Ο Οκτώβριος αποτελεί έναν από τους σημαντικότερους μήνες στην σύγχρονη ελληνική ιστορία.
Η Ιστορία, ωστόσο δεν είναι μόνο για να καταγράφει τα γεγονότα, αλλά είναι η φωτεινή οδός που οδηγεί τα έθνη προς το μέλλον.
Για το λόγο αυτό είναι εθνικό χρέος και επιτακτική ανάγκη η απόδοση της δέουσας τιμής προς τους επώνυμους και ανώνυμους πρωταγωνιστές των μεγάλων αγωνιστικών στιγμών της Πατρίδας μας . Μιας πατρίδας που κατά κοινή ομολογία ξεπερνά τα όρια των σημερινών γεωγραφικών συνόρων .
Ο εορτασμός και η απόδοση τιμών , δεν γίνεται γιατί το έχουν ανάγκη οι ψυχές των ηρώων .
Αυτοί έχουν ήδη καταχωρηθεί στις χρυσές σελίδες της Ιστορίας του Έθνους μας την οποία πρέπει πάση θυσία να διατηρήσουμε .
Οι ήρωες είναι πλέον αθάνατοι.
Εμείς όμως είμαστε αυτοί, που σήμερα έχουμε περισσότερη ανάγκη την αναδρομή και την καταφυγή στην ιστορία .
Έχουμε την ανάγκη να πιαστούμε από τα κατορθώματά τους.
Να εμπνευστούμε από τα ιδανικά τους ,από την πίστη τους στην ελευθερία και την Πατρίδα,
για να πούμε κι εμείς τα μεγάλα ΟΧΙ ,και να απομπολίσουμε από την καθημερινότητα μας τους σύγχρονους Νενέκους, και
Είναι κοινή παραδοχή ,
πως οι εθνικές εκκρεμότητες, τα ανοικτά εθνικά προβλήματα, επιβάλλουν
την αναδρομή στο παρελθόν ως ενέργεια αγωνιστικής αφύπνισης, ως βήμα
εθνικής ανάτασης και ως έμπνευση για τις διαχρονικά άφθορες αξίες της ελευθερίας, της δικαιοσύνης και της αξιοπρέπειας του ανθρώπου. Η χάραξη πολιτικής ,και ιδιαιτέρως εξωτερικής πολιτικής εδράζεται στην βαθιά γνώση της ιστορίας και των γεωπολιτικών συνθηκών και της γεωγραφίας .
Η κατανόηση της ιστορίας , νομοτελειακά παραπέμπει χρονικά στα δεδομένα της εποχής , επισημαίνοντας τρωτά σημεία και αδυναμίες, καταδεικνύοντας λάθη και παραλείψεις, όπως, δυστυχώς, και τις επιπτώσεις πράξεων εθνικής μειοδοσίας που σημάδεψαν ή τείνουν να σημαδέψουν ανεξίτηλα την πορεία μας μέσα στον χρόνο.
Ας δούμε όμως τι είναι ο Οκτώβριος για του Έλληνες .
Ο Οκτώβριος είναι ο μήνας της έναρξης του ηρωικού έπους του 1940 , όπου ξημερώματα της 28ης , τα φασιστικά ιταλικά στρατεύματα προσέβαλαν τις θέσης του ελληνικού στρατού. Ενός στρατού που αντιστάθηκε , προτάσσοντας το υψηλό
εθνικό φρόνιμα , την αγάπη για τα όσια και ιερά του λαού μας , την
πίστη στην υπέρμαχο Στρατηγό και την άρνηση σε κάθε τάση και θέση που
υπονομεύει την ελευθερία .
Η υπέρτερη αριθμητικά και σε μέσα πολεμική μηχανή των ιταλών δεν ήταν
δυνατόν να διαρρήξει το χαλύβδινό ανθρώπινο τοίχος που ορθώθηκε , στα
ποτισμένα με αίμα βουνά της Πίνδου, των ηρώων της εποχής εκείνης. Οι Ιταλοί και οι γείτονες μας σύμμαχοι τους, συνετρίβησαν διότι
δεν υπολόγισαν πως στον πόλεμος αυτό , τα Ελληνικά στρατεύματα είχαν ως
εφεδρείες έναν ολόκληρο λαό. Έναν λαό ,που επιστρατεύτηκε και
συμμετείχε αθόρυβα , αγόγγυστα , συνδράμοντας τους έλληνες στρατιώτες .
Γυναίκες , γέροι, παιδιά , μανάδες με τα μωρά στην αγκαλία προσέτρεξαν στην υπηρεσία της πατρίδας.
Ο
ελληνικός στρατός ,αν και αμυνόμενος προέλασε για τρίτη φορά στην
σύγχρονη ιστορία του απελευθερώνοντας την βόρεια Ήπειρο ,για να
προστατεύσει τις 297.000 ελληνικού πληθυσμού και να επιβάλλει την
εφαρμογή του πρωτοκόλλου της Κέρκυρας του 1914 ,όπου αναγνωρίζεται η
Αυτόνομη Δημοκρατία της Βορείου Ηπείρου .
