Tο οξύμωρο είναι ότι εν έτει 2012, σε απάνθρωπες συνθήκες διαβίωσης, αυτό που όλα τα χρόνια το αντιμετώπιζαν ως "γραφικότητες Τροχανά", τώρα βρίσκει υποστηρικτές. Είναι τέτοια η απόγνωση και η απελπισία στην ΑΕΚ που μπορεί να δούμε μέχρι και πρόεδρο τον Τροχανά. Ο Γιάννης Ξενάκης γράφει για τον κυρ Μιχάλη.
Όσοι άντεξαν και διάβασαν το πόνημα του κυρ Μιχάλη μέχρι το τέλος, πιθανόν να δάκρυσαν φτάνοντας στην τελευταία από τις 5.405 λέξεις. Για την "πανενωσίτικη στρατιά" που κήρυξε ο πρόεδρος πέντε τίτλων-διακρίσεων στα μέσα της δεκαετίας του '90 - βλέπετε από τότε άρχισε να διαμορφώνεται και να παγιώνεται στη συνείδηση του ΑΕΚτζή ότι αποτελεί διάκριση και η β' θέση.
Σχεδόν 17 χρόνια και πλέον το πάλευε ο κυρ Μιχάλης να παντρέψει την ΑΕΚ με τον Αϊνστάιν, τον Νίτσε και (αργότερα) τον Λόλιν. "Αυτά ήθελα να κάνω πράξη το 1995 το Μάιο πριν ξοδευτούν χωρίς λόγο περίπου 37 εκ. ευρώ σε σημερινή αξία χρήματος." γράφει σ' ένα σημείο της διακήρυξης "Θεμέλιο 21" ο άνθρωπος τον οποίο ευγνωμονούν (;) εκατοντάδες (ή χιλιάδες) οικογένειες για τη στέγη που τους έδωσε στη Σητεία της Κρήτης. Μέσα από το πυραμιδωτό σύστημα ανάπτυξης του ομίλου SoE και το δίκτυο που είχε εξαπλωθεί τότε προκαλώντας ποικίλες αντιδράσεις.
Για δίκτυο μιλάει και το 2012 ο κυρ Μιχάλης που δεν κατάφερε όλα αυτά τα χρόνια να πείσει ούτε τον πιο φανατικό του θαυμαστή για την ιδέα που έχει γύρω από την ΑΕΚ. Όλα αυτά που γράφει μέσα σε 17 σελίδες, τις οποίες προθύμως ανάρτησε στην επίσημη ιστοσελίδα της ΠΑΕ ο Αδαμίδης, λίγο πολύ τα έλεγε και τα προηγούμενα 17 χρόνια. Από τον καιρό που διοικούσε την ΑΕΚ με τη μέθοδο των πολυσέλιδων ανακοινώσεων και των δηλώσεων που σόκαραν και δίχαζαν, από τον καιρό που έσπρωξε τον Μπάγεβιτς προς την πόρτα της εξόδου, για δίκτυα και για λέσχες ομιλούσε ο Μιχάλης Τροχανάς. Είναι το σπορ που κατέχει πάρα πολύ καλά. Μπορεί να αναπτύξει τεκμηριωμένες πολυσέλιδες μελέτες, μπορεί να κάνει ακόμα και το άσπρο μαύρο και να φαίνεται πιστευτό, μπορεί μέσα από τη δύναμη της ρητορικής να αντικρούσει επιχειρήματα και να προωθήσει δικές του θεωρίες.
Κανείς δεν τα έπαιρνε στα σοβαρά αυτά που έλεγε τόσα χρόνια. Το σχέδιό του παρέμενε στο συρτάρι σε εποχές που νομίζαμε ότι είμαστε οι πλουσιότεροι άνθρωποι του κόσμου. Όταν υπήρχε το χρήμα ο κυρ Μιχάλης δεν μπορούσε να προωθήσει δίκτυα και λέσχες στην ΑΕΚ. Και το οξύμωρο είναι ότι εν έτει 2012, σε απάνθρωπες συνθήκες διαβίωσης και επιβίωσης, αυτό που όλα τα χρόνια το αντιμετώπιζαν ως "γραφικότητες Τροχανά", τώρα βρίσκει θαυμαστές και υποστηρικτές. Είναι τέτοια η απόγνωση και η απελπισία στην ΑΕΚ που μπορεί να δούμε μέχρι και πρόεδρο τον Τροχανά να προσπαθεί να πείσει 600 χιλιάδες "ενωσίτικες" οικογένειες.
