Ιδιωτικές εταιρείες και όχι ο ΕΛΓΑ θα κρίνουν αν θα αποζημιώνονται για τις ζημιές τους οι αγρότες και οι κτηνοτρόφοι
Ο κλάδος των αυτοκινήτων δε θα διαφέρει από τον κάθε κλάδο της... γεωργίας και της κτηνοτροφίας...
Δε φαίνεται να καθυστερεί η στιγμή που θα υπάρχουν ασφαλίσεις καλλιεργειών και προϊόντων... Ιδιωτικής Χρήσεως και ουσιαστικά... ανασφάλεια για τον παραγωγό, αφού δε θα έχει πια υποχρεωτικότητα η ασφάλιση του ΕΛΓΑ και οι ιδιωτικές εταιρείες που θα μπουν «στον χορό» θα είναι εκείνες που θα κρίνουν με δικά τους «μέτρα και σταθμά» αν θα αποζημιώσουν ή όχι τον πληγέντα αγροτοκτηνοτρόφο.
Ήδη σήμερα δραστηριοποιούνται ιδιωτικές εταιρείες ασφάλισης της παραγωγής στη χώρα μας, αλλά η υποχρεωτικότητα του ΕΛΓΑ δεν τις αφήνει να... «προκόψουν», αφού ο κόσμος της υπαίθρου θέλει την υποχρεωτική και κρατική ασφάλιση με τις όποιες κριτικές που της ασκεί, ζητώντας όμως βελτίωση του καθεστώτος και άρση των αδικιών!
Συγκεκριμένα, το Agronews έγραφε χθες, ενισχύοντας τις σχετικές πληροφορίες της εφημερίδας «Νέα Κρήτη», ότι μεταβαίνουμε σταδιακά σε ένα νέο ασφαλιστικό καθεστώς από τον ΕΛΓΑ με βάση τις ενισχύσεις. Οι διαχειριστικές Αρχές των Προγραμμάτων Αγροτικής Ανάπτυξης μαζί µε τον ΕΛΓΑ αναμένεται - σύμφωνα με τη σχετική ανάρτηση - να προχωρήσουν στην αποτύπωση των κινδύνων των αγροτικών εκμεταλλεύσεων ανά τομέα, µε στόχο τη διαμόρφωση του εθνικού φακέλου για την υιοθέτηση των λεγόμενων «εργαλείων διαχείρισης κινδύνων» στη νέα ΚΑΠ.
Οι τρεις άξονες πάνω στους οποίους έχουν περιθώριο να κινηθούν οι Αρχές βάσει των κανόνων είναι:
- Πρώτον, η δημιουργία ενός μηχανισμού άμεσης βραχυπρόθεσμης χρηματοδότησης αγροτών, που έχουν ανάγκη ρευστότητας, λόγω μιας απροσδόκητης κρίσης, είτε είναι τιμολογιακή είτε αφορά φυσική καταστροφή.
- Δεύτερον, η υποστήριξη καλλιεργητικών πρακτικών που μειώνουν το ρίσκο προσβολής από εχθρούς ή ενεργειών, όπως για παράδειγμα η αμειψισπορά.
- Τρίτον, η επιδότηση του ασφαλίστρου για κινδύνους που δεν καλύπτει ο ΕΛΓΑ και η δημιουργία ασφαλιστικών ταμείων ανά κλάδο ή περιοχή καλλιέργειας.
Η συγκεκριμένη μελέτη θα ανατεθεί σε εξωτερικό φορέα και αναμένεται να ολοκληρωθεί μέχρι το τέλος του 2019.
Ασφάλιση... Ι.Χ.
Τι συμβαίνει όμως σήμερα στον χώρο της ασφάλισης της γεωργικής παραγωγής στη χώρα μας; Ήδη υπάρχουν ιδιωτικές εταιρείες που δραστηριοποιούνται στον χώρο της αγροτικής ασφάλισης, αλλά δεν έχουν προς το παρόν παρά ελάχιστους πελάτες. Και αυτοί είναι κάποιοι αγρότες ή και κτηνοτρόφοι, που, εκτός από τις υποχρεωτικές εισφορές προς τον ΕΛΓΑ, πληρώνουν εισφορές και προς τους ιδιώτες, ώστε σε περίπτωση ζημιών να έχουν μια συμπληρωματική αποζημίωση.