Είναι ο μήνας , όπου στις 21η Οκτωβρίου 1825 δημοσιεύθηκε
Είναι ο μήνας , όπου την 13η Οκτωβρίου 1904 βρήκε ηρωικό θάνατο ο μακεδονομάχος Παύλος Μελάς , στην Σιάτιστα Κοζάνης διωκόμενος από τους Κομιτατζήδες.Ο θάνατος του αποτέλεσε και αυτός λίθο στις δράσεις για την απελευθέρωση της Μακεδονίας
Είναι ο μήνας που την 26η Οκτωβρίου 1912 απελευθερώθ
Είναι ο μήνας, όπου την 12η Οκτωβρίου 1908 η Κρητική Πολιτεία κήρυξε
την ένωση της με την Ελλάδα και κατήργησε την αρμοστεία μετά την
αποδοχή ως Κρητών βουλευτών από την ελληνική Βουλή και την ανάληψη
καθηκόντων διοίκησης από τον Στέφανο Δραγούμη ως γενικό διοικητή ,όντας
απεσταλμένος από την Ελλάδα .
Είναι ο μήνας όπου την 1η Οκτωβρίου 1960 για την μαρτυρική Μεγαλόνησο
την Κύπρο σηματοδοτεί την ανακήρυξη της Ανεξαρτησίας της με την συνθήκη
της Ζυρίχης μετά τον αγώνα ενάντια στους Άγγλους απικοιοκράτες , την
περίοδο 1955-1959.
Είναι ο μήνας όπου την 12η Οκτωβρίου 1944 απαελευθερώθηκε από την ναζιστική κατοχή η Αθήνα .
Είναι ο μήνας όπου πλέον συζητάμε οι σύγχρονοι έλληνες την αλλαγή
της Ιστορίας μας, την αποδοχή της ύπαρξης ενός έθνους που ποτέ δεν
υπήρξε, την διαγραφή, κατάργηση της συλλογικής και Ιστορικής μνήμης,
τους αγώνες και τους χιλιάδες νεκρούς, τους ποταμούς αίματος που πότισαν
το ιερό χώμα της Μακεδονίας.
Της μίας και μόνης Μακεδονίας, της Μακεδονίας του Αλέξανδρου, του ήρωα Εμμανουήλ Παππά, των Αγίων Κύριλλου και Μεθοδίου, του Μητροπολίτη Γερμανού Καραβαγγέλη, του Παύλου Μελά,του Στέφανου Δραγούμη .
Θα πει ο Στράβων «εστί μεν ουν Ελλάς και η Μακεδονία»
Της Μακεδονίας των οχυρών Ρούπελ και της Αμυντικής Γραμμής Μεταξά, όπου ο Ελληνικός Στρατός τον Μάρτιο του 1941 αντιστάθηκε ηρωικά στις ναζιστικές επιθέσεις για πάνω από 40 ημέρες .
Όταν από τους Γερμανούς ζητήθηκε η παράδοση των οχυρών ,ο Διοικητής τους, Ταγματάρχης Γεώργιος Δουράτσος
Ας αντηχήσει η ρήση του ταγματάρχη Δουράτσου στον θόλο της ψυχής του Έλληνα, ας γίνει συνείδηση .
"Ούτε καταισχύνω τα όπλα τα ιερά .... και ιερά τα πάτρια τιμήσω"
Ανάμεσα σε αυτούς που έγραψαν ιστορία με τον απαράμιλλο ηρωισμό τους ήταν ο Λοχίας Ηλίας Ήτσιος, που δεν σταμάτησε να βάλει ενάντιων των γερμανών πα
Καθήκον , λέξη ιερή , παρά τις τρείς συλλαβές εμπεριέχει όλα όσα μας χαρακτήριζαν ως Έλληνες.
Είναι ώρα το καθήκον , ορμώμενο , ανατροφοδοτούμενο από το έπος του ’40 να περιβάλλει την συνείδηση του νεοέλληνα και να αντισταθεί σε ένα νέο πόλεμο , οικονομικό αυτή τη φορά με πιο φονικά όπλα , που εξαγοράζει συνειδήσεις , που χαλκεύει απόψεις, που διώχνει την νέα γενιά στην ξενιτία, που καταρακώνει την αξιοπρέπεια μας, που οδηγεί σε πληθυσμιακή συρρίκνωση τη χώρα .
Ενώ παράλληλα , επιβάλει την κατοχή του δια μέσω των εγχώριων εντολοδόχων , παρουσιάζοντας την ως μονόδρομο.
Οκτώβριος 2018 ή τώρα ή ποτέ.
Το μόνο ηθικό πλεονέκτημα της χώρας , είναι η ψυχή του λαού της και οι αγώνες του.
Η μόνη έντιμη διαπραγμάτευση είναι το ΟΧΙ.
Ζήτω το έθνος
Λεωνίδας Τερζής
Αντιδήμαρχος Σητείας
