Προς
γνώση και συμμόρφωση! Τρεις διακεκριμένοι επιστήμονες, οι Ηλίας
Κονοφάγος, Νίκος Λυγερός και Αντώνης Φώσκολος, που έχουν καταπιαστεί όσο
κανείς με το κεφάλαιο που λέγεται υδρογονάνθρακες, στέλνουν μέσω κοινής
ανοιχτής επιστολής τα δικά τους μηνύματα στην πολιτική ηγεσία της
χώρας, ενόψει του νέου διαγωνισμού που θα ετοιμαστεί για τα κοιτάσματα
στην Κρήτη.Η σχετική επιστολή έχει και έντονα συγκινητική χροιά, αφού είναι αφιερωμένη στη μνήμη της πρόσφατα εκλιπούσας αντιπεριφερειάρχη Ενέργειας Κρήτης Βιργινίας Μανασάκη, που, όπως επισημαίνεται χαρακτηριστικά, «πάντα πίστευε στην ανάδειξη του υποθαλάσσιου ορυκτού πλούτου της Κρήτης».
Στην κοινή τους ανοιχτή επιστολή, οι τρεις διακεκριμένοι επιστήμονες αναλύουν συνοπτικά το τις πταίει και ο προηγούμενος διαγωνισμός για την αξιοποίηση των κοιτασμάτων υδρογονανθράκων της Κρήτης κατέληξε σε... "ναυάγιο".
Οι ίδιοι δε διστάζουν να κάνουν λόγο για προδιαγεγραμμένο "ναυάγιο", αφού από πλευράς της τότε πολιτικής ηγεσίας του υπουργείου Ενέργειας έγιναν συγκεκριμένα λάθη, άστοχες κινήσεις και παραλείψεις, με βασικούς άξονες τις ελλειμματικές, αραιές σεισμικές έρευνες και τον τεμαχισμό σε πολύ μικρά θαλάσσια οικόπεδα. Λάθη που "τορπίλισαν" εκ προοιμίου το όλο εγχείρημα προσέλκυσης ενδιαφερόμενων εταιρειών...
Ιδού λοιπόν ποιες ήταν οι αστοχίες. Όπως εξηγούν οι Ηλίας Κονοφάγος, Νίκος Λυγερός και Αντώνης Φώσκολος:
Λάθος 1ο: Προβληματικές σεισμικές έρευνες
«Στις 30 Σεπτεμβρίου του 2011, το υπουργείο Ενέργειας προκήρυξε διεθνή διαγωνισμό διεξαγωγής μη αποκλειστικών σεισμικών ερευνών σε μια τεράστια θαλάσσια περιοχή 220.000 τετραγωνικών χιλιομέτρων του Ιονίου Πελάγους και νότια της Κρήτης. Σκοπός του υπουργείου Ενέργειας ήταν η απόκτηση νέων γεωλογικών και γεωφυσικών πληροφοριών, με αποκλειστικό στόχο την προσέλκυση επενδύσεων από πετρελαϊκές εταιρείες για τον εντοπισμό κοιτασμάτων υδρογονανθράκων.
Στο διαγωνισμό αυτό ανταποκρίθηκαν 8 μεγάλες εταιρείες, με αντίστοιχες προσφορές εκτέλεσης δικτύου υποθαλάσσιων σεισμικών καταγραφών δύο διαστάσεων. Μετά από αξιολόγηση, οι εργασίες των σεισμικών αυτών καταγραφών ανατέθηκαν σε μία και μοναδική εταιρεία, τη νορβηγική PGS.
Με βάση τις σεισμικές καταγραφές των 12.500 km που πραγματοποίησε η PGS, το υπουργείο Ενέργειας προκήρυξε διεθνή διαγωνισμό, στις 13 Νοεμβρίου 2014, παραχώρησης 20 θαλάσσιων οικοπέδων στο Ιόνιο Πέλαγος και νότια της Κρήτης.
Υπήρξε μία και μόνη προσφορά από αλλοδαπή κοινοπραξία εταιρειών στο θαλάσσιο οικόπεδο 2, καθώς και δύο προσφορές από ελληνική εταιρεία στα θαλάσσια οικόπεδα 1 και 10, όλα ευρισκόμενα μέσα στο Ιόνιο Πέλαγος.