Από ‘κει και πέρα όμως, υπάρχουν σαφέστατες τοποθετήσεις αγροτικών στελεχών της χώρας μας που τάσσονται υπέρ της κρατικής ασφάλισης της παραγωγής, αλλά και της υποχρεωτικότητας αυτής, αρκεί να αλλάξει ο κανονισμός του ΕΛΓΑ και να αρθούν οι αδικίες που συντελούνται σε βάρος διαφόρων κλάδων, με πιο χαρακτηριστικό αυτόν των ελαιοπαραγωγών, καθώς μέχρι σήμερα οι όποιες αποζημιώσεις τους από διάφορες θεομηνίες ήταν κυριολεκτικά «ψίχουλα» μπρος στην καταστροφή.
«Ψίχουλα είναι όμως και οι εισφορές που πληρώνουμε για την ασφάλιση της ελιάς. Να υπάρξει λοιπόν και η αναπροσαρμογή των εισφορών. Εμείς αυτό ζητάμε», δήλωσε χαρακτηριστικά στην εφημερίδα «Νέα Κρήτη» ο αντιπρόεδρος της Ομάδας Αμπελουργών και Ελαιοκαλλιεργητών Κρήτης και αντιπρόεδρος της ΕΑΣΗ Μύρων Χιλετζάκης.
«Εμείς είμαστε υπέρ του να μείνει ο οργανισμός ως έχει. Ο παραγωγός θα πρέπει να βάζει το χέρι στην τσέπη. Να πληρώνει τα ασφάλιστρα. Να γίνεται καλοδιαχείριση των κονδυλίων. Να αποζημιώνεται στην ώρα του ο παραγωγός. Και να τροποποιηθεί ο κανονισμός. Ο κανονισμός του ΕΛΓΑ έχει πάρα πολλές αδικίες. Τις έχουμε δει στο παρελθόν. Μία από τις μεγάλες αδικίες του ΕΛΓΑ έχει να κάνει με την ελιά. Η ελιά είναι η “ναυαρχίδα” στις εξαγωγές μας. Είναι η βασίλισσά μας σήμερα. Και πρέπει να στηριχτεί και να προστατευτεί από τον ΕΛΓΑ».
Σύμφωνα με όσα μας είπε ο συνεταιριστής, «τα τελευταία χρόνια τα ακραία καιρικά φαινόμενα σε ολόκληρη τη χώρα έχουν αφήσει εκτός κανονισμού την ελιά, και θα πρέπει να τροποποιηθεί ο κανονισμός και να μπει μέσα η σχινοκαρπία, να μπουν μέσα οι θερμές αέριες μάζες στην ανθοφορία που προκαλούν την πτώση του καρπού, η παρατεταμένη ξηρασία κ.λπ.».
Όπως εξηγεί ο Μύρων Χιλετζάκης, όλα αυτά τα αίτια μέχρι σήμερα εντάσσονται στα ΠΣΕΑ. «Όμως τα ΠΣΕΑ είναι μια χρονοβόρα διαδικασία για τον παραγωγό. Επομένως, όσες φορές έχουμε ενταχθεί στα ΠΣΕΑ, αυτά δεν έχουν το επιθυμητό αποτέλεσμα. Εμείς θέλουμε άμεση τροποποίηση του κανονισμού. Θέλουμε την πλήρωση του Δ.Σ. του ΕΛΓΑ από τους ίδιους τους παραγωγούς. Είναι ένας οργανισμός καθαρά αυτόνομος που καλύπτει τα λειτουργικά του έξοδα και τις αποζημιώσεις του από τις ασφαλιστικές εισφορές των αγροτών. Δεν μπορεί κάθε τρεις και λίγο να αλλάζουν οι πρόεδροι και οι αντιπρόεδροι του ΕΛΓΑ και να τους διορίζει η εκάστοτε ελληνική κυβέρνηση. Θέλουμε στο Δ.Σ. να υπάρχει φωνή απ’ όλη την Ελλάδα. Το Δ.Σ. να είναι πιο μεγάλο. Και να ακούγεται μέσα σε αυτό περισσότερο η φωνή των αγροτών. Και ζητάμε ίση μεταχείριση σε όλους τους παραγωγούς της χώρας, σε ό,τι κι αν παράγει ο καθένας»...
Υπέρογκες... αποζημιώσεις: Όταν έβαζαν... «ταβάνι»
Να μην ξεχνάμε άλλωστε, πριν ψηφιστεί το σημερινό καθεστώς λειτουργίας του ΕΛΓΑ, το... «ταβάνι» στις αποζημιώσεις αγροτών από τον ΕΛΓΑ, όπως ανακοίνωνε τον Αύγουστο του 2011 το υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης, καθώς διαπιστώθηκε ότι από το 2007 έως το 2009 δίνονταν υπέρογκες αποζημιώσεις.
