραγματικά, υφιστάμενα και κυρίως μελλοντικά, αλλά όχι μακρινά προβλήματα ρευματοδότησης στο νησί. Είναι προφανές πως δεν θα υπήρχαν σήμερα ζητήματα στο νησί και βέβαια δεν θα βλέπαμε και πάλι ορατό τον κίνδυνο να φτάσει το κόστος του ηλεκτρικού ρεύματος για τα νοικοκυριά, στα ύψη.
Τώρα, η πρώτη πρόταση που έπεσε στο τραπέζι και μεθοδεύεται συστηματικά είναι εκείνη του πλοίου. Όπως έγινε και στην Μάλτα. Μόνο που μια τέτοια επιλογή είναι βέβαιο πως θα ανεβάσει το κόστος του ρεύματος. Επί της ουσίας, θα ανοίξει «νέες δουλειές» για τις επιχειρήσεις ενέργειας που θα συμμετέχουν αλλά θα προκαλέσει μεγαλύτερο πρόβλημα από εκείνο που λύνει για την τοπική κοινωνία, με το πρόσθετο κόστος.
Πρακτικά, αυτό που θα συμβεί, τόσο οι αποθηκευτικοί χώροι του LNG, όσο και η μονάδα αεριοποίησης, αλλά και οι τουρμπίνες παραγωγής ρεύματος αποτελούν ένα σύνολο δραστηριοτήτων που βρίσκονται στο ίδιο πλοίο.
ΜΙΧΑΛΗΣ ΑΤΣΑΛΑΚΗΣ
Πηγή : Ανατολή