Η νέα (τότε) κυβέρνηση κι ειδικά το νέο υπουργείο Ενέργειας έκαναν ό,τι μπορούσαν για να ακυρώσουν το διαγωνισμό, να τον καθυστερήσουν αφού είδαν ότι δεν μπορούσαν να το κάνουν και στη συνέχεια να τον απαξιώσουν με κάθε τρόπο.
Και ας εξηγήσουμε τώρα για ποιο λόγο χάθηκαν 6 ολόκληρα χρόνια χωρίς επενδυτές ορυκτού πλούτου υδρογονανθράκων νότια της Κρήτης.
Το υπουργείο Ενέργειας δεν κατάφερε να πετύχει τους στόχους προσέλκυσης σημαντικών ερευνητικών επενδύσεων νότια της Κρήτης, διότι απλά αυτοσχεδίασε, χρησιμοποιώντας άπειρους στην πράξη συνεργάτες.
Αντί λοιπόν το υπουργείο Ενέργειας να μοιράσει τις επενδυτικές υποχρεώσεις σεισμικών καταγραφών σε τρεις ξεχωριστές από γεωλογική άποψη περιοχές, από τρεις διαφορετικές εταιρείες στο Ιόνιο Πέλαγος και νότια της Κρήτης, φρόντισε να επιβαρύνει επενδυτικά έναν και μοναδικό υπεργολάβο, την εταιρεία PGS.
Είναι φανερό ότι, εάν οι επενδυτές υπεργολάβοι σεισμικών ερευνών ήταν τρεις, τότε θα υπήρχε σημαντική πιθανότητα το σεισμικό δίκτυο καταγραφών δύο διαστάσεων να ήταν πυκνότερο και στις τρεις περιοχές ενδιαφέροντος του Ιονίου Πελάγους (1) + (2) και νότια της Κρήτης (3).
Το γεγονός αυτό θα καθιστούσε τις περιοχές νότια της Κρήτης επενδυτικά πολύ πιο ελκυστικές, δεδομένου ότι θα μπορούσαν να μειώσουν το επενδυτικό ρίσκο των εταιρειών, προσφέροντας σε αυτές ακριβέστερες πληροφορίες ύπαρξης στόχων κοιτασμάτων υδρογονανθράκων».
- Λάθος 2ο: Μικρά και μη ελκυστικά θαλάσσια οικόπεδα
«Ένα σημαντικό δεύτερο κρίσιμο γεγονός μη ύπαρξης σημαντικών επενδυτικών προσφορών νότια της Κρήτης είναι το μικρό μέγεθος θαλάσσιων οικοπέδων, το μέγεθος των οποίων δεν υπερβαίνει κατά μέσο όρο τα 3.000 km2 ανά θαλάσσιο οικόπεδο.
Το μικρό μέγεθος των θαλάσσιων οικοπέδων επενδυτικά δεν ευνοεί καθόλου, δεδομένου ότι αποτελεί μια τελείως ανεξερεύνητη περιοχή. Το μέγεθος των θαλάσσιων οικοπέδων εκεί θα έπρεπε, με βάση τα υπάρχοντα γεωφυσικά στοιχεία, να υπερβαίνει τα 10.000 km2.
Σύμφωνα με τη Διεθνή Πρακτική της Βιομηχανίας Υδρογονανθράκων, για να πραγματοποιηθούν επενδύσεις πετρελαϊκών εταιρειών έρευνας και παραγωγής υποθαλάσσιων κοιτασμάτων υδρογονανθράκων σε μια περιοχή όπου δεν υπάρχουν ακόμα ανακαλύψεις με γεωτρήσεις εκμεταλλεύσιμων κοιτασμάτων, όπως η νότια Κρήτη, θα έπρεπε η περιοχή να είχε σαρωθεί μ' ένα δίκτυο σεισμικών καταγραφών πολύ πιο πυκνό.
Παράλληλα, για να προσελκυστούν αξιόπιστοι μεγάλοι επενδυτές υψηλού κύρους από την παγκόσμια αγορά υδρογονανθράκων (δηλαδή εταιρείες όπως οι Total, Shell, Exxon-Mobil, Statoil, Eni κ.λπ.) στη νότια Κρήτη, θα έπρεπε να είχε μεγιστοποιηθεί το επενδυτικό ενδιαφέρον, προκηρύσσοντας - όπως ήδη προαναφέραμε - με προκήρυξη διαγωνισμό μεγαλύτερων σε μέγεθος θαλάσσιων οικοπέδων».
Ρεπορτάζ: Μπάμπης Σαββίδης
Πηγή : Νέα Κρήτη