«Οι αγρότες θα ασφαλίζονται στον ΕΛΓΑ για έως και 3.500 ευρώ και θα λαμβάνουν μάξιμουμ αποζημίωση 90.000 ευρώ», έλεγε τότε o αρμόδιος υφυπουργός Γιάννης Δριβελέγκας.
Ο κ. Δριβελέγκας αποκάλυπτε, μάλιστα, ότι δηλώνονταν ανύπαρκτες ζημιές σε αγροτικές καλλιέργειες, με αποτέλεσμα η «μαύρη τρύπα» στον οργανισμό να ξεπερνάει - την περίοδο εκείνη - τα 4,5 δισ. ευρώ! Ως παράδειγμα ανέφερε την περίπτωση αγρότη που έλαβε ως αποζημίωση 365.000 ευρώ, και πρόσθεσε πως υπάρχουν κι άλλες τέτοιες περιπτώσεις με αποζημιώσεις άνω των 100.000 ευρώ.
Βέβαια, στην Κρήτη εδώ και δεκαετίες όλοι οι αγροτικοί φορείς έκαναν λόγο για πολιτικές αποζημιώσεων των αγροτοκτηνοτρόφων που ωφελούσαν σε σκανδαλώδη βαθμό περιοχές της κεντρικής και Βόρειας Ελλάδας σε βάρος του νησιού μας και της υπόλοιπης νησιωτικής Ελλάδας. Χωρίς να σημαίνει ότι δεν υπήρχαν παρατράγουδα και στην Κρήτη, όπως για παράδειγμα αποζημιώσεις σε τεράστιες εκτάσεις μαρουλιών, σε περιοχές του νομού Ηρακλείου, που δεν υπήρχαν μαρούλια ούτε... για σαλάτα... Η αλήθεια είναι φυσικά ότι μετά την αλλαγή του καθεστώτος του ΕΛΓΑ, αρχές της δεκαετίας του 2010, η γεωργική ασφάλιση άρχισε να νοικοκυρεύεται και να είναι περισσότερο αντιπροσωπευτική. Αλλά αυτό δε σημαίνει ότι «με τα ξερά θα καούν και τα χλωρά».
Πηγή : Νέα Κρήτη
Ο κλάδος των αυτοκινήτων δε θα διαφέρει από τον κάθε κλάδο της... γεωργίας και της κτηνοτροφίας...
Δε φαίνεται να καθυστερεί η στιγμή που θα υπάρχουν ασφαλίσεις καλλιεργειών και προϊόντων... Ιδιωτικής Χρήσεως και ουσιαστικά... ανασφάλεια για τον παραγωγό, αφού δε θα έχει πια υποχρεωτικότητα η ασφάλιση του ΕΛΓΑ και οι ιδιωτικές εταιρείες που θα μπουν «στον χορό» θα είναι εκείνες που θα κρίνουν με δικά τους «μέτρα και σταθμά» αν θα αποζημιώσουν ή όχι τον πληγέντα αγροτοκτηνοτρόφο.
Ήδη σήμερα δραστηριοποιούνται ιδιωτικές εταιρείες ασφάλισης της παραγωγής στη χώρα μας, αλλά η υποχρεωτικότητα του ΕΛΓΑ δεν τις αφήνει να... «προκόψουν», αφού ο κόσμος της υπαίθρου θέλει την υποχρεωτική και κρατική ασφάλιση με τις όποιες κριτικές που της ασκεί, ζητώντας όμως βελτίωση του καθεστώτος και άρση των αδικιών!
Συγκεκριμένα, το Agronews έγραφε χθες, ενισχύοντας τις σχετικές πληροφορίες της εφημερίδας «Νέα Κρήτη», ότι μεταβαίνουμε σταδιακά σε ένα νέο ασφαλιστικό καθεστώς από τον ΕΛΓΑ με βάση τις ενισχύσεις. Οι διαχειριστικές Αρχές των Προγραμμάτων Αγροτικής Ανάπτυξης μαζί µε τον ΕΛΓΑ αναμένεται - σύμφωνα με τη σχετική ανάρτηση - να προχωρήσουν στην αποτύπωση των κινδύνων των αγροτικών εκμεταλλεύσεων ανά τομέα, µε στόχο τη διαμόρφωση του εθνικού φακέλου για την υιοθέτηση των λεγόμενων «εργαλείων διαχείρισης κινδύνων» στη νέα ΚΑΠ.