Όταν το χρήμα έρεε άφθονο, όταν υπήρχαν αποταμιεύσεις σε χιλιάδες οικογένειες για να τις σπρώξουν (με την προτροπή της κυβέρνησης Σημίτη) στο χρηματιστήριο, όταν το 2005 η ΑΕΚ έκοβε 30 και 40.000 εισιτήρια με την Καλλιθέα και τον Εργοτέλη, όταν το 2007 έδωσε 26.000 διαρκείας, το σχέδιο του κυρ Μιχάλη άγγιζε τα όρια της "γραφικότητας". Σήμερα που δεν υπάρχει δεκάρα τσακιστή, που το ποσοστό των ανέργων και επί μήνες απλήρωτων εργαζομένων είναι μεγαλύτερο από τα ποσοστά των δυο κομμάτων που μας οδήγησαν σ' αυτό το χάλι, το πόνημα Τροχανά αντιμετωπίζεται ως μοναδική λύση σωτηρίας για την ΑΕΚ.
Είναι έντιμος όμως ο κυρ Μιχάλης. Ενώ ψάχνει να βρει καρφίτσα στη Μεσόγειο (50.000 οικογένειες ΑΕΚτζήδων, που θα βάλουν από 3.000 ευρώ τα επόμενα 4 χρόνια - τα 600 προκαταβολικά) τονίζει προς πάσα κατεύθυνση ότι εννοεί "μόνον εκείνες τις Ενωσίτικες Οικογένειες που θα μπορούσαν να διαθέσουν αυτό το ποσό απολύτως αβλαβώς για τους οικογενειακούς προϋπολογισμούς τους." Πάλι καλά που το διευκρινίζει γιατί παραλίγο να πιστέψουμε ότι είναι το πιο φυσιολογικό πράγμα του κόσμου να βρεθούν 50.000 οικογένειες που θα βάλουν σε 4 χρόνια από 3 χιλιάρικα. 750 τον χρόνο. Για πολλούς πιο πολλά και απ' το χαράτσι της ΔΕΗ.
Επί της ουσίας, τώρα. Οι προθέσεις Τροχανά είναι αγνές. Θέλει να δει την ΑΕΚ να μεγαλουργεί μέσα από ένα δίκτυο χιλιάδων μελών που θα χρηματοδοτούν, θα φέρνουν πελάτες (χορηγούς), θα προωθούν τα προϊόντα με το σήμα της ομάδας, θα προσφέρουν εθελοντική εργασία, θα τρέχουν και θα πασχίζουν για τη μεγάλη τους αγάπη. Υπάρχει κανείς που δεν θέλει να δει την ΑΕΚ να αναπτύσσεται σ' αυτά τα πρότυπα; Φαντάζομαι πως όχι. Το ζήτημα είναι αλλού. Πόσο εφικτό είναι να υλοποιηθεί ένα τόσο φιλόδοξο και αισιόδοξο σχέδιο που αγγίζει τα όρια της ουτοπίας. Και ποιος θα είναι ο ρόλος των 20+ που αναφέρει στο πόνημά του ο Τροχανάς.
