Πέμπτη 2 Φεβρουαρίου 2017

Όταν θέλουμε… μπορούμε…

Πέρασα, κοίταξα ψηλά… το θαύμασα …
Είναι αν δεν κάνω λάθος παγκόσμια πρωτοτυπία!!!!
Όσο κι αν έψαξα στο διαδίκτυο και στις σελίδες γεωπονικών σχολών ανά τον κόσμο, δεν βρήκα πουθενά δικτύωση φοινικοειδών μεταξύ τους.
Αντιθέτως όλες οι σχολές και οι μηχανικοί προτείνουν αντιστήριξη με επίτονα στο έδαφος.

Κι έτσι ενώ προ καιρού είχαμε διαβάσει με σκεπτικισμό, τα περί εξεύρεσης μηχανικών μελετών ή ακόμα και ξερίζωμα των 4 φοινίκων της πλατείας, εντέλει ακολουθήσαμε την λογική…
Οφείλουμε να είμαστε δίκαιοι και να συγχαρούμε την τεχνική υπηρεσία του δήμου και όσους συνέβαλαν αποτελεσματικά προς αυτή την πρωτοβουλία και την τελική λύση.
Οι φοίνικες του Άγνωστου Στρατιώτη αποτελούν τμήμα ενός ιστορικού μνημείου για την πόλη μας, κι ως τέτοιο έπρεπε να προστατευτούν έως ότου αντέξουν.
Μακάρι να μπορούσαμε να διαφυλάξουμε και τους υπολοίπους από την επέλαση του Σκαθαριού..
Ο φοίνικας είναι για την Σητεία ένα φυσικό και ιστορικό αποτύπωμα, και μιας και είμαστε πλέον ενταγμένοι στο παγκόσμιο δίκτυο των Γεωπάρκων, οφείλουμε να δώσουμε έμφαση σε ότι μας χαρακτηρίζει.
Νομίζω ακριβώς αυτός ο μηχανισμός πρόσδεσης (Σητειακή Πατέντα) θα μπορούσε να είναι ένα ακόμα επιχείρημα προς την κατεύθυνση ότι διατηρούμε με κάθε τρόπο το φυσικό μας κάλλος, από το να σκεφτόμαστε με τον εύκολο τρόπο… της αλλαγής-αποδόμησης του.
Τέλος θα πρότεινα να εξετάσουν οι μηχανικοί την παρουσία ενός κρίκου στο σημείο τομής των διαγώνιων συρμάτων, ώστε να επιτευχθεί «κεντράρισμα» αισθητικά πιο ακριβές ως προς την συμμετρία του μνημείου.
Και πάλι Συγχαρητήρια … και μια Ευχή αντί επιλόγου..
Μακάρι να λειτουργούσαμε σε όλα τα προβλήματα του Τόπου με την ίδια πειραματική διάθεση και οραματιζόμενοι, παρά με την στείρα βολή της πεπατημένης..
ΜΙΧΑΛΗΣ ΠΕΡΑΚΗΣ

Πηγή : Ανατολή

Συνολικες προβολες σελιδας