ΈΓΚΑΙΝΙΑ ΕΚΘΕΣΗΣ ΕΡΓΩΝ ΑΓΙΟΓΡΑΦΟΥ ΜΑΝΩΛΗ ΜΠΕΤΕΙΝΑΚΗ

Την Τετάρτη 28 Μαρτίου στις 6.30 μ.μ. εγκαινιάζεται η έκθεση έργων του αειμνήστου αγιογράφου Μανώλη Μπετεινάκη.

Για πρώτη φορά το κοινό θα έχει την χαρά να έρθει σε επαφή με το έργο του σπουδαίου δημιουργού με έργα που δεν έχουν παρουσιαστεί ξανά. Η έκθεση αφορά έργα φορητών βυζαντινών εικόνων με την τεχνική της Κρητικής Σχολής αλλά και έργα από την ενασχόλησή του με την τεχνική του ψηφιδωτού. Υπάρχουν επίσης σπουδαία δείγματα από φορητές νωπογραφίες(fresco) καθώς και άλλα έργα με κοσμικό χαρακτήρα. Η έκθεση θα φιλοξενηθεί στους χώρους του Μουσείου Χριστιανικής Τέχνης Αγίας Αικατερίνης «Σιναϊτών»(δίπλα από τον Άγιο Μηνά) έως το τέλος Μαΐου του 2018. Την έκθεση θα εγκαινιάσει ο Σεβασμιώτατος Αρχιεπίσκοπος Κρήτης κ.κ. Ειρηναίος.

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ ΣΗΜΕΙΩΜΑ ΜΑΝΩΛΗ ΜΠΕΤΕΙΝΑΚΗ ΑΓΙΟΓΡΑΦΟΥ

1946/ Γεννιέται στο Ηράκλειο Κρήτης.

1962/ Ξεκινά την μαθητεία του στην αγιογραφία στο εργαστήρι του αγιογράφου Παπα-Γιώργη Μανουσάκη.

1965/ Εργάζεται ως βοηθός του αγιογράφου Γεωργίου Φιλιππάκη στην ιστόρηση του Ι. Ν. Αγ. Δημητρίου Αιγίνης.

1969/ Ανοίγει δικό του εργαστήρι αγιογραφίας στο Ηράκλειο και εργάζεται ως ανεξάρτητος πλέον αγιογράφος, αναλαμβάνοντας αναθέσεις από ιδιώτες και από τις εκκλησιαστικές αρχές.

1975/ Του ανατίθεται το πρώτο τοιχογραφικό σύνολο για το παρεκκλήσι Αγ. Ιωάννου του Ερημίτη Μητροπόλεως Ιεραπύτνης και Σητείας (με βοηθούς τον Μιχάλη Βασιλάκη και τον Νικόλαο Κρητικό).

1975-1990/ Τοιχογραφικά σύνολα αυτής της περιόδου, βρίσκονται μεταξύ άλλων στο μοναστήρι Παναγίας  της Φανερωμένης στη Παχιά  Άμμο, στο ησυχαστήριον Αγ. Θεοδώρων και Αγ. Δημητρίου στο Ηράκλειο, στο ησυχαστήριον Άξιον Εστί στην Ιεράπετρα (με συνεργάτη τον Μιχάλη Σταυρουλάκη), στον Ι.Ν. Αγ. Γεωργίου κι στον Ι.Ν. Αγ. Νεκταρίου στον  Πόρο Ηρακλείου, στον Ι. Ν. Αγ. Τριάδος στην Ρούσσα Εκκλησιά, στον Ι. Ν. Αγ. Τριάδος στο Καβούσι και σε Ιερούς Ναούς του Κάτω και Άνω Χωριού στην Ιεράπετρα. Ταυτόχρονα, αναλαμβάνει και φορητές εικόνες τέμπλων μεταξύ άλλων για τον Ι. Ν. Αγ. Γεωργίου στη Σητεία, το ησυχαστήριο Άξιον Εστί στην Ιεράπετρα, τον Ι. Ν. Αγ. Νικολάου στη ναυτική βάση Σητείας και τον Μητροπολιτικό Ναό Αγ. Φωτεινής στην Ιεράπετρα. Παράλληλα ήδη από το 1983 αρχίζει δοκιμές με την τεχνική της νωπογραφίας (φρέσκο) και το 1987 ξεκινά την ιστόρηση της τράπεζας της Ιεράς Μονής Τοπλού, έργο πού ολοκληρώνεται το 1994.