Στο πρώτο σκέλος τα πράγματα είναι λίγο πολύ ξεκάθαρα. Η πλατιά μάζα των φίλων της ΑΕΚ δεν ανήκει στους "έχοντες και κατέχοντες" και ο οπαδός της ΑΕΚ δεν μπορεί να σηκώσει κι άλλα βάρη. Κυρίως όμως δεν μπορεί να πληρώσει τον λογαριασμό που άφησαν απλήρωτο οι "έχοντες και κατέχοντες". Το μόνο που μπορεί να κάνει ο οπαδός της ΑΕΚ είναι να (ξανα)πάει στο γήπεδο. Και τα 5.000 εισιτήρια να γίνο
Άρα λοιπόν φτάνουμε στον ρόλο των 20+. Στον ρόλο της "Ανωτάτης Επιτροπής Στρατηγικού Σχεδιασμού". Αν καταφέρει ο κυρ Μιχάλης να μαζέψει την άλλη Κυριακή στα Σπάτα τα βαριά χαρτιά της ΑΕΚ, θα είναι η μεγαλύτερη υπηρεσία που πρόσφερε στην ομάδα. Ας μη γελιόμαστε και ας μην τρέφουμε αυταπάτες. Εδώ μιλάμε για ετερόκλητες δυνάμεις με τεράστιες αντιθέσεις. Αν αυτές απαλειφθούν μέσα από ένα προσκλητήριο ενότητας και σωτηρίας θα ήταν ευχής έργον. Με ευχολόγια όμως δουλειά δεν γίνεται. Έχω ξαναγράψει ότι η ΑΕΚ θα μπορούσε να μεγαλουργήσει, αν παραμέριζαν διαφωνίες, διαφορές και εγωισμούς ο Μελισσανίδης και ο Νικολαΐδης. Για έναν πολύ βασικό λόγο. Θα ενώνονταν όλοι οι φίλαθλοι της ομάδας. Μελισσανιδικοί και Ντεμικοί. Ποιος και για ποιον λόγο θα έκανε μετά αντιπολίτευση; Ουδείς.
Η συνένωση αυτών των δυνάμεων δεν μπορεί να γίνει από τη μια μέρα στην άλλη και προϋποθέτει κόστος. Οικονομικό. Ο Ντέμης έχει αποτραβηχτεί και έχει άλλα τρεχάματα. Ο Μελισσανίδης δεν δέχεται να πληρώσει τα χρέη (70 εκατομμύρια κατά τον ίδιο) που αφήνουν μέτοχοι, οι οποίοι έχουν μεγαλύτερη οικονομική επιφάνεια από τον ίδιο. Το κομμάτι το οικονομικό, η αδειοδότηση της ομάδας, είναι πρωτίστως υπόθεση των ανθρώπων που έφεραν την ΑΕΚ στο σημερινό αδιέξοδο.
Οι λέσχες που ονειρεύεται εδώ και δυο δεκαετίες ο Τροχανάς, τα δίκτυα, τα οικόσημα και οι Άγγελοι της ΑΕΚ, μπορούν ως ένα σημείο (και όχι ολοκληρωτικά εξαιτίας της οικονομικής εξαθλίωσης που έρχεται στον τόπο) να αναπτυχθούν, αν προηγουμένως δώσουν το παράδειγμα οι 20+. Πρώτον, να τα βρουν μεταξύ τους. Και δεύτερον, να χρηματοδοτήσουν άμεσα την ΑΕΚ από το περίσσευμά τους. Αν το κάνουν, θα συσπειρώσουν και θα εμπνεύσουν την πλατιά μάζα οπαδών, Πολλοί από τους οποίους θα τα βάλουν από το υστέρημά τους...
ΥΓ: Και για να μην ξεχνιόμαστε, καλό θα είναι οι 20+ να συντομεύουν την άλλη Κυριακή. Και το βραδάκι, όλοι μα όλοι ανεξαιρέτως, να βρίσκονται στο ΟΑΚΑ για το ματς με τον ΠΑΟΚ. Για μερικούς θα είναι μια καλή ευκαιρία να ξαναθυμηθούν τα χρώματα της ομάδας...
ΥΓ 2: Τώρα που επιστρέφει ο Κανελλόπουλος, θα του γυρίσει πίσω τις μετοχές ο Χατζηχρήστος;
ΥΓ 3: Θα είναι ιστορική φωτογραφία. Χειραψία Μελισσανίδη - Κανελλόπουλου.
Πηγή : Contra.gr
