Τρίτη 24 Ιανουαρίου 2012

Πώς παίζεται το παιχνίδι με τις τιμές του λαδιού

«Οι τιμές θα πέσουν κι άλλο και τρέξε να πουλήσεις τώρα»... Τέτοιες φημολογίες διαδίδονται τεχνηέντως την περίοδο αυτή, «από κάποιους που ασφαλώς δεν ενδιαφέρονται για το συμφέρον των παραγωγών»! Με τα λόγια αυτά επιχειρεί να εξηγήσει τον τρόπο δράσης των κυκλωμάτων που λυμαίνονται τον κόπο των Κρητικών ελαιοπαραγωγών, μέσα από στοιχεία που διαθέτει ο ίδιος έχοντας την προς τα έξω καλή μαρτυρία ως επιστήμονας και ως έμπειρος στο χώρο του ελαιολάδου,
ο επιστημονικός συνεργάτης του Συνδέσμου Ελαιοκομικών Δήμων Κρήτης Νίκος Μιχελάκης από τα Χανιά, που προσθέτει: «Αυτό που επιδιώκεται από αυτούς είναι να εξασφαλιστούν όσο γίνεται χαμηλότερες τιμές για τους μεγάλους αγοραστές και τις αλυσίδες διανομής, αλλά και περισσότερες προμήθειες για τους μεσάζοντες, που στην πράξη δεν ξέρουμε πόσες είναι, αφού παραμένουν αδιαφανείς και μάλλον αφορολόγητες»!

«Περίεργα στοιχεία»

«Από την άλλη πλευρά, μελέτες που βασίζονται σε περίεργα στοιχεία δημοσιεύονται τελευταία, υποστηρίζοντας πολλά και διάφορα, μεταξύ των οποίων και το περίφημο ότι "οι μεγάλες βιομηχανίες δέχονται αθέμιτο ανταγωνισμό από τους παραγωγούς που διακινούν χύμα ελαιόλαδο"! Όμως κανένας βέβαια δεν πείθεται ότι οι παραγωγοί που διακινούν σε γνωστούς και συγγενείς ελαιόλαδο με τους παραδοσιακούς τενεκέδες, έστω παράτυπα, αποτελούν την αιτία της πτώσης των τιμών στην κατανάλωση. Γιατί είναι φανερό ότι η συνήθεια αυτή, της κατευθείαν πώλησης από τον παραγωγό στον καταναλωτή, πλεονεκτεί και για τους δύο σε μεγάλο βαθμό, και πρέπει, κάτω από τις σημερινές κρίσιμες συνθήκες, να τεθεί υπό καθεστώς νομιμοποίησης και να προωθηθεί, αδιάφορο αν αυτό ενοχλεί τις μεγάλες πολυεθνικές βιομηχανίες και τις αλυσίδες. Κανείς δεν εγγυάται ότι αυτές πωλούν προϊόν πιο σίγουρο και εγγυημένο για τον καταναλωτή», τονίζει χωρίς να "μασάει τα λόγια του" ο Νίκος Μιχελάκης.

«Άθλια κατάσταση»

Σχολιάζοντας τη σημερινή κατάσταση, ο επιστημονικός συνεργάτης του ΣΕΔΗΚ τονίζει, μεταξύ άλλων, ότι αυτή επιδεινώνεται, καθώς «οι τιμές παραγωγού, αφού έσπασαν το ψυχολογικό φράγμα των 2 ευρώ, κατρακύλησαν μέχρι και 1,85 ευρώ για το ελαιόλαδο οξύτητας 0,3 βαθμών, που για ελαιόλαδο 0,8 βαθμών - που αντιστοιχεί στο όριο του έξτρα παρθένου - αντιστοιχεί στο 1,70 ευρώ! Η πτώση αυτή των τιμών, που στην Κρήτη έφερε το ένα κιλό ελαιόλαδο να αξίζει λιγότερο από ένα καφέ, ασφαλώς δεν επιτρέπει επιβίωση της ελαιοκομίας αλλά δεν επιτρέπει και άλλο εφησυχασμό και παραπέρα αδράνεια. Απαιτεί πλέον σοβαρές αποφάσεις για την ανατροπή της κατάστασης, όπως αυτές που αναφέρονται σε άλλη θέση των Ε.Ν. Άλλως η πορεία προς μια ιστορική κατάρρευση φαίνεται πια αναπόφευκτη!».

Οι τιμές

Συγκεκριμένα, «οι τιμές που δόθηκαν στο ΣΕΔΗΚ στις 17 Ιανουαρίου (οι οποίες στέλνονται στους Δήμους-μέλη του ΣΕΔΗΚ για τοιχοκόλληση, αλλά αναρτώνται και στην ιστοσελίδα του ΣΕΔΗΚ www.sedik.gr), ενώ ήταν περίπου ίδιες με την προηγούμενη βδομάδα στην Κρήτη, παρουσίασαν κάποια πτώση στην Πελοπόννησο και στην Ισπανία».
Πιο συγκεκριμένα οι τιμές για τους 0,3 βαθμούς στην Κρήτη κυμάνθηκαν από 1,85 έως 2,0 ευρώ, στην Πελοπόννησο από 2,07 έως 2,10 ευρώ, ενώ στη Λέσβο δεν υπήρχαν. Στην Ισπανία την εβδομάδα από 11 έως 17 Ιανουαρίου οι τιμές είχαν πτώση σε σχέση με την προηγούμενη κατά 3 με 7% και κυμάνθηκαν στο 1,89 ευρώ η μέγιστη, μέχρι 1,68 η ελάχιστη, με μέση τιμή 1,77 ευρώ. Στην Ιταλία, όπως πάντα, ήταν υψηλότερες και κυμάνθηκαν κατά μ.ο. σε επίπεδο κράτους στα 2,55 ευρώ.