Οι τρεις άξονες πάνω στους οποίους έχουν περιθώριο να κινηθούν οι Αρχές βάσει των κανόνων είναι:
- Πρώτον, η δημιουργία ενός μηχανισμού άμεσης βραχυπρόθεσμης χρηματοδότησης αγροτών, που έχουν ανάγκη ρευστότητας, λόγω μιας απροσδόκητης κρίσης, είτε είναι τιμολογιακή είτε αφορά φυσική καταστροφή.
- Δεύτερον, η υποστήριξη καλλιεργητικών πρακτικών που μειώνουν το ρίσκο προσβολής από εχθρούς ή ενεργειών, όπως για παράδειγμα η αμειψισπορά.
- Τρίτον, η επιδότηση του ασφαλίστρου για κινδύνους που δεν καλύπτει ο ΕΛΓΑ και η δημιουργία ασφαλιστικών ταμείων ανά κλάδο ή περιοχή καλλιέργειας.
Η συγκεκριμένη μελέτη θα ανατεθεί σε εξωτερικό φορέα και αναμένεται να ολοκληρωθεί μέχρι το τέλος του 2019.
Ασφάλιση... Ι.Χ.
Τι συμβαίνει όμως σήμερα στον χώρο της ασφάλισης της γεωργικής παραγωγής στη χώρα μας; Ήδη υπάρχουν ιδιωτικές εταιρείες που δραστηριοποιούνται στον χώρο της αγροτικής ασφάλισης, αλλά δεν έχουν προς το παρόν παρά ελάχιστους πελάτες. Και αυτοί είναι κάποιοι αγρότες ή και κτηνοτρόφοι, που, εκτός από τις υποχρεωτικές εισφορές προς τον ΕΛΓΑ, πληρώνουν εισφορές και προς τους ιδιώτες, ώστε σε περίπτωση ζημιών να έχουν μια συμπληρωματική αποζημίωση.
Από ‘κει και πέρα όμως, υπάρχουν σαφέστατες τοποθετήσεις αγροτικών στελεχών της χώρας μας που τάσσονται υπέρ της κρατικής ασφάλισης της παραγωγής, αλλά και της υποχρεωτικότητας αυτής, αρκεί να αλλάξει ο κανονισμός του ΕΛΓΑ και να αρθούν οι αδικίες που συντελούνται σε βάρος διαφόρων κλάδων, με πιο χαρακτηριστικό αυτόν των ελαιοπαραγωγών, καθώς μέχρι σήμερα οι όποιες αποζημιώσεις τους από διάφορες θεομηνίες ήταν κυριολεκτικά «ψίχουλα» μπρος στην καταστροφή.
«Ψίχουλα είναι όμως και οι εισφορές που πληρώνουμε για την ασφάλιση της ελιάς. Να υπάρξει λοιπόν και η αναπροσαρμογή των εισφορών. Εμείς αυτό ζητάμε», δήλωσε χαρακτηριστικά στην εφημερίδα «Νέα Κρήτη» ο αντιπρόεδρος της Ομάδας Αμπελουργών και Ελαιοκαλλιεργητών Κρήτης και αντιπρόεδρος της ΕΑΣΗ Μύρων Χιλετζάκης.
«Εμείς είμαστε υπέρ του να μείνει ο οργανισμός ως έχει. Ο παραγωγός θα πρέπει να βάζει το χέρι στην τσέπη. Να πληρώνει τα ασφάλιστρα. Να γίνεται καλοδιαχείριση των κονδυλίων. Να αποζημιώνεται στην ώρα του ο παραγωγός. Και να τροποποιηθεί ο κανονισμός. Ο κανονισμός του ΕΛΓΑ έχει πάρα πολλές αδικίες. Τις έχουμε δει στο παρελθόν. Μία από τις μεγάλες αδικίες του ΕΛΓΑ έχει να κάνει με την ελιά. Η ελιά είναι η “ναυαρχίδα” στις εξαγωγές μας. Είναι η βασίλισσά μας σήμερα. Και πρέπει να στηριχτεί και να προστατευτεί από τον ΕΛΓΑ».
Σύμφωνα με όσα μας είπε ο συνεταιριστής, «τα τελευταία χρόνια τα ακραία καιρικά φαινόμενα σε ολόκληρη τη χώρα έχουν αφήσει εκτός κανονισμού την ελιά, και θα πρέπει να τροποποιηθεί ο κανονισμός και να μπει μέσα η σχινοκαρπία, να μπουν μέσα οι θερμές αέριες μάζες στην ανθοφορία που προκαλούν την πτώση του καρπού, η παρατεταμένη ξηρασία κ.λπ.».