1990-2000/ Το διάστημα αυτό συνεχίζει να φιλοτεχνεί φορητές εικόνες τέμπλων, μεταξύ άλλων για τον Ι.Ν. Ευαγγελίστριας στη Σητεία, τον Ι. Ν. Μεταμορφώσεως στο Αρκαλοχώρι, σε Ιερούς Ναούς στην Ρόδο και διάφορες εκκλησίες του εξωτερικού. Την δεκαετία αυτή αρχίζει την ενασχόληση του με την τέχνη του ψηφιδωτού. Ψηφιδωτά έργα του αυτής της δεκαετίας (σε συνεργασία με την Μαρία Κουμάνοβα) βρίσκονται στον Ι. Ν. Αγ. Νικολάου στη ναυτική βάση Σητείας, στην Ιερά Μονή της Παναγίας Παντάνασσας, στην Ιερά Μονή Τοπλού, στην Ιερά Μονή Σαββαθιανών στο Ηράκλειο καθώς και σε ιδιωτικές συλλογές.

2000-2015/ Εργάζεται φιλοτεχνώντας τοιχογραφικά σύνολα, με πρόσφατα αυτά στον Ι. Ν. Παναγίας Ελεούσας στην Ιεράπετρα, στον Ι. Ν. Αγ. Τριάδος στο Βρουχά (με συνεργάτη τον Κλόντ Νούλανς), στον Ι. Ν. Αγ. Αικατερίνης στη Σητεία (με συνεργάτη τον Νίκο Βισκαδουράκη), ενώ συνεχίζει να δουλεύει ψηφιδωτά και έργα φορητών εικόνων, όπως για τα τέμπλα των Ι. Ν.  Αγ. Άννας στη Σητεία, Ι. Ν. Αγ. Πέτρου και Παύλου στην Άρβη, Ι. Ν. Εισοδίων στο χωριό Χουμέρι και Ι. Ν. Προφήτη Ηλία στο χωριό Παπαγιαννάδες Σητείας.

Ήδη από το 2012 του έχει γίνει πρόταση για μεγάλη αναδρομική έκθεσή του στον Άγιο Ισαάκ της Αγίας Πετρούπολης στη Ρωσία, την οποία θεωρεί (προφητικά ίσως) ως κατακλείδα και κορυφαία στιγμή  όλης της πορείας του. Τα τρία τελευταία χρόνια αφιερώνεται ολοκληρωτικά στην πραγματοποίηση της, δημιουργώντας έργα ειδικά για την έκθεση . Μεγάλες συνθέσεις, πολυπρόσωπες, με προσωπικά στοιχεία και τολμηρές σχεδιαστικές και χρωματικές παρεμβάσεις στο κατά τα άλλα δογματικό τους στήσιμο.

Τα εγκαίνια της έκθεσης έγιναν στις 3 Οκτωβρίου του 2015 στο Κρατικό Μουσείο-Μνημείο Ναό του Αγίου Ισαάκ στην Αγία Πετρούπολη. Ο ίδιος δεν μπόρεσε να παραβρεθεί λόγω της βεβαρημένης κατάστασης της υγείας του, παρόλα αυτά μίλησε στους παριστάμενους μέσω διαδικτύου.

Ο θάνατος τον βρήκε στις 6 Οκτωβρίου τρεις μέρες μετά τα εγκαίνια της έκθεσης η οποία διήρκησε έως στις 16 Νοεμβρίου 2015 κι απέσπασε διθυραμβικές κριτικές. Η κορυφαία, όμως, δικαίωση έρχεται μετά τον θάνατό του, με την επιλογή έργου του για το Μουσείο Ερμιτάζ της Αγίας Πετρούπολης.