«Χωρίς ανατροπή»

Την ίδια ώρα, η διαπίστωση του Νίκου Μιχελάκη, μιλώντας στην εφημερίδα μας, είναι ότι, «στην αγορά της Ελλάδας σήμερα, ανατροπή αυτής της απαράδεκτης κατάστασης από τη μια στιγμή στην άλλη δεν μπορεί εύκολα να γίνει. Ένα πλήθος ενδιάμεσων (συνεργεία συγκομιδής, ελαιοτριβεία, μικροί και μεγάλοι μεσάζοντες, ενδιάμεσοι διανομείς χύμα, κ.ά.), που έχει αναπτυχθεί στο χώρο από τους παραγωγούς μέχρι τους καταναλωτές, δεν αποκομίζει μόνο ένα σοβαρό μερίδιο της αξίας του προϊόντος, αλλά τελικά ηθελημένα ή αθέλητα το προσφέρει βορά στις μεγάλες βιομηχανίες και αλυσίδες διανομής. Και για να επιτευχτεί αυτό, κάποιοι κεντρικοί εγκέφαλοι κατασκευάζουν και κάποιοι μεσάζοντες αναπαράγουν, απερίσκεπτα, ένα φοβικό κλίμα στην αγορά, ώστε να εκβιάσουν ακόμη και αυτούς που δεν έχουν ανάγκη να πουλήσουν σε εξευτελιστικές τιμές».


«Αναγκαία μέτρα»

Για να αποτραπεί η κατάρρευση, σύμφωνα με τον κ. Μιχελάκη, απαιτούνται μέτρα από τους παραγωγούς και τις οργανώσεις τους, όπως:
- Αγνόηση των φημολογιών για πτώση τιμών: «Τα αφτιά των παραγωγών θα πρέπει να κλείσουν στους ψιθύρους και τις φημολογίες ότι "οι τιμές θα πέσουν κι άλλο" και όσοι μπορούν να μην ενδίδουν σε εξευτελιστικές τιμές. Γιατί όσο υποκύπτουν τόσο οι τιμές πέφτουν»!
- Άμεση τιμολόγηση και απόκρουση παράτυπων προτάσεων: «Σε κάθε πώληση θα πρέπει να ζητείται άμεσα τιμολόγιο από εκείνον στον όποιο παραδίδεται το προϊόν και να αποκρούονται προτάσεις για μεσολαβητικές πωλήσεις ή για μη αναγραφή δακοκτονίας ή "πανωγραφή" ΦΠΑ κ.ά.».
- Όχι ατελέσφορες και ουτοπικές θέσεις: «Οι οργανώσεις των παραγωγών, συνδικαλιστικές και συνεταιρικές, πρέπει να μελετήσουν από την πλευρά τους και να υποστηρίξουν όχι ατελέσφορες και ουτοπικές θέσεις, αλλά ρεαλιστικές προτάσεις».
- Συμμετοχή στην αναδιοργάνωση Συνεταιρισμών: «Οι παραγωγοί θα πρέπει να ασχοληθούν με ενδιαφέρον για μια ουσιαστική και αποτελεσματική αναδιοργάνωση των Συνεταιρισμών γιατί αυτό αποτελεί μονόδρομο για βελτίωση των συνθηκών διάθεσης του προϊόντος. Τα λάθη του παρελθόντος δεν πρέπει να αποτελούν αιτία για αφορισμό των Συνεταιρισμών, αλλά δίδαγμα και εμπειρία για σχεδιασμό μιας νέας αποτελεσματικής λειτουργίας τους».

«ΑΜΕΣΕΣ ΚΙΝΗΣΕΙΣ»

Δράσεις από την Ευρωπαϊκή Ένωση

Παράλληλα, απαιτούνται - όπως λέει ο κ. Μιχελάκης, μέτρα από τους τοπικούς και κρατικούς φορείς, ενώ η Ευρωπαϊκή Ένωση θα πρέπει να προχωρήσει άμεσα:
* Στην ιδιωτική αποθεματοποίηση: «Το μέτρο αυτό, το μόνο που υπάρχει για τις τιμές, πρέπει να εφαρμοστεί άμεσα, αφού οι τιμές έπεσαν κάτω από τα όρια των τιμών αναφοράς. Η εφαρμογή του στην Ισπανία, όπου η αυξημένη παραγωγή φαίνεται ότι δημιουργεί τα προβλήματα, ίσως φέρει κάποιο αποτέλεσμα και για την Ελλάδα. Παράλληλα, πρέπει να αναθεωρηθεί και να εκσυγχρονιστεί άμεσα το σύστημα με αύξηση των τιμών αναφοράς τουλάχιστο στα 2,5 ευρώ για το έξτρα παρθένο και εφαρμογή του χωρίς γραφειοκρατικές διαδικασίες. Άλλως θα πρέπει να αντικατασταθεί από άλλο».
* Σε μέτρα για τις εισαγωγές από τρίτες χώρες: «Πρέπει να ελεγχθούν και να αυξηθούν οι δασμοί εισαγωγής από τρίτες χώρες. Τα ελαιόλαδα τρίτων χωρών (Τυνησίας, Τουρκίας κ.ά.) φαίνεται ότι ήδη εισάγονται πλαγίως και υποκαθιστούν τα κοινοτικά».

Πηγή : Νέα Κρήτη

Συνολικες προβολες σελιδας