Όπως εξηγεί ο Μύρων Χιλετζάκης, όλα αυτά τα αίτια μέχρι σήμερα εντάσσονται στα ΠΣΕΑ. «Όμως τα ΠΣΕΑ είναι μια χρονοβόρα διαδικασία για τον παραγωγό. Επομένως, όσες φορές έχουμε ενταχθεί στα ΠΣΕΑ, αυτά δεν έχουν το επιθυμητό αποτέλεσμα. Εμείς θέλουμε άμεση τροποποίηση του κανονισμού. Θέλουμε την πλήρωση του Δ.Σ. του ΕΛΓΑ από τους ίδιους τους παραγωγούς. Είναι ένας οργανισμός καθαρά αυτόνομος που καλύπτει τα λειτουργικά του έξοδα και τις αποζημιώσεις του από τις ασφαλιστικές εισφορές των αγροτών. Δεν μπορεί κάθε τρεις και λίγο να αλλάζουν οι πρόεδροι και οι αντιπρόεδροι του ΕΛΓΑ και να τους διορίζει η εκάστοτε ελληνική κυβέρνηση. Θέλουμε στο Δ.Σ. να υπάρχει φωνή απ’ όλη την Ελλάδα. Το Δ.Σ. να είναι πιο μεγάλο. Και να ακούγεται μέσα σε αυτό περισσότερο η φωνή των αγροτών. Και ζητάμε ίση μεταχείριση σε όλους τους παραγωγούς της χώρας, σε ό,τι κι αν παράγει ο καθένας»...
Υπέρογκες... αποζημιώσεις: Όταν έβαζαν... «ταβάνι»
Να μην ξεχνάμε άλλωστε, πριν ψηφιστεί το σημερινό καθεστώς λειτουργίας του ΕΛΓΑ, το... «ταβάνι» στις αποζημιώσεις αγροτών από τον ΕΛΓΑ, όπως ανακοίνωνε τον Αύγουστο του 2011 το υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης, καθώς διαπιστώθηκε ότι από το 2007 έως το 2009 δίνονταν υπέρογκες αποζημιώσεις.
«Οι αγρότες θα ασφαλίζονται στον ΕΛΓΑ για έως και 3.500 ευρώ και θα λαμβάνουν μάξιμουμ αποζημίωση 90.000 ευρώ», έλεγε τότε o αρμόδιος υφυπουργός Γιάννης Δριβελέγκας.
Ο κ. Δριβελέγκας αποκάλυπτε, μάλιστα, ότι δηλώνονταν ανύπαρκτες ζημιές σε αγροτικές καλλιέργειες, με αποτέλεσμα η «μαύρη τρύπα» στον οργανισμό να ξεπερνάει - την περίοδο εκείνη - τα 4,5 δισ. ευρώ! Ως παράδειγμα ανέφερε την περίπτωση αγρότη που έλαβε ως αποζημίωση 365.000 ευρώ, και πρόσθεσε πως υπάρχουν κι άλλες τέτοιες περιπτώσεις με αποζημιώσεις άνω των 100.000 ευρώ.
Βέβαια, στην Κρήτη εδώ και δεκαετίες όλοι οι αγροτικοί φορείς έκαναν λόγο για πολιτικές αποζημιώσεων των αγροτοκτηνοτρόφων που ωφελούσαν σε σκανδαλώδη βαθμό περιοχές της κεντρικής και Βόρειας Ελλάδας σε βάρος του νησιού μας και της υπόλοιπης νησιωτικής Ελλάδας. Χωρίς να σημαίνει ότι δεν υπήρχαν παρατράγουδα και στην Κρήτη, όπως για παράδειγμα αποζημιώσεις σε τεράστιες εκτάσεις μαρουλιών, σε περιοχές του νομού Ηρακλείου, που δεν υπήρχαν μαρούλια ούτε... για σαλάτα... Η αλήθεια είναι φυσικά ότι μετά την αλλαγή του καθεστώτος του ΕΛΓΑ, αρχές της δεκαετίας του 2010, η γεωργική ασφάλιση άρχισε να νοικοκυρεύεται και να είναι περισσότερο αντιπροσωπευτική. Αλλά αυτό δε σημαίνει ότι «με τα ξερά θα καούν και τα χλωρά».
Πηγή : Νέα Κρήτη